#ไม่มีอะไรในกอไผ่

คนทุกคนมีด้านสว่างและด้านมืด 

ฉันไม่เคยคิดจะไปก้าวก่ายในเรื่องส่วนตัวของใคร  

แต่ก็ดันไปรู้ความลับของ 

'ไซน์'  ผู้ชายที่เหมือนจะเกิดมาเพื่อเป็นนิยามของคำว่าเพอร์เฟ็ค 

เขาเรียนเก่ง บ้านรวย เป็นประธานสโมสรนิสิต เป็นประธานค่ายอาสา 

เป็นที่รักของรุ่นน้องและรุ่นพี่ เหลือแค่สส กับนายกแล้วมั้งที่เขายังไม่ได้ทำ 

"ในเมื่อเธอรู้แล้ว ผมขอพูดอะไรตรงๆ กับเธอได้ไหม?" 

"นายไม่ต้องเป็นห่วงหรอก ไม่ใช่กงการอะไรของฉันที่จะต้องป่าวประกาศบอกใคร" 

"ผมต้องการคนที่ตอบสนองความต้องการของผมได้  

แต่เธอก็รู้ว่าผมไม่เหมือนคนอื่น และผมก็ไม่คิดที่จะบอกเรื่องนี้กับใครด้วย" 

ฉันกลืนน้ำลายมองคนตรงหน้า รู้สึกว่าเขากำลังจะขอในสิ่งที่ฉันลำบากใจแน่ๆ 

ฉันไม่มีปัญหากับรสนิยมทางเพศของเขา ฉันเคยได้ยินเรื่องรสนิยมเช่น S&M หรืออะไรเทือกนั้นมาบ้าง 

 แต่คนตรงหน้าเป็นอะไรที่ต่างออกไป มันค่อนข้างแปลกสำหรับฉัน 

"เธอช่วย... อืม ทำแบบนั้นกับผมหน่อยได้ไหม 

ถ้าเธออยากได้อะไร  ผมจะยอมทำให้เธอทุกอย่าง เธอว่าไง?" 

เขาเป็น Foot -Feltish คือ ไซน์... เขาคลั่งไคล้เท้าผู้หญิงเป็นพิเศษ 

::Talk:: 

ทอล์คหน่อยค่ะ เขียนเรื่องนี้ตัดกับเรื่องบ้าบอบ้าง 555555 

จริงๆ ตอนแรกอยากเขียนหื่นๆ ย่อยง่ายแบบ FWB ซั่มๆ ขำๆ 

ไอ้บ้าเอ๊ยยยยยย 55555555555555 

พอเขียนเรื่องย่อไปๆ มาๆ เหมือนจะไม่เป็นแบบนั้นแล้ว งง 

แรงบันดาลใจเลยนะคะ ไม่อยากพูดถึงเท่าไหร่ เอาเป็นว่า 

เจนเคยคุยกับบางคนที่เป็นโรคนี้ 55555 

มันก็มีทั้งคนที่รู้สึกว่า โรคนี้มันจุดด่างพร้อย มันไม่ปกติ กับบางคนที่แบบ แล้วไง ใครแคร์ 

5555555555555 (ชอบเอเนอจี้คนหลังนะ รู้สึกแบบ เออ ก็จริง) 

เลยรู้สึกแบบอยากเขียนนะ ความรู้สึกแรกที่รู้ ก็ช็อกหน่อยๆ 

อืมมม จะว่าไงดี ถ้าจะบอกว่าแปลก ก็คงแปลกเพราะส่วนใหญ่ไม่เป็นเฉยๆ 

ไม่รู้สึกว่ามันแย่ขนาดนั้น มันไม่ใช่โรคจิตที่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน 

ก็อย่างที่บอก เจนชอบเอเนอร์จี้คนที่แล้วไง ใครแคร์ 555555 

เพราะตอนคุยกับคนหลัง เจนรู้สึกว่ามันก็ไม่แย่นิ 5555  

ถ้าเรายอมรับตัวเราได้ มันก็ไม่ได้ยากที่จะให้คนอื่นยอมรับนะ 

ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ 5555 

แฮชแท็กนี้เลอ #ไม่มีอะไรในกอไผ่