"ทานเยอะๆนะ ช่วงนี้พี่เห็นเราไม่ค่อยกินข้าวหมดจานเลย"
"มันไม่ค่อยหิวอ่ะค่ะ"
ร่างบางตอบอย่างเกรงใจ เพราะยิ่งชายหนุ่มตรงหน้าทำดีกับเธอมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกเจ็บมากเท่านั้น
"งั้นทานนี่หน่อย พี่สั่งให้เค้าทำให้พิเศษเลยน้า"
"ขอบคุณค่ะ"
เธอพยายามทำตัวให้ปกติที่สุดเพื่อที่จะให้การทานข้าวครั้งนี้สำหรับเค้ากับเธอมันจะเป็นครั้งสุดท้าย
ย้อนไปเมื่อสองวันก่อน
ร่างบางที่ออกมาซุปเปอร์มาเก็ตคนเดียวเพื่อที่จะเตรียมมื้อเย็นให้กับใครบางคน
เพราะเค้าและเธอมีนัดทานข้าวเย็นกันเป็นประจำ และวันนี้พี่ชายที่เป็นหมอก็จะมาทานข้าวเย็นด้วย
"นี่เธอ!! ขอคุยด้วยหน่อยสิ"
"หือ! เรียกฉันหรอ?"
"แล้วแถวนี้มีคนอื่นรึไง!!"
หญิงสาวแปลกใจไม่น้อยที่ระหว่างเธอกำลังเลือกซื้ออาหารก็อยู่
มีสาวผมบลอนด์คนนึง ใส่เดรสสีแดงสุดเซ็กซี่สวมโค้ทหนังสีคำเดินเข้ามาหาเธอ
"เธอชื่อกวางใช่ไหม??"
"ใช่ มีอะไรหรอ"
"เธอเป็นอะไรกับธาม??"
"กับพี่ธามหรอ...เปล่านะ"
"ตอแหล!! ไม่ต้องมาทำหน้าใสซื่อ!!"
"แต่ฉันกับพี่ธามไม่ได้ทำอะไรเสียหายนิ เราเป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน"
"เหอะ!! พี่น้องหรอ แกแหกตาดูรูปพวกนี้สิ มันมองเป็นแค่พี่น้องหรอ"
พลึ่บ!!รูปถ่ายนับสิบใบถูกปาให้หน้าร่างบางโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว
"ระ รูปพวกนี้มัน!!"
"เธอจะอธิบายรูปพวกนี้ว่ายังไง??"
"เอ่อ....คะ คือ"
รูปที่เธอและธามใกล้ชิดกันตลอดเวลาช่วงที่เธอมาอยู่ที่นี่ใหม่ๆ
และบางรูปทั้งคู่ก็แนบชิดสนิทสนมเกินคำว่าพี่น้อง จนใครๆก็ต้องมองออกว่าเค้าและเธอคิดกันเกินคำว่าพี่น้อง
"ทำไมถึงกับเถียงไม่ออกเลยรึไง!!"
''เธอเป็นใครทำไมถึงมีรูปพวกนี้!!"
"ฉันหรอ ฉันเป็นเมียธามนะสิและเราก็กำลังจะหมั้นกัน!!"
"มะ หมั้นงั้นหรอ!!"
"ใช่ ฉันกับธามคบกันมาหลายปี เราอยู่ด้วยกันมานานแล้ว หึ!!"
"ทำไมพี่ธามถึง...."
"เค้าคงยังไม่ได้บอกแกสินะ แต่ก็ไม่แปลกหรอก เพราะแกกับเค้าไม่ได้เป็นอะไรกันนิ ใช่ไหม??"
"......."
"ทางที่ดีแกควรไปจากชีวิตพี่ธามซะ ฉันกับพี่ธามจะได้มีความสุขกันสักที"
"......"
"แกควรเจียมตัวว่าแกเป็นแค่คนป่วยของเพื่อนพี่ธาม ที่เค้าต้องมารับภาระดูแลแก ทั้งที่มันไม่ใช่เรื่องของเค้า"
"ภาระงั้นหรอ!!"
"แกกับพี่ธามไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้หรอก ฉันจะบอกให้นะ พี่ธามไม่เอาคนบ้าอย่างแกหรอก!!"
"ฮึก!"
ร่างบางทรุดลงที่พื้นทันทีที่ผู้หญิงคนนั้นพูดจบแล้วเดินออกไป
"ฮึก ฮื่อออ!! คะ คนบ้างั้นหรอ ฮื่อออ!!"
.
.
.
ตัดกลับมาปัจจุบัน
"พี่ธามคะ กวางว่าต่อไปพี่ไม่ต้องมาทานข้าวกับกวางแล้วค่ะ"
"หื้ม ทำไมล่ะ กวางเบื่อพี่แล้วหรอ ฮ่าๆๆ"
"ค่ะ กวางเบื่อพี่แล้ว!! กวางอย่างอยู่คนเดียวมากกว่า"
"กวาง....ล้อเล่นใช่ไหม!"
"กวางพูดจริงค่ะ แล้วอีกอย่างกวางก็ไม่ได้เป็นอะไรแล้ว พี่ไม่ต้องมาดูแลให้เป็นภาระหรอกค่ะ กวางเกรงใจ"
"ภาระ!! ภาระอะไรกวาง กวางเป็นอะไร ไหนบอกชอบที่พี่มาทานข้าวด้วยไง"
"กะ ก็แค่เมื่อก่อน ตอนนี้ไม่แล้วนี่คะ"
"กวางเป็นอะไร บอกพี่ได้นะ"
"กวางไม่ได้เป็นอะไรค่ะ ขอตัวนะคะทานไม่ลง ถ้าพี่ทานอิ่มแล้วก็กลับได้เลยนะคะ เดี๋ยวกวางเก็บเอง"
"........"
ไม่มีคำพูดใดหลุดมาจากปากของชายหนุ่ม เพราะเค้าไม่เข้าใจในสิ่งที่ร่างบางพูดเลยสักนิด
"กวางขอโทษ ฮึก ฮื่ออออออ"
คขอโทษของหญิงสาวที่ชายหนุ่มไม่ได้ยิน
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
Guest
