ใครจะไปคิดว่าหลานสาวของแม่เลี้ยงที่เขาเกลียดนักเกลียดหนา คือเด็กผู้หญิงที่เขาเคยส่งเสียให้เรียนหนังสือเมื่อสิบปีก่อน และเคยพูดกับเธอไว้ว่าถ้าโตขึ้นแล้วยังไม่มีใครก็ให้กลับมาแต่งงานกัน แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยชอบเขาในตอนนี้สักเท่าไร เพราะนิสัยต่างจากคนที่เคยรู้จักสุดขั้ว เขาจึงพยายามจีบเธอเพื่อพิสูจน์ว่าเธอจะเปลี่ยนใจมารักผู้ชายที่ชื่อ "ชลภัทร" หรือจะยังรักคนชื่อ "ธารา" ซึ่งเป็นนามแฝงของเขา
❤❤❤❤❤
"จูบ!" เขาพูดเสียงดังขึ้น
มุกรดามองตาเขียวพลางคิดในใจว่าผู้ชายคนนี้ชอบบังคับคนจริง ๆ บังคับทุกเรื่อง เคยมีสักครั้งไหมที่เขาจะยอมทำตามคำสั่งอันนุ่มนวลของเธอ
"ถ้าไม่จูบ พี่จะทำเหมือนตอนอยู่ในห้องน้ำ"
"เฮ้อ! เอาแต่ใจ" มุกรดาทำหน้ามุ่ย แต่ก็ยอมทำตามเพราะไม่อยากต่อล้อต่อเถียง จูบของเธอคือริมฝีปากแตะริมฝีปากเท่านั้น
ชลภัทรเริ่มอารมณ์ดีขึ้น เขาจับท้ายทอยของเธอไว้แล้วจูบตอบอย่างหิวกระหาย ราวกับว่าไม่ได้ลองลิ้มชิมรสมานานแสนนาน ทั้ง ๆ ที่เพิ่งทำไปเมื่อตอนกลางวัน
มือหนาเริ่มจับนั่นอีกนี่อีกแล้ว มุกรดารู้สึกว่าจะควบคุมเขาไม่อยู่เลยหยิกไปที่แขนแกร่งเต็มแรง
"โอ๊ย!"
เสียงร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้น แน่นอนว่าเธอคือผู้ชนะ แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนั้น ดูจากสายตาหื่นกามคงจะหนีไม่พ้นเงื้อมมือของเขาอย่างแน่นอน
"ไม่นะ!"
❤❤❤❤❤
คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีฉากที่พระเอกทำรุนแรงกับนางเอก ทุกการกระทำมีเหตุผลอยู่ในตัว ขอให้นักอ่านทุกท่านใช้วิจารณญาณในการอ่านค่ะ