ฺ
บทนำ
ผมไม่เคยเชื่อเรื่องพรหมลิขิต มันเป็นแค่ความบังเอิญเท่านั้นแหละที่เราได้เจอกับใครบางคน มันไม่ได้ขีดเส้นเอาไว้ มันมีแค่ความเข้าใจและพยายามกันทั้งนั้น แต่ถึงพรหมลิขิตจะมีจริงหรือไม่ ผมจะสร้างมันขึ้นมาเองให้ได้ ถึงแม้ทุกคนจะบอกว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ผมจะทำให้มันเป็นไปให้ได้เอง
“ขอโทษนะที่พี่ไม่ได้บอกเรา”
.
.
“ถึงแม้ผมจะเคยชอบพี่มากแค่ไหน ไม่ได้แปลว่าพี่จะพูดอะไรใส่ผมก็ได้นะ”
“ตั้งแต่พี่เข้ามาในชีวิตผม ชีวิตของผมมันวุ่นวายไปหมด พี่ปล่อยให้ชีวิตผมสงบสุขเถอะ ให้ผมทบทวนตัวเองก่อนว่าผมยังรักพี่อยู่รึเปล่า”
.
คนเราทุกคนต่างเคยมีรักแรกดันทั้งนั้นแหละ ถึงแม้จะสมหวังบ้าง หรือสุดท้ายมีผิดหวังกันบ้าง แต่มันก็เป็นความทรงจำที่ดี ถึงแม้จะมีความสุขบ้างหรือทุกข์ถึงขั้นเสียนำ้ตากันบ้าง แต่มันก็ทำให้เราได้รู้จักคำว่ารัก ว่ามันเป็นอย่างไร