เนตรชนก หญิงสาวร่างเล็ก ผมสีน้ำตาลอ่อนยาวถึงกลางหลังของเธอ หน้าตาน่ารัก ปากเล็กๆสีชมพู เธออาศัยอยู่บ้านนอกชายเมืองกับแม่ 2 คน พ่อของเธอทิ้งแม่ไปแต่งงานใหม่ ตั้นแต่เธออายุได้เพียง 5 ขวบ ซึ้งตอนนี้เธอก็อายุ 23 ปีแล้ว หญิงสาวรู้มาโดยตลอดว่าแม่เลี้ยงดูเธอมาอยากลำบากขนาดไหน โดยแม่ฟาร์มผักออแกนิคเล็กๆส่งขายให้กับโรงแรมในตัวเมือง เป็นรายได้ทางเดียวที่แม่หามาเลี้ยงดูเธอจนถึงทุกวันนี้
หญิงสาวกลับมาจากมหาวิทยาลัย เมื่อรถจอดสนิทก็รีบลงรถรีบเดินไปหาแม่ในโรงเรือนผัก เป็นกิจวัตรประจำวันที่จะเข้าไปดูแลผักต่างๆ
"แม่คะ"หญิงสาวร้องเรียกแม่ด้วยความดีใจ
"มีอะไรลูก ดีใจอะไรขนาดนั้น"แม่มองดูลูกสาว พร้อมกับยิ้มตาม ท่าทีของหญิงสาว
"แม่ เนตรเรียนจบแล้วนะ เนตรจะได้ให้แม่พักผ่อน เดียวเนตรจะดูแลแม่เองนะคะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับโอบกอดแม่
"แม่ดีใจกับเนตรนะลูก แต่จะให้แม่ไปนั่งอยู่เฉยๆ คงไม่ได้หรอกลูก แม่คงเหงาน่าดูเลย"แม่ยิ้ม
"แม่อ่ะ"หญิงสาวทำหน้ามุ่ย ก่อนหยิบอุปกรณ์ตัดพืชผักช่วยแม่ต่อ
"เนตรพอแล้วลูก แม่ตัดครบตามออเดอคุณวิสั่งแล้ว ป่านนี้พนักงานมารับคงกำลังจะถึง ช่วยยกตะกร้าผักออกไปหน้าช่วยแม่หน่อยนะ"แม่บอกพร้อมกับเข็นผักออกไปด้านนอก หญิงสาวรีบยกตะกร้าผัก ตามแม่ออกมา ไม่นานรถของโรงแรมก็มารับผักก็มาถึง
"อ่าว คุณวิวันนี้มารับเองเลยเหรอค่ะ"แม่ทักผู้หญิงที่พึ่งลงรถมากับผู้ชายอีกคน
"วิก็เอาเอกสารการรับเงินมาให้พี่นิดเซ็นต์ไงคะ แล้วนี้เงินค่าผักของเดือนนี้ค่ะ"หญิงสาวยื่นซองสีน้ำตาลให้พร้อม สะดุดตากับเนตรชนก ที่ยื่นอยู่หน้าประตูบ้าน
"นั้นลูกสาวพี่นิดเหรอคะ สวยเชียว"หญิงสาวถูกกล่าวถึงรีบยกมือไหว้ ผู้มาเยือน
"ค่ะ ชื่อเนตรชนกพอดีแกพึ่งเรียนจบคะ ช่วงนี้คงต้องช่วยพี่ทำงานในฟาร์มก่อน จนกว่าแกจะหางานได้เหล่ะคะ"
"หนูจบอะไรมาคะ"
"หนูจบเลขานุการมาค่ะ"หญิงสาวพูดจาน้อบน้อมกับผู้ใหญ่
"สนใจไปเป็นเลขาคุณนาวีไหมจ๊ะ พอดีพี่สาวพี่เป็นเลขาคุณนาวี ช่วงนี้พี่วาแพ้ท้องหนัก คุณนาวีเลยให้หาเลขาอีกคนไปช่วยทำงานนะ"
"สนใจค่ะ"หญิงสาวยิ้มดีใจที่จะได้ทำงาน
"ถ้าสนใจพรุ่งนี้ไปเจอพี่ที่โรงแรม นาวีแกรนด์ นะคะ แล้วนี้นามบัตรพี่"วิยื่นนามบัตรให้เนตรชนก
"ขอบคุณค่ะ คุณวิ"หญิงสาวยกมือไหว้ขอบคุณ
"พนักงานยกของเสร็จแล้ว งั้นวิกลับแล้วนะคะพี่นิด ไว้เจอกันนะน้องเนตร"
"ค่ะ คุณวิสวัสดีค่ะ" เมื่อรถของโรงแรมขับออกไปหญิงสาว ก็กระโดดกอดแม่ด้วยความดีใจ
"แม่เห็นไหม เนตรจะได้ทำงานแล้วนะ"
"แม่เห็นแล้ว แต่ตอนนี้เนตรต้องไปอาบน้ำแล้วลงมากินข้าวเย็นกับแม่"
"ค่ะแม่"หญิงสาวรีบเดินเข้าบ้าน ตามคำที่แม่บอก
ผู้เป็นแม่ได้แต่ยื่นดูลูกสาว แล้วยิ้มตาม