กรุงเทพฯ
"นี่มาคุยกันให้รู้เรื่องรู้ราวเลยนะ" เสียงตะโกนดังขึ้นจนข้างห้องต้องออกมาดู แต่ทุกคนก็รู้ว่าเจ้าของห้องนี้มักมีปากเสียงกับแฟนหนุ่มอยู่เป็นประจำ ทะเลาะกันทีนึงดังไป3บ้าน7บ้าน แต่เนื่องด้วยนิสัยคนไทย(บางคนนะ)ที่ชอบเจือกเป็นงานอดิเรก จึงทำให้หลายคนแอบดูชายหญิงคู่นี้ทะเลาะกัน " นี่เธอจะอะไรนักหนาทำตัวน่ารำคาญจะตายชักวันๆไม่เห็นทำอะไรขีดๆเขียนๆไอ่กระดาษโง่ๆอยู่นั่นเเหละ"
ชายหนุ่มร่างกายบอบบางแต่ไม่อ้อนแอ้นพอมีกล้ามอยู่บ้างก็เปิดประตูตามสาวสวยตัวบางร่างน้อยไว้ผมหน้าม้า แต่ผมเธอนั้นไม่ยาวมากสั้นเท่าคอของเธอแต่จุดสังเกตที่ทำให้รู้ว่าเป็นเธอคือลักยิ้มที่บุ๋มลงตรงแก้ม ปากที่แดงอมชมพูโดยไม่ต้องทาลิปสติกหน้ากลมรีเหมือนไข่ไก่ ความน่ารักของเธอทำให้ชาวบ้านร้านตลาดยิ่งสงสัยว่าทำไม้ทำไมแฟนหนุ่มของเธอยังออกไปมีเล็กมีน้อยบ้านเล็กบ้านน้อยอีก แต่ก็นั่นเเหละฝ่ายหญิงคงทนไม่ไหวลากเอากระเป๋าเสื้อผ้าออกจากห้องเช่าของเธอ
ไดอารี่ของมิ้ว
27/9/2022
บ้าๆๆบ้าไปหมดชั้นออกจะสวยทำไมไอ้บ้านั่นมันยังไปมีคนอื่นอีกนะชั้นละอยากไปเอาหัว*มันทั้ง2คนทั้งไอ้บ้านั่นทั้งนังนั่นอีก สลิดกันจริงๆแต่พอชั้นเริ่มคิดไปคิดมาชั้นคิดว่าอยากจะไปพัก....พักจากรถติด ฝุ่นควัน ห้องพักแคบๆชั้นจึงตัดสินใจต่อสายตรงหาคุณปู่ ชั้นพูดด้วยน้ำเสียงนอบน้อมและเคารพอย่างถึงที่สุดคุณปู่ดูดีใจอย่างมากที่ชั้นจะกลับบ้านบอกว่าจะเตรียมกับข้าวอร่อยๆเอาไวให้ชั้นหนะนะชอบข้าวฝีมือคุณปู่ที่สุดเลยยยเพราะมันทั้งอร่อยและก็คงเป็นเพราะท่านรู้ด้วยเเหละว่าชั้นชอบไม่ชอบอะไรชั้นจึงต้องรีบตรงรถจากกรุงเทพฯมาที่พะเยา
*เอาหัวแปลว่าตามไปเอาเรื่องเอาความใช้กับคนหรือสัตว์ก็ได้