รู้ตัวอีกทีก็มีสามีเป็น "เจ้าพ่อ"
The new wife
เขียนโดย
Little Blue fingirl
*ชี้เเจง*
-นิยายเรื่องนี้เกิดจากจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้นไม่ได้เกิดขึ้นจริง
-ไม่อ้างอิงตัวละครจากโลกความเป็นจริง
-ตัวละครอาจมีพฤติกรรมไม่เหมาะสม ไม่ควรลอกเลียนเเบบ
-หากมีข้อผิดพลาดต้องขออภัย
-ห้ามนำไปดัดเเปลงหรือเผยเเพร่ในนามของตัวเอง
*******************
อัพเดทตอนใหม่ ทุกวัน วันละ1-2 ตอน
อ่านให้สนุกนะคะ
------------------------------------------------------------
บทนำ
เพียงออกแรงดันมือเบาๆ ร่างตรงหน้าก็เอนถอยไปด้านหลังอย่างง่ายดาย ร่างนั้นเดินถอยหลังไปชนกับราวสะพานเตี้ยๆ ก่อนจะเสียหลักพลาดพลั้งหงายหลังแล้วร่วงหล่นลงจากสะพานไปท่ามกลางสายตาของหญิงชายคู่หนึ่งที่กำลังมองดูอยู่ด้วยสายตาเฉื่อยชา เสียงกรีดร้องอันน่าสยดสยองก้องกังวานอยู่ภายในหูทั้งสองข้าง ยามร่างร่วงหล่นลงกระแทกผิวน้ำก็เกิดเป็นคลื่นวงกลามขนาดเล็กก่อนจะกลืนกินเรือนร่างของหญิงสาวและหายลับตาไปในที่สุด
กระแสน้ำเชี่ยวกรากพัดพาร่างกายผอมบางนั้นไปไกลแสนไกล ยามนี้มืดมิดเกินกว่าจะมองเห็นทุกสิ่ง แต่ต่อให้มีดวงอาทิตย์ปรากฏขึ้นเดี๋ยวนี้ก็ไม่ได้ช่วยให้มองเห็นร่างดังกล่าวเเล้ว เหลือเพียงสายน้ำไหลจากภูเขาแสนงดงามคอยตบตาถึงการตายอันน่ากลัวเอาไว้เหมือนภาพลวงตา
บรรยากาศทุกอย่างพลันเงียบลงฉับพลัน หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองชายตรงหน้า ทั้งสองคนเดินเข้ามาใกล้ก่อนสวมกอดให้กำลังใจแก่กันและกัน
“เรื่องมันจบแล้ว....ต่อจากนี้เราจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป”
ฝ่ายหญิงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นราวกับไม่รู้สึกผิดทั้งที่ไม่กี่นาทีก่อนหน้าเธอได้พรากชีวิตแสนมีค่าของบุคคลหนึ่งไปด้วยมือของตัวเอง
มีเหตุผลมากมายมารองรับการกระทำเมื่อครู่ของเธอทำให้ไม่รู้สึกเกรงกลัวต่อความผิดอีกต่อไป หากสถานที่นี้ไม่มีใครอื่น และผู้หญิงคนนั้นตายไปแล้วจริงๆ คนร้ายจะไม่มีตัวตนอยู่จริงๆ กว่าจะพบศพก็คงอีกนานหลายวันหรือไม่แน่ก็อาจกลายเป็นเพียงแค่บุคคลหายสาบสูญและจะถูกหลงลืมในที่สุด
“แล้วเราจะทำอย่างไรกันต่อ....ถ้าหากมีใครพบศพเข้าคงไม่ดีแน่”
“จะเป็นอะไรไป ตำรวจพวกนั้นไม่จริงจังกับการสืบคดีของผู้หญิงคนเดียวหรอก เอาเงินฟาดหน้าไปแสนสองแสนพวกนั้นก็เป็นใบ้กันหมดแล้ว”
“แล้วถ้าเธอไม่ตายล่ะ”
“เป็นไปไม่ได้......ถ้ารอดก็คงไม่ได้กลับมาคุณในรูปแบบมนุษย์อีกแล้วล่ะ ร่างนั้นคงเหลือแต่วิญญาณเท่านั้น”
“เรากำลังทำในสิ่งที่ถูกต้องจริงๆ น่ะหรอครับ”
“ทำไมถึงได้ตั้งคำถามเอาตอนนี้ ตอนที่วางแผนทำไมถึงไม่ถามออกมา จะมารู้สึกเอาตอนนี้ก็คงสายเกินไปแล้ว ในเมื่อฉันเป็นคนลงมือมันจะไม่มีอะไรผิดทั้งนั้น”
“............”
ตัดสินชีวิตของหนึ่งชีวิตเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งเท่านั้น ยามต้องการก็สรรเสริญแต่หากหมดประโยชน์หรือมาขัดขวางชัยชนะก็พร้อมจัดการไปให้พ้นทางโดยไม่มีความลังเลแม้แต่น้อยต่อให้เป็นการทำลายชีวิตของอีกฝ่ายทิ้งไปก็ตาม หากอยากได้สิ่งใดก็ต้องได้อย่างที่ตัวเองต้องการ
ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดก็ตาม.....
ติดตามตอนต่อไป.........