"อะไรยัยแพร แกจะไม่คิดอะไรหน่อยเหรอ"
"คิดทำไมเงินตั้ง 10 ล้าน แค่ 6 เดือน อีกอย่างแค่แฟน ไม่ได้ทำอะไรกันสักหน่อย"
"เออ ฉันว่าแกไปคุยกับคุณภัทรเรื่องสโคปงานก่อนดีไหมจะได้ไม่มีปัญหากันทีหลัง"
"คุยนะมันแน่อยู่แล้ว อีกอย่างต้องทำสัญญาว่าจ้างด้วยไม่ใช่ 6 เดือนนายอะไรนั่นเบี้ยวฉันก็แย่สิ"
"เออๆ เดี๋ยวฉันนัดเขาไว้ให้แกแล้วตอนนี้อยู่ข้างล่างคอนโด แกจะให้เขาขึ้นมาเลยไหม"
"ยัยรักษา แกจะให้ฉันพาผู้ชายขึ้นคอนโดเหรอ"
"เขามากับปริ้นส์ ฉันกับปริ้นส์ก็อยู่ด้วยแกทำอะไรเขาไม่ได้หรอก..เอ๊ย ..เขาทำอะไรแกไม่ได้หรอก"
"เพื่อนคุณปริ้นส์หน้าตาคงแย่มากถึงต้องจ้างคนมาเป็นแฟน"
"เออ...เออ...ฉันว่าแกดูเองดีกว่า ฉันไม่อยากบูลลี่ใคร"
เพื่อนแพร กลอกตามองบน ...ถ้าขนาดต้องจ้างคนมาเป็นแฟนขนาดนี้ความหล่อคงหาอยาก อีกอย่างที่เขาเลือกเธอคงเพราะเธอไม่ได้สวยมาก ซึ่งน่าจะเหมาะกับเขา
ผ่านไป 10นาที สองหนุ่มก็เข้ามาในห้องของคุณหมอสาว...
"ขออนุญาตคุยกับรักษาแป๊บนะคะ" เพื่อนแพร รีบดึงคุณหมอบุญรักษาเข้าไปคุยในห้องนอน ปล่อยให้สองหนุ่มนั่งรอตรงโซฟาห้องรับแขก
"ยัยรักษา ไหนแกบอกว่าเขาหน้าตาไม่ดี"
"ฉันบอกตอนไหน"
"ก็แกบอกว่าไม่อยากบูลลี่ไง"
"ก็ฉันไม่อยากบูลลี่จริง ไม่อยากออกความเห็นเรื่องรูปร่างหน้าตา เพราะมันขึ้นอยู่กับความคิดของแต่ละคน"
"แต่แก ดูไอ้คุณภัทรนั่นหล่ออย่างกับพระเอกซีรี่ย์ หุ่นอย่างกับนายแบบ แล้วเขาจะเอาฉันไปเป็นแฟนปลอมใครจะเชื่อ"
"ทำไม ไม่เชื่อ"
"คุณหมอรักษา แกช่วยมองหน้าฉันนะ ฉันคือยัยแว่น ตัวดำ ผอมกะร่อง หน้าตาจืดชืด บ้านอยู่ต่างจังหวัด ลูกสาวผู้ใหญ่บ้าน แกว่าฉันเหมาะกับเขาตรงไหน ถ้าเขาจ้างฉันเป็นคนใช้ยังจะน่าเชื่อถือกว่าอีก"
"เออ มันก็จริง"
"ยัยรักษา! "
"ฉันล้อเล่นแฮ่ ...แต่ฉันว่าแกลองคุยกับคุณภัทรก่อนก็ได้ เงิน 10 ล้านนะแก ไหนแกบอกอยากซื้อสวนให้พ่อเพิ่มไง"
"แก เนี่ยสมเป็นเพื่อนฉันจริงๆ "
"ฉัน..รู้ใจแกใช่ไหม"
"เปล๊า ...แกรู้จุดอ่อนฉัน" ก็ใช่บุญรักษารู้จุดอ่อนของเพื่อนแพรอย่างดีว่าเธอต้องการเงินไปซื้อสวนผลไม้ให้พ่อเธอเพิ่ม เพราะสวนที่ติดกันเขากำลังประกาศขายด่วน
Guest
