Sweetheart หวานใจนายคู่หมั้นสุดเกรียน

Sweetheart หวานใจนายคู่หมั้นสุดเกรียน

บทนำ

จะว่าเป็นบทนำอย่างที่คนเขียนบอกรึเปล่าผมก็ไม่รู้หรอกครับ แต่พอออกมามันก็แสดงให้เห็นว่าผมเป็นตัวเด่นของเรื่อง โถ่ๆ ก็ต้องเด่นอยู่แล้วละครับก็ผมนะออกจะหล่อเหมือนดาราเกาหลีที่ห้องผมสาวๆกรี๊ดกร๊าดกันแต่ผมก็ไม่รู้นะว่าเวลาผมเข้าห้องมาทีไรจะมีแต่คนกรี๊ด อาจกรี๊ดกับความหล่อของผม

   ...หรือว่าตัวประหลาด

ไม่ใช่ตัวประหลาดหรอกครับ ตัวประหลาดอะไรจะหล่อลากไส้เดือนดินขนาดนี้

ในเมื่อผมพล่ามมาหลายบรรทัดแล้วเดี๋ยวคนอ่านจะเบื่อผมเอา ผมมีชื่อว่า นายกิตติศิพท์ มังกรเทพ เป็นไงครับนามสกุสผมฟังแบบนี้อึ้งเลยสินะครับ แน่นอน มังกรผมเทพ เฮ้ย! นี่ผมคุยเรื่องไหนอยู่ครับเนึ่ย ฮ่าๆ แน่นอนคุยเรื่องนามสกุลสิครับ ไม่ใช่มังกร

" ป๊ากับม๊าเรียกแกรมมีไรรึเปล่าครับ "

แน่นอนคติประจำใจของผมคือ อยู่บ้านให้คงความความน่ารักแต่อยู่โรงเรียนให้คงความเกรียนเข้าไว้

ซึ่งคตินี้ผมคิดค้นเมื่อ พุทธศักราช 2015 โห่มันก็เรื่องธรรมดาไหมครับที่ผู้ชายหล่ออย่างผมจะมีความเกรียนอยู่ในสันนดรแบบร้อยเปอร์เซ็น

ผมเดินเข้ามาถามป๊ากับม๊าที่ตอนนี้กำลังนั่งคุยกันผมก็เดินเข้าไปขัดจังหวะจู๋จี๋ของสองท่าน ไม่ใช่ผมไม่มีมารยาทนะครับและไม่ใช่ครูบาอาจารย์ไม่สอน สอนครับแค่ผมขี้เกียจจำ ผมเดินลงไปนั่งที่พื้นที่ทั้งสองท่านกำลังนั่งคุยอยู่ อย่างน้อยผมก็มีมารยาทนิดหน่อย

" พรุ่งนี้ลูกต้องไปสนามบิน " ม๊าผมบอก

" ม๊าจะให้ผมไปไหนครับ หรือว่าจะส่งผมขายออกนอกประเทศ ไม่นะ! ไม่เอานะครับ " ผมร้องขึ้นพร้อมปนน้ำตานิดๆ ที่น้ำตาผมไหลออกมาได้เพราะผมแสดงละครที่ชมรมบ่อยน่ะครับ เอาจริงๆชมรมละครผมแค่เข้าไปคลายเครียดเท่านั้นเองครับ

ตุบ!!

" อย่ามาดราครับไอ้คุณลูก พรุ่งนี้คู่หมั้นแกก็มาแล้วเว้ย " ป๊าถีบผมก่อนที่จะพูดผมลูบก้นตัวเองปลอยๆ รู้แล้วล่ะครับว่าความเกรียนตั้งแต่เด็กได้มาจากใครถ้าไม่ใช่ท่านป๊าที่เอากับท่านม๊าและบรรเจิดผมออกมา

" เจ็บนะเว้ยป๊า " ผมร้องเจ็บๆไม่หยุดปากจนป๊าเกือบจะเอารองเท้ามายัดปากของผม

" พรุ่งนี้ไปกี่โมงล่ะครับ เดี๋ยวผมไปรับว่าที่เมียผมก็ได้ " ผมบอก

" หน้าตาอย่างแกไม่ใช่ผัวหรอกไอ้คุณลูกหน้าตาอย่างแกเหมาะเป็นเมียมากกว่า ก๊ากกก!! " ป๊าปล่อยฮาออกมาดังทั้งห้องทำงานของป๊า หน้าผมตึงขึ้นมาเลยล่ะครับหน้าตาอย่างผมต้องผัวสิไม่ใช่เมีย

" โถ่ ป๊าอ่า " ผมเดินออกจากห้องปล่อยให้ทั้งสองคุยเล่นกันต่อ ไม่ใช่ผมไม่ตกใจนะครับที่รู้ว่าจู่ๆจับโดนให้หมั้น แถมคนที่ให้หมั้นดั๊นเป็นผู้ชาย ผมรู้แค่ว่าเขาจบบริหารธุรกิจและตอนนี้กำลังจะมาดูแลบริษัทที่ไทยเขาเป็นลูกครึ่ง ฝรั่งเศส-ญี่ปุ่น

ความจริงเรื่องนี้ผมก็รู้มาตั้งแต่ป๊ากับม๊าเล่าให้ผมตั้งแต่อายุ 15 ทางผู้ใหญ่ฝั่งนั้นกับฝ่ายผมสัญญากันไว้ว่ามีลูกเมื่อไหร่จะให้ทั้งสองแต่งงานกัน แต่ประเด็นของผมไม่ใช่สาวอึ๋มๆหน้าตี๋ล่ะครับ แถมใครก็ไม่รู้ผมก็ไม่รู้จักเลยด้วยว่าเป็นใคร ชื่อก็ไม่รู้

อ้อ! รู้แล้วใช่ไหมครับว่าผมชื่อเล่นว่าอะไร ถ้าไม่รู้เดี๋ยวผมบอกเลยละกันนะครับ ผมชื่อแกรม อายุ 18 ปีตอนนี้สอบเข้ามหาฯลัยที่จะเข้าได้แล้ว ผมเรียนสถาปัตรกรรมด้านการออกแบบ เกรียนๆแบบผมก็ทำงานออกมาดูดีและเรียบร้อยเหมือนหน้าตานะครับจะบอกให้

พรุ่งนี้ก็จะได้เจอคู่หมั้นแล้ว อยากจะรู้จริงๆว่าหน้าตาจะเป็นยังไง

@สนามบิน

ผมยืนถือป้ายรอให้คู่หมั้นของผมปรากฎตัวแต่ตอนนี้หน้าของผมมีชายร่างกายใหญ่พอสมควรเหมือนชายต่างชาติกำลังมองผมตั้งแต่เท่าจรดหัว ไม่ทราบว่าหน้ากูมีขี้ติดอยู่รึครับ เห็นหน้ากูแล้วยิ้มจัง

" หวัดดีครับ " เขากล่าวทัก

" ป๊ากับม๊าสอนไว้ว่าเจอคนแปลกหน้าอย่าคุยด้วย " ผมเมินหน้าเขาแล้วหันไปดูทางคนที่เดินไปมา

" แล้วถ้าบอกว่าเป็นผัวล่ะ ทีนี้จะคุยได้รึยัง " ไอ้ฝรั่งขี้นกนี่ เดี๋ยวพ่อจับยัดใส่กระเป๋าเดินทางแล้วส่งกลับประเทศที่มาแม่งเลย

" โทษนะครับผมไม่มีผัวหล่อเหมือนคุณ " ผมบอก

" ก็ตั้วแต่วันนี้แหละครับ เอ~...ไม่สิ ตั้งแต่ที่พ่อกับแม่เราทั้งสองคนตกลงให้หมั้นกันแล้วน่ะครับ "

เวลาเหมือนกับหยุด อย่าบอกนะว่า...

" OoO!! "

" พี่ชักจะถูกใจเราซะแล้วสิ ^-^ "

หมอนี่เป็นคู่หมั้นของผม!!!

สวัสดีค่า

เราคงมาต่อให้แค่นี้ พรุ่งนี้ว่างอาจมาอัพให้อ่านกันใหม่ สนุกหรือไม่สนุกยังไงยอกเราด้วย ความเกรียนเราก็ไม่รู้อะไรมากถ้าใครรู้แนะนำเราหน่อยนะ

เรื่องนี้อาจไม่สนุกกับใครบางคนหรือไม่ชอบแนวเนื้อหาก็กดปิดเลยนะคะ

แล้วเรื่องนี้เป็นชายรักชายรับไม่ได้หรือโลกสวยก็กดปิดนะคะ เรื่องที่เราแต่งคำสุภาพอาจมีบ้างคำหยาบอาจจะเยอะหน่อยเวลานายเอกคุยกัยเพื่อนไรแบบนี้

ช่วยติดตามกับด้วยนะคะ 😄