เอารักมาเสิร์ฟครับ(เคะสายอ่อย)(เมะตามใจ)

บทนำ

“ในที่สุดก็ใกล้ถึงเวลาเป็นอิสระ!! ”ถ้ามองไปที่ใต้ตึกคณะสถาปัตยกรรมจะเห็นเหล่านักศึกษาดวงตาคล้ำเหมือนหมีแพนด้าแต่ละคนบอกกระดาษกับหนังสือ ตามงานก่อนปิดเทอมจะเห็นผ่านนี้จนชินตา

“มึงจะโทษใครได้ ตอนมีเวลาเยอะๆ มัวแต่เที่ยวเป็นไง”ผมหันไปด่าเพื่อน

“มึงก็เหมือนกันอย่ามาทำปากดีไอ้ที”ผมเลิกคิ้วมองไอ้เทียนพร้อมทำหน้ากวนตีน

“หึหึ งานกูเสร็จพอดีเลยว่ะ”มันทำหน้าตกใจก่อนจะหยิบกระดาษในมือผมไปทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ ขอโทษนะเพื่อนพอดีกูเป็นคนขยัน

“ไอ้เหี้ยทีมึงแอบไปทำตอนไหน ทำไมไม่บอกกู”

“เขาทำกันเกือบเสร็จแล้วไม่เชื่อถามไอ้วาดิ”ผมพยักหน้าไปทางเพื่อนอีกคน ตอนนี้มันกำลังตั้งหน้าตั้งตาทำงานไม่สนใจพวกผม มันชื่อเต็มๆ ว่านาวาแต่พวกผมเรียกมันว่าวา

“จริงดิไอ้วา”ไอ้วามันพยักหน้าให้ ผมหัวเราะเสียงดังเมื่อเห็นไอ้เทียนมันทำหน้าเหมือนโลกจะแตกที่จริงงานนี้อาจารย์สั่งตั้งนานแล้วแต่ไอ้เทียนมันไม่สนใจเองวันๆ เอาแต่เที่ยวกับสาวจนสุดท้ายก็ได้มาปั่นงานไม่หลับไม่นอนงานของผมเกือบเสร็จแล้วมาทำนิดๆ หน่อยๆ ก็เสร็จต่างจากมันที่ทำตั้งแต่เริ่ม

“เหลืออีกเยอะไหม”ผมมองใต้ตามันคาดว่ามันน่าจะยังไม่นอนตั้งแต่เมื่อวานก่อน สุดท้ายคงเป็นพวกผมที่ต้องช่วยมันทำ เฮ้อ มีเพื่อนนี่ภาระจริงๆ หลังจากตามงานเสร็จเรียบร้อยพวกผมก็จะหลุดพ้นจากนักศึกษาปี 3 หลังจากที่อยู่มาหลายปีผมเริ่มกลายเป็นหมีแพนด้าไปทีละนิด ตอนเข้ามาแรกๆ รุ่นพี่ก็เตือนแล้วว่าคณะนี้ไม่ต้องห่วงหล่อห่วงสวยตอนแรกผมก็งงนิดหน่อยจนได้มาเจอกับตัวเอง ไม่รู้คิดถูกไหมที่มาคณะนี้

“เกือบแล้วพรุ่งนี้น่าจะเสร็จ”ไอ้เทียนตอบพร้อมทำหน้าเหมือนหลุดพ้นจากนรก

“ก็ดีแล้ว งันไว้ไปส่งพร้อมกัน”ไอ้วาพยักหน้าเห็นด้วยหลังจากนั้นเราก็ช่วยกันทำงานส่วนของไอ้เทียนจนเวลาผ่านมาจนถึงช่วงบ่าย ตอนนี้ไม่ค่อยมีนักศึกษามากนักส่วนใหญ่จะเป็นพวกมานั่งตามงานเหมือนพวกเขาบางส่วนผิดเทอมไปแล้ว

“ไปหาไรแดกกัน พักผ่อนสมองหน่อย”ผมพูดขึ้นหลังจากนั่งลากทำงานมาหลายชั่วโมงตอนนี้สมองเบลอไปหมดแล้ว

“เออเห็นด้วยแดกไรดี”ไอ้วาถามขึ้น

“ร้านคาเฟ่ไหมมึงสาวที่กูควงบอกมาว่าอร่อยถูกด้วย”สาวคนไหนล่ะ ผมเห็นมันควงไม่ซ้ำหน้าไม่รู้ว่ากระดอมันมีกี่อันผู้หญิงก็จริงๆ เลยไม่รู้นิสัยมันหรือไงอาจจะเพราะมันหล่อก็ได้เรียกได้ว่าหล่อที่สุดในกลุ่มเลยก็ได้ ที่จริงไอ้นาวามันก็หล่อแต่ติดตรงที่มันไม่ค่อยยิ้มกับคนอื่นชอบหลบอยู่ในเงามืดไม่รู้มันมาอยู่กับพวกผมได้ยังไงกัน ส่วนผมก็หน้าตาธรรมดาสูงไม่มากแต่ตัวบางเมื่อเทียบกับเพื่อน

“ไปดิ ไปตากแอร์เย็นๆ หน่อย”ถึงแม้ใต้ต้นไม้จะมีลมพัดตลอดเวลาแต่มันก็ยังร้อนอยู่ดี เราพากันเดินไปขึ้นรถไปที่หน้ามหาลัยตอนนี้ไม่ค่อยมีคนรถเลยว่างมากเรามีกันแค่สามคนทั้งที่ปกติมีขึ้นกันเป็นสิบ

ไม่นานนักเราก็มาถึงหน้ามอผมเดินตามไอ้เทียนไปเดินมาไม่นานก็ถึงร้านที่ว่าเป็นร้านขนาดกลางตกแต่งดูเรียบหรูเหมาะทั้งกับผู้ชายและผู้หญิงพอเปิดเข้ามาก็มีพนักงานทักทาย

“สวัสดีครับ ยินดีต้อนรับครับ”พนักงานจำเป็นต้องหน้าตาดีขนาดนี้เลยไหม ผมแอบมองไม่แปลกใจเลยที่สาวๆ จะชอบหล่อขนาดนี้ภายในร้านมีโต๊ะอยู่สิบกว่าโต๊ะแอร์เย็นสบายตอนนี้มีโต๊ะว่างอยู่หลายโต๊ะคงเพราะเป็นช่วงปิดเทอมร้านเลยคนน้อยกว่าปกติ

“แดกไรมึง เดินไปสั่งเลย”ไอ้เทียนพูดขึ้นผมเดนไปดูเมนูมีพวกน้ำปั่น กาแฟร้อนเครื่องดื่มที่เห็นได้ทั่วไปแล้วก็มีพวกขนมเค้ก พายต่างๆ เรียงรายอย่างสวยงาม

“ผมเอาโกโก้ปั่นกับพายสับปะรดชิ้นนั้นครับ”ผมชี้ไปที่ตู้กระจกหลังจากนั้นก็เดินไปรอที่โต๊ะเพื่อนอีกสองคนก็สั่งเหมือนกัน บรรยากาศข้างในน่าอยู่มากให้นั่งทั้งวันก็ไม่รู้สึกเบื่อ

“เป็นไงร้านนี้”ผมพยักหน้าให้มันก็สมกับที่มันแนะนำเรานั่งรอกันไม่นานพนักงานก็มาเสิร์ฟพอมองใกล้ๆ พนักงานยิ่งหล่อแบบนี้ยิ่งน่ามา แหม หนุ่มหล่อแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ

“น้ำลายไหลแล้วไอ้ที แหม ไม่เก็บอาการเลยนะมึง”ผมไหวไหล่ไม่สนใจผมขาดหนุ่มๆ มานานแล้วผมเป็นเกย์เรื่องนี้เพื่อนในกลุ่มก็รู้ดีตอนขึ้นปีหนึ่งผมมีแฟนอยู่แต่เพราะเรียนหนักทางนั้นไม่ค่อยเข้าใจเลยเลิกกันไปหลังจากนั้นผมก็แห้งมานาน เรื่องมันเศร้า

“แล้วงานที่เหลือมึงจะให้พวกกูไปช่วยทำที่ห้องไหม”ไอ้วาถามขึ้น

“ไม่ต้องอะ ใกล้เสร็จแล้ว”

“เออดีกูจะได้หลับเต็มอิ่ม”เรานั่งคุยเล่นกันเรื่อยร้านคนไม่เยอะพวกผมเลยนั่งกันแบบชิวๆ ร้านคงไม่ไล่ออกหรอก

“สวัสดีครับพี่ภูผา”เสียงทักดังมาจากทางประตูเรียกความสนใจของหลายๆ คนรวมถึงผมด้วย ผมหันไปมองเห็นหนุ่มหล่อยิ้มสว่างสดใสเดินเข้ามาในร้านทักทายกับพนักงานอย่างคุ้นเคย อีกคนหน้าตาดีมากดูเป็นทรงผู้ใหญ่พี่ชายผู้ใจดี อะหือออ ใจไอ้ทีแทบร้องกรี๊ด นั่นมาทรงผัวชัดๆ โอ้ววว อยากมี Daddy ขึ้นมันทันที

“มึงแรดว่ะ”เสียงไอ้วาดังมาเรียบๆ ไอ้เพื่อนเวรอย่าเรียกแรดเรียกว่าขยันสานสัมพันธ์ใหม่ คนอะไรหล่อได้หล่อดีหล่อวัวตายควายล้มหล่อจนอยากวิ่งไปกระโดดจูบ เหมือนทางนั้นจะรู้สึกได้ถึงสายตาเร่าร้อนถึงได้หันกลับมามองพร้อมยิ้มบางๆ มาให้

“มึง..เก็บศพกูด้วย ตอนนี้กูนิพานแล้ว ลาก่อนนะ”ผมกดหัวใจตอนนี้มันเต้นแรกเหมือนว่าจะหลุดออกจากร่างไป โอ้ยยย ไม่นะ คนนี้เท่านั้นที่ไอ้ทีรอมาแสนนานคนนี้แหละคือเนื้องอก ผมจะไปเป็นเนื้องอกของพี่แกที่หัวใจ!!!!

“สัส”ไอ้เทียนด่าตามมาอีกคนแต่มีหรือผมจะสนใจตอนนี้ผมกำลังเท้าคางมองตามหนุ่มหล่อย่างหลงใหลเหมือนว่าพี่ภูผาว่าที่สามีผมจะเป็นผู้จัดการหรือไม่ก็เจ้าของร้านเห็นเดินไปทางไหนก็มีพนักงานทักทาย ไม่รู้ว่าเป็นอะไรแต่ที่แน่ๆ เป็นผัวน้องแน่นอน

“มึงว่ากูจะมาทำพาร์ทไทม์ที่นี่ดีไหม”ก่อนเข้าร้านมีผมเห็นป้ายรับสมัครอยู่

“ห๊าาา มึงเนี่ยนะ”ไอ้เทียนทำหน้าตกใจแบบโอเวอร์ มึงจะตกใจอะไรขนาดนั้นแค่ทำงานไหมไม่ได้ไปทำสงคราม

“กูว่าไม่รอด”ไอ้วาก็อีกคน พวกมึงเป็นอะไรกัน!!

“ทำงานกับเรียนไม่เหมือนกันนะมึง”ผมว่าสิ่งที่ทำให้พวกมันสงสัยกันต้องเป็นเรื่องที่บ้านผมแน่ๆ พวกมันไปบ้านผมหลายครั้งแล้วทั้งหยุดยาว ปิดเทอม แม่ผมเป็นประเภทรักลูกหวงลูกแต่ก็เป็นแค่กับผมแหละทีพี่ชายไม่เห็นว่าอะไรพอเป็นผมนี่สุดๆ

“นั่นดิ แม่มึงไม่ยอมหรอก”

“ไม่กูจะทำแค่งานทำไมจะทำไม่ได้ จิบๆ กูโตแล้วเดี๋ยวก็เรียนจบแล้ว ถือว่าเตรียมตัวก่อนทำงาน”แค่ทำงานจะยากอะไรเดินไปนั่นไปนี่ยิ้มสวยๆ มองสามีออกจะมีความสุข

“กูจะรอดู”ไอ้เทียนทำหน้าดูถูกหลังจากนั้นก็ดูดน้ำปั่นส่วนผมสะบัดหน้าหนีพวกมัน ไอ้เพื่อนไม่รักดีแทนที่จะให้กำลังใจกันกลับมากวน ไอ้พวกเวรรอบหน้าผมจะไม่ช่วยงานพวกมันอีกแล้ว

ค่อยดูเถอะพี่ภูผา ผมจะฉุดพี่มาให้ได้ ของดีต้องรีบเดี๋ยวไปทันคนอื่น!!!

__________________________________________

สวัสดีค่ะ ยินดีต้อนรับ ฝากคอมเมนต์เป็นกำลังใจกดหัวใจแล้วติดตามไว้ได้เลยนะคะ เรื่องนี้นายเอกสายรุกแรงเป้าหมายมีไว้พุ่งชน