อุบัติรักกลางไพร 2 (ตอน...ในเมือง)
อารัมภบท
แต่ทำไมเขาถึงทำเหมือนจำเธอไม่ได้ เป็นไปได้ยังไงกัน ก็เธอกับเขาไม่ใช่แค่เจอกันธรรมดานะ แต่ยังมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งต่อกันอีกด้วย หรือว่าเธอคิดไปเองคนเดียวว่านั้นคือเรื่องสำคัญที่น่าจดจำ ในขณะที่สำหรับเขามันอาจจะเป็นเรื่องที่ธรรมดาสามัญเอามากๆก็เป็นได้ จึงไม่จำเป็นต้องจดจำไว้ให้รกสมอง
.......................................
“ที่บ้านไม่มีนาฬิกาเหรอ”
แค่คำถามแรกก็ทำเอาเลขาคนใหม่ถึงกับสะอึกเลยทีเดียว
“เอ่อ...คือ...”
“ไม่ต้องมาแก้ตัวอะไรทั้งนั้น ที่นี่ต้องการคนที่มีความรับผิดชอบสูงๆไม่ใช่คนที่มีแต่คำแก้ตัว”
“ดิฉันไม่ได้จะแก้ตัวนะคะ แค่จะอธิบายว่าเช้านี้รถติดมากเพราะเป็นเช้าวันจันทร์ แล้วก็ต้องมาขับรถวนหาที่จอดรถอีก”
“บ้านของผมอยู่ห่างจากบริษัทมากกว่าคุณ แต่ผมมาถึงที่นี่ก่อนสองโมงเช้า”
ริมฝีปากจิ้มลิ้มน่ารักที่อ้าขึ้นจะอธิบายสาเหตุถึงกับอ้าค้างไปอีก พอตั้งหลักได้ ว่าจะพูดอีกเขาก็รีบชี้นิ้ว
“ไป ออกไปทำงานได้แล้ว”
.........................................................
สวัสดีค่ะ ขอชี้แจงนิดหนึ่ง เพื่อป้องกันความหงุดหงิดใจจากนักอ่านที่น่ารักทั้งหลายนะคะ คือปกติไรท์คนนี้ (ซึ่งมีหลายนามปากกา) มักจะเขียนแต่เรื่องที่ค่อนข้างยาว ซึ่งหลังๆรู้สึกว่ากว่าจะเขียนจบได้แต่ละเรื่อง มันทำให้รู้สึกหมดไฟจนทำให้งานจบช้ามากๆ จึงเปลี่ยนมาลองเขียนเรื่องสั้นๆดูบ้าง
ก็เขียนจบได้ภายในไม่กี่วันนะคะ
แต่ปัญหาที่ตามมาก็คือ ไม่สามารถสรุปเรื่องราวให้จบลงภายในพื้นที่สั้นๆได้ (แฮร่)
ด้วยเหตุนี้จึงทำให้นิยายเรื่องนี้มีตอนที่สองตามมา และก็จะมีตอนที่สามตามมาอีกอย่างแน่นอน (ซึ่งตั้งใจว่าจะให้เป็นตอนจบอย่างบริบูรณ์ที่แท้จริง)
ติดตามอ่านตัวอย่างกันได้เลยนะคะ
ขอบคุณทุกๆท่านที่เป็นกำลังใจให้นักเขียนเล็กๆคนนี้นะคะ
ด้วยรักและขอบคุณจาก...ลภัสรินทร์
....................................
งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติกฎหมายลิขสิทธิ์ทุกประการ ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนเล่มนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินคดีการตามกฎหมาย
หมายเหตุ : ที่ลงสถานะของนิยายว่า จบแล้ว นั้นคือหมายถึงว่านักเขียนได้เขียนนิยายเรื่องนี้จนจบแล้วและได้นำไปวางขายในรูปแบบของอีบุคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ตรงนี้คือการนำมาลงให้ทดลองอ่านกันแค่บางส่วนเท่านั้น ซึ่งถ้าใครสนใจจะอ่านต่อจนจบก็ตามลิ้งค์ที่ได้นำมาลงไว้ให้ไปได้เลย หรือจะติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์ หรือเฟสบุค กันตินันท์,กานติณัฎฐ ก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ
Guest
