"แสน นี่หนูปริม ต่อไปนี้หนูปริมจะมาอยู่กับเราที่นี่"
ในที่สุดแม่ก็แต่งงานใหม่กับอาหมอวิชญ์ ลูกคนเดียวอย่างผมก็เลยได้น้องสาววัยสี่ขวบแสนซนมาคนหนึ่ง...
ผมอายุสิบสี่แต่ยัยปริมเพิ่งจะอายุสี่ขวบเองนะ ห่างกันเป็นสิบปีแบบนี้ ผมก็เลยต้องคอยเป็นพี่ชายที่เป็นทุกๆอย่างให้เธอเลย
“ปริมโตเป็นสาวแล้ว จะมานอนกอดพี่เหมือนตอนเด็กๆ ได้ยังไง"
“ทำไมล่ะพี่แสน หรือว่าพี่แสนไม่ชอบให้ปริมกอดแล้ว”
"เปล่าหรอก เพราะพี่ชอบต่างหาก พี่กลัวใจตัวเอง พี่กลัวว่าจะห้ามใจเอาไว้ไม่ไหว..”
ผมควรจะตอบเธอตามความจริงไปแบบนี้ดีไหม
"อ่ะ! ก็ได้ แต่ให้กอดแค่แป๊บเดียวนะ"
คนตัวเล็กเข้ามากอดแล้วนอนเบียดผมเสียแน่น นี่มันมอสี่แล้วนะไม่ใช่สี่ขวบ
ยุบหนอ พองหนอ ตัวหอมจริงหนอ นมเบียดอยู่หนอ อยากไซ้ซอกคอจริงหนอ
โอย!!
"พี่แสน! ผลักปริมออกมาทำไม ปริมจะเคลิ้มหลับอยู่แล้วเชียว"
"พี่ทนไม่ไหวแล้ว พี่ต้องไปเข้าห้องน้ำ"
ตอนที่พ่อกับแม่เลิกกัน ตอนนั้นผมอายุประมาณสิบสองปีได้ละมั้ง เพิ่งจะขึ้นมอหนึ่ง ยอมรับเลยว่าเหงามากเพราะว่าเป็นลูกชายคนเดียวและคิดถึงพ่อมาก แต่ผมเลือกที่จะอยู่กับแม่ เพราะไม่อยากจะทิ้งแม่ให้อยู่คนเดียว แล้วอยากช่วยงานแม่ในฟาร์มแล้วก็ที่ไร่องุ่น
แต่ผู้หญิงแสนสวยเจ้าเสน่ห์อย่างแม่ผมโสดได้ไม่นานหรอก เพียงแค่สองปีหลังจากที่แม่เลิกกับพ่อ แม่ก็มีแฟนใหม่ เป็นคุณหมอพ่อหม้ายที่ภรรยาเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ มีลูกสาวหน้าตาน่ารักอายุสี่ขวบติดมาด้วยคนหนึ่ง ชื่อน้องปริม ชื่อจริงคือเด็กหญิงแสงดาว หน้าตาจิ้มลิ้มแก้มยุ้ย แถมเธอยังขี้อ้อนมาก ผมเลยต้องสวมบทพี่ชายคอยดูแลเธอ ปริมติดผมแจเลย เราโตมาด้วยกันแบบพี่น้อง แต่พอมารู้ตัวอีกที ผมก็ไม่ได้มองเธอเหมือนพี่ชายมองน้องสาวอีกต่อไปแล้ว
ฉันก็ว่าฉันโตเป็นสาวแล้วนะ แต่ทำไมพี่แสนชอบหาว่าฉันยังเป็นเด็กอยู่เรื่อย คำก็ยัยเด็กอมมือ สองคำก็ยัยเด็กกะโปโล เดี๋ยวเถอะ! ยังไม่รู้ฤทธิ์ยัยเด็กกะโปโลคนนี้เสียแล้ว เดี๋ยวจะทำให้คลั่งตายเลยคอยดู
“พี่แสนวันนี้ตอนปริมดูหนังกับพี่แสน เห็นพระเอกจูบนางเอกแบบในหนัง ปริมอยากลอง...พี่แสนลองจูบปริมแบบในหนังได้ไหม"
"จะบ้าเหรอ ปริมยังเด็กอยู่แล้วก็...ปริมเป็นน้องสาวพี่นะ พี่จะจูบปริมได้ยังไง”
"ถ้างั้น ปริมเป็นฝ่ายจูบพี่แสนเองก็ได้"
พูดจบฉันก็รวบรวมความกล้าทั้งหมด มันไม่ใช่แค่อารมณ์วัยรุ่นอยากลองหรอกน่า แต่เพราะว่าฉันไม่ได้คิดว่าพี่แสนเป็นพี่ชายของฉันแล้วต่างหาก...
ฉันค่อยๆ ประทับริมฝีปากจุ๊บเขาเบา ๆ พี่ชายของฉันสะดุ้ง เขาไม่ยอมจูบตอบ แต่ก็ไม่ขัดขืน เหมือนกับว่าเขากำลังอึ้งไปมากกว่า
ทำไมพี่แสนต้องหน้าแดงขนาดนั้น! ก็แค่ริมฝีปากเราชนกันเอง ฉันยังจูบผู้ชายไม่เป็นสักหน่อย..
แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ ฉันเรียนแค่มอสี่ แต่ก็แอบขโมยจูบพี่ชายต่างพ่อต่างแม่ให้เป็นจูบแรกของตัวเองไปแล้ว
-: หวานๆ ฟิน ๆ ❤️🌹 :-
#นิยายสายหื่น
ขอฝากพ่อเลี้ยงแสงอรุณกับคุณหมอแสงดาวด้วยนะคะ😊
Guest
