เพราะต้องฝึกงานใกล้เขาทำให้ผมเผลอหวั่นไหวกับคนอย่างเขา
คนปากร้าย คนหื่นกาม คนเอาแต่ใจ แบบคุณอาทิตย์
-------------------------------------------------------------------------------
“รู้มั้ยว่าคนอื่นเขาเป็นห่วงแค่ไหน”
“ผมรู้ครับว่ามีคนเป็นห่วง แต่ผมไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกครับ ปล่อยไปเถอะครับ เดี๋ยวตอนบ่ายงานเยอะ “ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“นี่! อย่ามายั่วโมโหฉันนะมิว เธอมันก็แค่เด็กฝึกงาน”
“ครับผมทราบตัวเองดี หึ ผมก็แค่เด็กฝึกงานเท่านั้นแหละครับ ไม่ได้มีความสำคัญเพราะฉนั้นบอสก็เอาเวลาไปทำอย่างอื่นเถอะครับ อย่าเสียเวลากับเด็กฝึกงานกับผมเลย อ่อ วันนี้ผมขอลาช่วงบ่ายนะครับ ผมไม่สบาย” มือของผมกำแน่น ขอบตาเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมาอีกระลอก หรือว่าบางทีถ้าผมบอกความรู้สึกออกไปตอนนี้ ผมคงรับไม่ได้ถ้าบอสปฎิเสธผมทั้งทีเรายังอยู่ด้วยกันบรรยากาศมันคงอึดอัดกันทั้งสองฝ่าย แต่ในเมื่อบอสมีคนที่รักอยู่แล้วผมก็ควรเก็บไว้ดีกว่า
ไรท์ขอฝากนิยายเรื่องแรกของไรท์ด้วยนะคะ
อาจจะยังดำเนินเรื่องไม่เก่งแต่จะนำคำติชมมาพัฒนา
Guest
