คำโปรย
รัญชน์ หมอหนุ่มผู้เย็นชา อายุสามสิบห้าแล้วแต่ยังไม่มีเมีย วันๆ ทำแต่งาน และขี้รำคาญเป็นที่สุด
ศรา เป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวเพราะบังเอิญพลั้งพลาดไปนอนกับผู้ชายที่เพิ่งรู้จัก ทำให้ตั้งท้องโดยไม่ได้ตั้งใจ
เพราะ one night stand เป็นเหตุแท้ๆ เชียว เรื่องราวน่าปวดหัวจึงได้เกิดขึ้น...
เมื่อหนึ่งปีกว่าๆ ที่ผ่านมา เธอและเขาเกิด ‘ได้เสีย’ กัน ทั้งที่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอคือใคร พอถึงรุ่งเช้า เธอก็หายตัวไปโดยไม่ติดต่อกลับมา
และในวันนี้เธอก็กลับมาหาเขาโดยอุ้มทารกน้อยวัย 4 เดือนมาด้วย และบอกว่านี่เป็นลูกของเขา
เขาจำไม่เคยลืมหรอกนะ ความอัปยศที่เคยได้รับ การที่ต้องถูกผู้หญิงฟันแล้วทิ้ง มันทำให้เขาเจ็บปวดมากแค่ไหน
โทษฐานของการได้เขาเป็นสามีแล้วซิ่งหนีโดยไม่ทิ้งเบอร์ คือเธอจะต้องรับผิดชอบด้วยการยอมรับ
//////////////////
“ฉันไปทำอะไรให้คุณนักหนากัน ฉันผิดที่อ่อยคุณ แต่ฉันก็รับโทษจากการกระทำของตัวเองไปแล้ว ฉันต้องอุ้มท้อง โดนไล่ออกจากบ้าน ทนคำครหานินทาว่าท้องไม่มีพ่อ ส่วนคุณได้กินตับฉันไปฟรีๆ ไม่ต้องมีพันธะผูกพัน ยังจะมาจิกกัดประชดประชันฉันอีก”
“สิ่งที่คุณทำกับผมมันร้ายแรงที่สุด”
“ฉันไปทำอะไรให้คุณนักหนา” เธอแว้ด
“ผมโดนคุณฟันแล้วทิ้ง รู้ไหมว่าผมต้องทนอยู่กับความอัปยศอดสูใจ มานานเท่าไหร่แล้ว”
“ฮ๊ะ ! ” หญิงสาวหน้าเหวอ อ้าปากค้าง “เมื่อกี้ฉันฟังผิดไปหรือเปล่าคะ”
“ทีงี้ล่ะทำเป็นหูตึงขึ้นมาเชียวนะ วันนั้นคุณล่อลวงผมด้วยชุดสีแดงแหวกขา แล้วไอ้นมโตๆ ที่ล้นขอบเสื้อนั่นอีก คุณเย้ายวนยั่วอารมณ์ผม”
“ฮ๊ะ ! ” คิ้วเรียวเลิกขึ้นสูง “ฉันเหรอคะที่ผิด คุณต่างหากที่ไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ให้ดี หื่นเองแล้วยังโทษฉัน ฉันคงข่มขืนคุณไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าไอ้นั่นของคุณไม่แข็งน่ะ”
***สวัสดีค่ะ ขอฝากผลงานเรื่องสั้นไว้ให้อ้อมใจของนักอ่านทุกคนด้วยนะคะ เป็นเรื่องสั้นมากๆ จบไวค่ะ มีวางขายในรูปแบบของอีบุ๊กที่ meb แล้วนะคะ ช่วยอุดหนุนเพื่อเป็นค่านมให้ลูกสาวของไรเตอร์ด้วยนะเจ้าคะ
หากมีข้อผิดพลาดอะไร ไรเตอร์ต้องขออภัยด้วยนะคะ ^_^***