ผมที่กำลังวิ่งหนีจากความรัก ส่วนเขาคือคนที่กำลังวิ่งตามความรัก
ผมไม่เข้าใจทำไมเขาต้องคอยวิ่งตามผม ผมอยากจะถามเขาเหลือเกิน
“คุณไม่เหนื่อยบ้างหรอครับ ที่ต้องคอยตามผม”
เขาตอบผมกลับด้วยน้ำเสียงนุ่มไม่ว่า ผมฟังกี่ครั้งผมก็ยังหลงไหลมัน
เสียงที่ค่อยกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหู และอ้อมกอดที่อบอุ่นนั้น
“สำหรับฉัน เธอมีค่าและไม่น่าเบื่อ เธอสามารถเปลี่ยนวันธรรมดาของฉันให้เป็นวันที่แสนสนุก
ฉันดีใจ ที่เธอยังไม่หนีไปใหน”
ความอบอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วหัวใจ หยดน้ำตาที่หลั่งรินจากดวงตา
เป็นเครื่องหมายอย่างดีที่บ่งบอกถึงความรู้สึกภายในใจ
“ผมไม่เหมาะสมกับคุณหรอกครับ ได้โปรดปล่อยคนอย่างผมไปเถอะ”
เด็กหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ ร่างกายที่เริ่มอ่อนแรง แต่กลับมีแรงวิ่งหนีไป
ความรักที่ผมวิ่งหนี กับเขาที่วิ่งตามเรื่องราวจะดำเนินไปเช่นไรโปรดติดตาม...