IG : jaygould_
รัตติกาลอันเงียบสงัด...สายลมพัดปลิวไสว...ความเหน็บหนาวแผ่คลุมทั่วร่างกายชายที่เป็น
บุตรแห่งเลือดผสม...หมาป่า-แวมไพร์
อาติล่า โนห์อานีย์
หากแม้วันเวลาล่วงเลยผ่านจนเขาอายุ 30 ปี บริบูรณ์ ความแข็งแกร่งในพลังก็ยิ่งมีมากขึ้น รวมไปถึงจิตใจที่แข็งแกร่งและเย็นชาจนคนรอบข้างสัมผัสได้
เขาไม่เคยสัมผัสความรักและไม่เคยชายตาแลหญิงอื่นใดเลยแม้แต่น้อย...
สิ่งที่ทำให้เขาอยู่ได้โดยไม่เบื่อชีวิตของเขานั้นคือ การบริหารมหาลัยที่เป็นของบรรพบุรุษเก่าแก่ของเขา...ตกทอดรุ่นสู่รุ่น...
จนแม้กระทั่งวันนึง...หญิงสาวที่มาสมัครเป็นครูสอนที่มหาลัยเขา...เป็นเพียง "มนุษย์" ธรรมดา...และเหมือนจะไม่รู้เรื่องว่า มหา'ลัยของเขาเป็นมหา'ลัย
เฉพาะชนเผ่า...
หมาป่า แม่มด พ่อมด และแวมไพร์...
แล้วหญิงตรงหน้านี้ เธอนึกยังไงกันถึงใจกล้าบ้าบิ่นมาสมัครตำแหน่งครูผู้สอนที่นี้...แค่ได้ยินชื่อ มนุษย์ ทั่วไปก็ไม่กล้าเข้ามาเหยียบแล้ว...แต่กลับมีเธอที่กล้าเข้ามายื่นใบสมัคร และรอสัมภาษณ์จากเขา...โดยไม่รู้สึกเกรงกลัว...
'หรือเธอจะไม่รู้จริงๆ ว่าที่นี้ เป็นยังไง? '
____🧛👰♀️____
IG: elianajones
วีเลนน่า ไพร์ท
คฤหาสถ์ใหญ่โตเหลืองอร่าม...ที่มีแต่ความเงียบเหงา ความหม่นหมองครอบงำ...ภายในตัวบ้านตกแต่งอย่างดี...แต่กับคนในบ้านนั้น เธอ...เป็นเพียงเด็กกำพร้า ไร้พ่อแม่และญาติคนอื่นๆ ที่เขาเก็บมาเลี้ยงไว้...
เลี้ยงไว้ทำไมนั้นหรอ? เอาเธอไว้ซื้อของและใช้เธอหลอกล่อชายมานักต่อนัก เพื่อให้คฤหาสถ์ที่ว่าดำรงอยู่กับตระกูลไพร์ทต่อไปได้
หญิงสาวเป็นมนุษย์เพียงคนเดียวในบ้าน ที่เขาเก็บไว้ หาอาหารให้พวกเขาทาน และหาเลือดให้พวกเขาทุกอาทิตย์ รวมถึงหาอำนาจให้พวกเขาจากชายที่รวยและมีฐานะที่ดีมากมาย...เพื่อส่งให้พวกเขาเป็นรู้จักในแวดวงหมาป่า พ่อมด แม่มด แวมไพร์ ชนชั้นสูง...อย่างครอบครัว โนห์อานีย์
"ไปจับคนนี้มาให้ได้!! พวกเราต้องการรู้จักและเป็นส่วนหนึ่งของมหา'ลัยนี้!!"
"มันเป็นของชนเผ่าที่ดังที่สุด..."
"ฉันต้องการรู้จักเขา...อาติล่า โนห์อานีย์ ถ้าเป็นไปได้...จับมันให้อยู่หมัด เอาสมบัติมันมาให้หมดแล้วแกค่อยทิ้งมันซะ!!"
"พ่อเลี้ยงคะ..." วีน่ากล่าวขึ้นเพื่อจะทักท้วง...
"ถ้าแกไม่ทำก็ไสหัวเน่าๆของแกออกไปจากบ้านฉันซะ! อย่าลืมบุญคุณที่ฉันชุบเลี้ยงแกมา!!"
"ค่ะ...."
____🧛👰♀️____
ปล.บุคคลในภาพเป็นเพียงรูปภาพประกอบนิยายเรื่องนี้เท่านั้น ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ กับชีวิตจริงหากผิดพลาดประการใด
ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
--นิยายเรื่องนี้เป็นทรัพย์สินทางปัญญาของ ผู้เขียน รู้สึกนึกคิด และแต่งขึ้นมาเองตามอารมณ์ความรู้สึกของผู้เขียน มิได้ลอกเลียนแบบเรื่องอื่นแต่อย่างใด--
"ห้ามคัดลอก หรือลอกเลียนแบบนิยาย
เรื่องนี้เด็ดขาด"
#ห้ามดร่ามา หากอ่านแล้วไม่ถูกใจ หรือ ไม่ชอบนิยายเรื่องนี้ควรเลื่อนผ่าน
**นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักเชิงผู้ใหญ่ อาจมีบางตอนที่มีคำหยาบ และข้อความที่ไม่เหมาะสม และมีฉากตอน 25+ ขึ้นไป ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่านขอบคุณค่ะ**
Guest
