"แค่นอนถ่างขาและมีลูกให้ฉันแล้วเธอจะเป็นอิสระ!"
"จะบ้าเหรอไม่เอา! อย่ามายุ่งกับข้าว! ออกไป!"
"หึ...เธอเป็นของฉันแล้วมีเหรอฉันจะไปให้โง่! ใบข้าว! มานี่!!"
มือสากคว้าเอวคอดดึงร่างเล็กเข้าไปในห้องนอน ก่อนจะเหวี่ยงเธอลงกับเตียงอย่างแรง พร้อมร่างหนาที่ขึ้นคร่อมตัวเธอทันที
"ป่ะ.. ฮื่อ!!" เขาไม่ปล่อยให้เธอได้พูดอะไร ประกบปากจูบดูดเม้นริมฝีปากบางอย่างหนักหน่วง
เพราะความผิดหวังความเสียใจ ทำให้ผู้ชายที่เทิดทูนความรักกลายเป็นอีกคนที่เห็นแต่ผู้หญิงเป็นแค่ของเล่นเป็นที่ระบายอารมณ์
เธอสาวน้อยที่สดในแต่ข้างในเต็มไปด้วยความเจ็บปวดเมื่อต้องอยู่โดยขาดพ่อและแม่
ลูคาลูเซียโน่
❤️
ใบข้าว
꧁คำเตือน꧂
ในทุกเรื่องทุกการกระทำของตัวละครเกิดจากจินตนาการ ไม่ใช่เรื่องจริงไม่ควรลอกเลียนแบบการกระทำที่ไม่เหมาะสม อันจะนำไปสู่ความสูญเสียความผิดบาปทั้งปวง ไม่ได้มีเจตนามุ่งร้ายต่อตัวบุคลหรือวิชาชีพใดวิชาชีพหนึ่ง หากอ่านแล้วไม่มั่นใจว่าหรือไม่เลียนแบบได้หรือไม่แนะนำให้ปรึกษาผู้ปกครองค่ะ
นิยายเรื่องนี้เหมาะสมสำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ปีขึ้นไป เพราะอาจมีเนื้อหาที่ไม่เหมาะสมด้านพฤติกรรม ความรุนแรง เพศ หรือการใช้ภาษาโปรดใช้วิจารณญาณและเสพเนื้อหาอย่างมีสตินิยายเรื่องนี้เกิดจากความต้องการจะเขียนของนักเขียนเท่านั้นไม่ได้มีเจตนาไม่ดีหรือสนับสนุนการใช้ความรุนแรงในชีวิตจริง
รบกวนอ่านคำเตือนก่อนอ่านของนักเขียนแล้วค่อยตัดสินใจหากไม่ชอบไม่เป็นไรค่ะ
©ลิขสิทธิ์เป็นของผู้สร้างสรรค์ แต่เพียงผู้เดียวการเผยแพร่ทำซ้ำดัดแปลงโดยที่ไม่ได้รับอนุญาตผิดกฎหมายตามพ. ร. บลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 1527 31 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ
ไม่อนุญาตให้คัดลอกทำซ้ำดัดแปลงตัดภาพหรือถ่ายภาพไปเผยแพร่ใด ๆ ทั้งสิ้นหากพบจะขอดำเนินคดีตามกฎหมาย❌❌❌
꧁ฝากคิดตามผลงานด้วยนะคะ꧂
พึ่งหัดแต่งนิยายเป็นมือใหม่หัดแต่งคำบางคำอาจจะใช้ผิดไปต้องขออภัยด้วยนะ
คำโปรยเนื้อหาการบรรยายอาจใช้คำได้ไม่สวยเท่ากับนักเขียนท่านอื่นๆ แต่ก็ตั้งใจเขียนออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
🖋️14 กุมภาฯ_Valent