Intro :: วันยืนยันสิทธิ์ (3 เดือนก่อนวันเปิดภาคเรียน)
ฉันเดินลัดเลาะไปตามถนนสายเล็กๆ ของ ASLU เพื่อที่จะเดินกลับไปยังฝั่งมัธยม ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นนักเรียนทุนที่เรียนอยู่ที่นี่ก็จริง แต่ฉันก็ยังไม่คุ้นเคยกับ ASLU ฝั่งมหาลัยอยู่ดี ตั้งแต่อยู่ที่นี่มาฉันข้ามมาฝั่งมหาลัยถ้านับรวมกับวันนี้ด้วยก็น่าจะไม่เกิน 2 ครั้ง ฉันเดินลัดเลาะมาเรื่อยๆ จนใกล้จะถึงฝั่งมัธยมโดยที่ไม่ทันสังเกตว่ามีกระดาษติดกับรองเท้าของฉันมา ฉันจึงหยิบขึ้นมาดู
“ถ้าคำว่ารักที่มีให้กันมันไม่มากพอ ฉันก็ขอให้เราจบกันเพียงแค่นี้
ด้วยความรัก ความห่วงใย และความหวังดี ต่อจากนี้ขอให้เธอพบเจอคนที่เธอต้องการ”
‘ในโลกนี้ยังมีคนที่มีความคิดเก่าเป็นเต่าล้านปีแบบนี้อยู่อีกเหรอ เขียนกลอนรักส่งหากันนี่นะ ฮึ…น้ำเน่าสิ้นดี ใครที่ไหนเขาทำกัน’ ฉันได้แต่ยิ้มแล้วส่ายหัวไปมา
“ที่บ้านเค้าไม่สอนเรื่องมารยาทเหรอว่าห้ามอ่านจดหมายของคนอื่น” เสียงใครบางคนดังขึ้นส่งผลให้ตัวฉันชะงักไปสักพักก่อนที่จะปรับสายตามองหาต้นตอของเสียงนั่น
“เอ่อ...ต้องขอโทษด้วยนะคะ พอดีนึกว่าเป็นขยะ”
“นี่เธอ!” เสียงดังตะโดนลั่นไปรอบบริเวณ ดีหน่อยที่ตอนนี้ไม่ค่อยมีคน
“ถ้านี่เป็นเอ่อ..ของคุณ ก็เอาคืนไปแล้วกัน พอดีว่าฉันรีบขอตัวนะคะ สวัสดี” ฉันรีบตัดบท แล้วเดินจ้ำอ้าวออกไปจากบริเวณนั้น
ชายหนุ่มได้แต่ยืนอึ้ง เพราะไม่มีใครกล้าท้าทายอำนาจของเขาขนาดนี้มาก่อน ‘ฝากเอาไว้ก่อนนะยัยแว่น’
Guest
