คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็น ชายรักชาย ใครที่ไม่ใช่สาววายและไม่ได้อภิรมย์ในการรักร่วมเพศเดียวกัน กรุณากดออกไปได้เลยค่า ขอบคุณที่แวะมานะคะ
จากใจนักเขียน
ภาษาของไรท์อาจจะไม่สวยหรู ดูธรรมดาๆพิมพ์อาจพอเข้าใจง่าย บางจุดอาจจะมีความบกพร่องไปบ้างต้องขออภัยไว้ด้วย ณ ที่นี้ การแต่งนิยายวาย ชายรักชาย ของไรท์นั้นมาจากจิตนาการล้วนๆ และก็หวังว่าทุกคนจะชอบนิยายนี้นะคะ ขอให้อ่านอย่างมีความสุขค่ะ
คำโปรย
ขนม อิทธิกร คุณชายน้อยจอมหยิ่งพูดน้อยจิตใจดีอาจจะขี้เบื่อไปบ้างแต่ถ้าได้รักใครรักจริง ดูภายจากนอกอาจจะหยิ่งถ้าได้รู้จักอิทธิกรจริงๆจะรู้ว่าเขานั้นน่ารักขนาดไหน ชื่อ ขนม อาจจะไม่หวานอย่างที่คิดแต่หน้าตามันดันหวานช่วยไม่ได้นิ “ก็ผมมันน่ากิน”
เทียน ธีรพัฒน์ เรียนหมอ เดือนคณะแพทย์ปีสาม ชายหนุ่มในฝันของสาวๆหลายๆคนไม่เว้นแม้แต่ชายด้วยกันเอง เรียนเก่งรูปหล่อบ้านรวยใจดี แต่ใครจะรู้ว่าเขาไม่ได้ใจดีอย่างที่คิดหรอก ลองได้รู้จักตัวตนจริงๆของเขารับรองว่าจะกลับตัวกลับใจแทบไม่ทัน
เขาบอกว่าแค่บังเอิญจะเจอรักก็ได้รักกัน แต่อันเนี่ยขนาดไม่อยากเจอไม่อยากรู้จักก็ยิ่งได้เจอ คนที่กลัวความรักอย่างคุณชายน้อยอิทธิกรจะทำตัวอย่างไรเมื่อรุ่นพี่คณะหมอปีสามมาตามจีบเขาไม่เว้นเช้ากลางวันเย็นแบบนี้
“มาทุกวันไม่เบื่อหรอครับ”ขนมคุณชายน้อยจอมหยิ่งทั้งที่ความจริงเขาไม่ได้หยิ่งแต่บุคลิกลูกคุณหนูมันให้
“ไม่เบื่อถ้าพี่คิดจะจีบคนๆนั้นๆพี่จะมาทุกวัน”เทียนรุ่นพี่ปีสาม ว่าที่คุณหมอตั้งแต่เจอคนตัวเล็กก็เอาแต่ตามจีบเขาไม่เว้นวัน แม้จะรู้ว่าเขาหลบหน้าไม่อยากเจอก็ตาม
“แต่ผมเบื่อ”
“ต่อให้เบื่อพี่ก็จะมา”
“ชื่อขนมไม่ได้หวานอย่างที่คิดนะครับ”ขนมผู้เบื่ออะไรในชีวิต อาจเพราะเป็นคนที่เบื่ออะไรง่ายหรือเปล่าถึงทำให้เขาไม่ชินกับไอ้การที่มีคนมาคอยตามตื้ออยู่ตลอด
“หรอครับ! ชักอยากลองกินแล้วซิ”
Guest
