หนูนานา อายุ18ปีเต็มหมาดๆ เด็กซื่อๆใสๆไม่ค่อยทันคน น่ารักตามวัยของเธอ พ่อของเธอเอาเธอมาฝากเพื่อนของเขาช่วยดูแลในขณะที่ตนเองนั้นไปทำงานที่ต่างประเทศและส่งเงินมาให้ทุกเดือน ความจนไม่เข้าใครออกใคร ทำให้พ่อของเธอต้องยอมเสียสละไปทำงานหาเงินส่งทางบ้านและเธอ หนูนานาไม่มีแม่เพราะแม่ของเธอทิ้งไปหลังจากที่คลอดเธอออกมาได้ไม่กี่วัน สาเหตุเพราะพ่อของเธอจน แต่หนูนานาก็ไม่เคยถามหาแม่ของตนเองเลยสักครั้ง
โฮปเปอร์ หรือ ป๋าโฮปที่หนูนานาเรียกอายุ35ปี เป็นเพื่อนสนิทของพ่อหนูนานา ทำธุรกิจเกี่ยวกับเพชร ทอง เปิดผับเปิดบาร์ตามประสาผู้ชาย เป็นสุภาพบุรุษ ใจดีกับทุกคน จะโหดเป็นบางเวลาถ้าหนูนานาดื้อ แต่ก็ไม่เคยตีหนูนานาเลยสักครั้ง เพื่อนของเขาเอาหนูนานามาฝากเลี้ยงตั้งแต่หนูนานาอยู่ประถมจนตอนนี้จะจบมัธยมปลายแล้ว ป๋าโฮปรักและเอ็นดูหนูนานามาก แต่จะเป็นอย่างไรเมื่อความรักที่ป๋าโฮปมีให้หนูนานานั้นไม่ใช่ความรักแบบพ่อรักลูก แต่เป็นการรักแบบคนรัก
"ป๋าโฮปขาาา....หนูนานาอยากได้ไอติมจัง"หนูนานาเดินไปนั่งตักของป๋าโฮปและยกมือขึ้นคล้องที่คอเอาไว้พร้อมกับขย่มตัวอ้อนเบาๆ
"นะ...หนูนานา..อย่าขย่มแบบนั้นสิครับ...ไอติมป๋ามันจะขึ้นเอา"ป๋าโฮปพูดเสียงกระเส่ามองที่หน้าอกของหนูนานาที่อยู่ระดับเดียวกับสายตาของเขาพอดี หน้าอกที่ใหญ่เกินวัยทำเอาป๋าโฮปกลืนน้ำลายลงคอเอือกใหญ่
"หืมมม...ป๋าโฮปมีไอติมด้วยหรอคะหนูนานาอยากกินจัง...หนูนานาขอกินได้ไหมคะ.."หนูนานาพูดพร้อมกับจ้องตาของป๋าโฮปด้วยสายตาที่ร้ายเดียงสา
"...."