สวัสดีค่ะ ดิฉัน พัชรธิดา ทองคำ ชื่อเล่นคือ ใบเตย- ไม่สิ ตอนนี้คงเป็น ฮิวงะ ฮินาตะ ค่ะ ก่อนดิฉันจะมาอยู่ในร่างนี้ ฉันเป็นเพียงพนักงานเงินเดือนที่พอมีกินประทังชีวิตเท่านั้น
แถมดิฉันก็เป็นโอตาคุด้วยค่ะ! แต่เรื่องนี้แค่เห็นผ่านๆแต่ไม่ได้อ่านเลยค่ะ พูดแล้วเศร้า…
อ่า! เกือบลืมเลยค่ะ การตายของดิฉัน ก็คงเป็นการช่วยน้องแมวตัวหนึ่งจากรถที่กำลังจะชน พอฉันวิ่งจะไปช่วย ฉันก็เห็นคนขับรถหลับอยู่ ฉันคิดว่าฉันคงไม่รอดแล้วแน่ๆ จากนั้นก็…
โครม!!
ก่อนที่สติฉันจะหายไป ฉันก็เห็นน้องแมววิ่งหนีไปแล้ว ดีแล้วล่ะ… ดีแล้วที่เธอปลอดภัยนะ…
หวี้หว้อๆ!!
แล้วจู่ๆทุกอย่างก็มืดลง… แต่อย่างน้อยน้องแมวตัวนั่นก็รอด…
(——————————————-)
“อืมมม” เอ๋ ฉันอยู่ที่ไหนกัน ทำไมไม่เหมือนโรงพยาบาล
ภาพข้างหน้าเป็นเหมือนห้องญี่ปุ่น ฟูก… ฉันลองมองดูรอบๆ ก่อนจะเห็นหน้าตัวเองอยู่ในกระจก…
“เอ๋” ใครกัน? ตาสีขาว? ผมสีกรม?
“เอ่อ สวัสดีค่ะ” พร้อมโบกมือทักทาย เอ๋ ไม่ใช่! ไม่ใช่แล้ว! นี่มันฉันชัดๆเลย!
พรึ่บ!
จู่ๆก็มีจดหมายปรากฎตรงหน้า
{ สวัสดี ใบเตย- ไม่สิตอนนี้เจ้าเป็น ฮิวงะ ฮินาตะแล้ว เจ้าคงจะสับสน ว่าเจ้ามาอยู่ในร่างนี้ได้ยังไง เพราะเราให้เจ้าไปอยู่เอง ขอบคุณเจ้ามากที่ช่วยแมวเราไว้ เราจะให้พรเจ้าเพื่อนเป็นการตอบแทน เราให้ได้มากสุดเพียง 3 ข้อ เรามิอาจให้พรเจ้าโกงๆเหมือนในนิยายที่อื่นหรอกนะ เราไม่อาจฟื้นกฎวัธจักรแห่งโลกได้ เราคงให้เท่าได้เพียงเท่านี้ ให้เจ้าเขียนพรที่กระดาษด้านหลัง หลังจากเขียนครบแล้วกระดาษจะหายไปทันที ส่วนกระดาษใบนี้เจ้าเห็นได้เพียงคนเดียวนะ ไม่ต้องกังวลว่าใครจะเห็น ส่วนความทรงจำเดิมของเจ้ายังอยู่ แต่พอเจ้าอ่านจดหมายนี้เสร็จ ความทรงจำของร่างนี้ก็จะเข้ามาที่หัวของเจ้าทันที และมันไม่เจ็บ
จาก พระเจ้า}
จู่ๆ ความทรงจำของร่างนี้ก็หลั่งไหลเข้ามาเหมือนเขื่อนแตก
คุ้นๆ… ฮินาตะ… นินจา… นารูโตะ… นารูโตะ…
อ่า! นี้มันโลกนารูโตะนี้!! ว่าแล้วทำไมคุ้นๆ!
เอาล่ะ หลังจากนี้จะใช้ชีวิตให้คุ้มเลยค่ะะะะะ! แต่ก่อนอื่นขอพรก่อนดีกว่า! เดี๋ยวท่านพ่อ(ของร่างนี้)จะมาก่อน
•_________________________•
“สวัสดีค่ะ! ฉัน ฮิวงะ ฮินาตะค่ะ!”
TBC.
อยากรู้ว่าน้องฮินาตะจะเลือกพรอย่างไร! โปรดติดตาม แล้วอ่านได้ตอนหน้านะคะ! และเตรียมรับสูตรขนมหวานที่เลี่ยนจน มดยังหนีเลยคะ!
Guest
