ความบริสุทธิ์หาใช่สิ่งที่เธอมี การเดินเข้าหาหลังกำแพงคือความทรงจำแสนเลวร้าย... ถูกตราหน้าเป็นนักโทษว่าเจ็บเเล้ว การได้ 'รัก' คนที่สร้าง 'ตราบาป' ให้เธอกลับเจ็บยิ่งกว่า

เงื่อนรักปมร้าว 

โดย มุกฐิฌา (ลมหนาว) 

พ่อเลี้ยงไฟ x ม่าน 

ความบริสุทธิ์หาใช่สิ่งที่เธอมี การเดินเข้าหาหลังกำแพงคือความทรงจำแสนเลวร้าย... 

ถูกตราหน้าเป็นนักโทษว่าเจ็บเเล้ว การได้ 'รัก' คนที่สร้าง 'ตราบาป' ให้เธอกลับเจ็บยิ่งกว่า 

 

#เปิดจองนิยายค่ะ 

เงื่อนรักปมร้าว 

โดย ลมหนาว 

ราคา 399 บาท 

จองพร้อมโอนได้ตั้งแต่วันที่ 10 มีนาคม - 15 เมษายน 2565 

ลงทะเบียนเพิ่ม 30 บาท / EMS เพิ่ม 50 บาท 

ชื่อบัญชี นางสาวมุกนภา จุมครอง 

ธนาคารไทยพาณิชย์ 934-230598-2 สาขา โลตัสพัทยาเหนือ 

ธนาคารกรุงไทย 9780139834 สาขา เซ็นทรัลมารีน่า พัทยา 

***หากต้องการ Promtpay รบกวน Inbox กล่องข้อความทางเพจนะคะ 

แจ้งโอนได้ที่ 

Fanpage : มุกฐิฌา ลมหนาว นักหัดเขียน 

https://www.facebook.com/mookthicha0397 

Facebook : มุกฐิฌา ลมหนาว 

สิ่งที่ได้ 

- หนังสือ 500+ หน้า จำนวนคำ 160,000 คำ (นับโดย word) 

- ที่คั่นหน้าปก 

- โปสการ์ดหน้าปก 

- โปสการ์ดลายการ์ตูนจิบิ 

- เข็มกลัดลายการ์ตูนจิบิ 

___________________________________________________ 

 

 “พ่อเลี้ยงฉันเจ็บ...” 

 เพราะความเจ็บที่เธอต้องเผชิญในตอนนี้ ทำให้ไม่อาจจะห้ามไม่ให้น้ำตาไหลออกมาได้ แม้นว่าจะพยายามข่มความเจ็บเอาไว้แน่นมากเพียงใด ส่งคำวิงวอนและร้องขอของเธอให้กับเขา เผื่อว่าจะเห็นใจกันบ้าง แต่กระนั้นเธอก็รู้ทันทีว่าตนเองคิดผิด...เพราะมันไม่มีผลต่อผู้ชายตรงหน้านี้สักนิด 

 “เจ็บเหรอ แค่นี้เธอมาบอกฉันว่าเจ็บเหรอ” แพทริคยังไม่วายที่จะกระทำการโดยการบีบเน้นลงไปมากกว่าเดิม จนนิ้วแกร่งของเขาแทบจะยุบลงไปที่หัวไหล่ของวิรังรอง ความเจ็บแค่นี้บางทีมันยังอาจเทียบไม่ได้กับสิ่งที่ครอบครัวเขาต้องเจอเลย ผู้หญิงคนนี้ใจร้ายเกินไป ไม่รู้ว่าตอนนี้ยังมีหน้าอยู่ในไร่นี้โดยไม่รู้สึกอะไรได้ยังไง น่ารังเกียจสิ้นดี!  

 วิรังรองอยากจะยิ้มให้กับความน่าสมเพชของตัวเอง ทั้งๆที่ก็รู้ดีว่าไม่มีวันที่แพทริคจะมองเห็นความดีที่มี แต่เธอก็ยังจะดึงดันที่จะพิสูจน์ตัวเองอยู่ ฮึ! ไม่มีอะไรที่น่าอดสูไปมากกว่านี้แล้วละ โง่สิ้นดี... 

 “พ่อเลี้ยงปล่อยฉัน...” 

 “ผลัก!” สิ้นเสียงร้องขออันแสนน่าสงสารปนความน่าสังเวชของวิรังรองแพทริคก็ผลักให้สาวเจ้ากระเด็นออกไปจากตัว จนเธอเสียหลักและล้มทับไปบนกองหญ้าแห้งที่วางกองอยู่บนพื้น 

 “โอ๊ย!” 

 อย่างน้อยๆก็อยากจะขอบคุณกองหญ้าแห้งกองนี้ที่ช่วยรองรับร่างของเธอเอาไว้มิให้ได้ร้าวระทมไปมากกว่าเดิม แต่กระนั้นความยินดีที่เขายอมปล่อยเมื่อครู่ก็มลายหายไปสิ้น เมื่อตอนนี้แพทริคกำลังย่างสามขุมเข้ามาใกล้พร้อมมือเรียวหนาที่กำลังปลดกระดุมเสื้อออกเรื่อยๆ จนหัวใจเธอเริ่มสั่นไหวเกรงกลัวต่อการกระทำตรงหน้า 

 “พะ...พ่อเลี้ยงจะทำอะไร” ลนลานพยายามที่จะถดกายหนีแต่มันก็ทำได้ไม่สะดวกดีนักเมื่อแพทริคคว้าหมับ! ลงที่ข้อเท้าของเธอ แล้วเคลื่อนตัวเข้ามาคร่อมเธอไว้มิให้ได้ถอยหนี 

 “ฉันอยากเห็นเธอทรมานแทบขาดใจ” รอยยิ้มน่ากลัวปรากฏขึ้นบนใบหน้าของแพทริค ขณะที่เขาเริ่มโน้มหน้าเข้ามาใกล้ 

 “ปะ...ปล่อยฉัน ปล่อย” พยายามเอามือมาปัดมือของแพทริคให้หลุดออกไปจากข้อเท้าแต่มันก็ไม่มีผลอะไรเกิดขึ้นเลย หนำซ้ำมันกลับทำให้แพทริคดูมีอารมณ์ที่น่ากลัวมากกว่าเดิมเสียด้วย 

 “เธอมันไม่สมควรมาที่ไร่นี้ตั้งแต่แรกแล้ววิรังรอง! ทีนี้แหละฉันจะทำให้เธอรู้ว่านรกของจริงมันเป็นยังไง...ห้าปีที่เธอเจอมันยังน้อยไป” แพทริคพูดขณะก้มให้เรียวปากแนบชิดใกล้ที่ใบหูของวิรังรอง ก่อนจะกระซิบบอกเสียงพร่าปนความโกรธ พยายามแล้วที่จะข่มอารมณ์ความทรมานเมื่อหกปีก่อนเอาไว้ แต่ห้าปีที่วิรังรองอยู่ในนั้นมันทดแทนความทรมานจากครอบครัวเขาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ทุกครั้งที่เจอหน้าผู้หญิงคนนี้เหตุการณ์นั้นมันก็เข้ามาตอกย้ำให้รู้สึกเช่นเดิม 

 “ไม่...” เธอส่ายหน้าปฏิเสธ ขอร้องเสียงอ้อนวอนกับคนใจร้ายตรงหน้า...แต่มันก็ไม่เป็นผลเมื่อเขาปล่อยอีกประโยคออกมาที่ทำให้เธอเจ็บร้าวราวกับโดนกริชคมเสียบลงที่กลางอก 

 “ยินดีต้อนรับสู่นรกของฉันอย่างเป็นทางการ...” 

----------------------------------------------------------------------------------- 

นำเรื่องดราม่าล่าสุดมาส่งต่อให้ทุกคนได้อ่านกันเเล้วค่ะ เรื่องนี้ไรท์คิดหนักอยู่มากค่ะว่าจะให้ดำเนินไปทางไหนดีเลยช้าไปแบบมากๆๆค่ะ ต้องขออภัยด้วยนะคะ เรื่องนี้ไรท์แต่งไปอัปไปนะคะ เจอคำผิดตรงไหนรบกวนแจ้งด้วยน้าา อิอิ ไรท์จะรีบดำเนินการเลยค่ะ ปล.ทั้งพระเอกและนางเอกเรื่องนี้ต่างเจ็บปวดพอๆกันเลยค่ะ อยู่ที่ว่าใครจะมากน้อยกว่ากันแค่นั้นเองค่ะ ฮ่าาา 

อีกหนึ่งเรื่องที่อยากจะแจ้งคือเรื่องนี้ลงขายอีบุ๊กนะคะ และไรท์มีแพลนแล้วว่าอยากเปิดพรีออเดอร์เล่มค่ะ แต่ก็ต้องดูอีกทีนะคะว่าจำนวนคำจะเกินมากน้อยแค่ไหนเพราะกลัวว่าจำนวนคำและหน้าจะเยอะไปแล้วหนังสือจะหนาด้วยค่ะ แต่ไรท์อยากทำมากๆเลยน้า ยังไงไรท์จะแจ้งให้รีดทราบกันนะคะ 

อีกหนึ่งเรื่องค่ะ แฮะๆ คือตอนนี้ไรท์จะเพิ่มนามปากกา "มุกฐิฌา" ใช้ร่วมกับ "ลมหนาว" นะคะ เรื่องต่อๆไปจะใช้ "มุกฐิฌา" มากขึ้นกว่า "ลมหนาว" แต่จะเรื่องแนวไหนน้องลมหนาวก็จะยังอยู่กับเรานะคะ^^ ปล.ฝากติดตามเพจด้วยนะคะ ( เข้าไปคลื๊กที่หน้าโปรไฟล์ไรท์ได้เลยน้า อิอิ ) 

ฝากเอ็นดูเรื่องนี้ด้วยนะคะ  

- มุกฐิฌา (ลมหนาว) - 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว