ถ้าลูกโตซักหน่อยพี่แม็คพาแก้วกลับบ้านที่ซีแอตเทิลได้ไหมคะ”
“ได้สิ พี่ก็คิดถึงบ้านเหมือนกัน”
“พี่แม็ครู้ไหมคะ ทำไมแก้วถึงชอบมาที่นี่”
“ทำไมหรือ”
มาคัสถามแล้วก็โอบกอดเธอไว้จากด้านหลัง มือหนายกมาลูบพุงกลมๆ ของเธอด้วยความทะนุถนอม
“แก้วว่ามุมนี้คล้ายซีแอตเทิลค่ะ แก้วชอบที่นี่นะคะ แต่ชอบซีแอตเทิลมากกว่า”
“ไว้พี่จะพากลับนะ แก้วอยู่ที่นี่กับพี่ก็ดีแล้ว พี่ไม่อยากทิ้งให้แก้วอยู่ไกล พี่คงห่วงหน้าพะวงหลังไปหมด”
“ไม่ว่าจะที่ไหนแค่มีพี่แม็คอยู่ แก้วก็อยู่ได้ค่ะ”
“พี่รักแก้วนะ รักลูกของเราด้วย”
“แก้วก็รักพี่แม็คค่ะ”
มาคัสกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น เขาสัญญากับตัวเองเลยว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เขาจะรักและดูแลดอกแก้วและลูกให้ดีที่สุด
“พี่อยากฟังเพลงนั้นอีก”
“เพลงไหนหรือคะ”
“เพลงที่แก้วเปิดฟังวันที่เราไปค้างคืนบนเขาด้วยกัน”
“อ๋อ ได้สิคะ”
ว่าแล้วดอกแก้วก็ล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าและเปิดเพลงพอให้ได้ยินกันสองคน
“แก้วร้องได้มั้ยเพลงนี้”
“พอได้ค่ะ แต่เสียงแก้วไม่เพราะหรอก”
“ไม่เป็นไรพี่อยากฟัง”
“ดาวนับล้านที่ลอยอย่บนท้องฟ้า จะมีมั้ยนะที่ลอยอยู่เองเฉยๆ ไม่เคยโคจรหมุนไปไหนเลย......”
ดอกแก้วร้องให้มาคัสฟังจนจบท่อน มาคัสมอบจูบแสนหวานให้เธอเป็นรางวัลตอบแทน ท่ามกลางดวงดาวและพระจันทร์เป็นพยานเขาจะขอรักเธอเพียงแค่คนเดียวจนวันตาย....
-------------------------------------------------------------------------------------------
“เธอชื่ออะไร”
คำแรกที่เอ่ยออกจากปากมาคัสหลังจากเวลาผ่านไปนานหลายนาที
“แก้วค่ะ”
“เธอเป็นใคร มาจากไหนเล่ามาให้หมด”
ดอกแก้วไม่รู้จะตอบคำถามของมาคัสว่าอย่างไรดี เธอมัวแต่อ้ำๆ อึ้งๆ จนมาคัสตบโต๊ะผาง ดอกแก้วสะดุ้งจนเกือบจะตกเก้าอี้
“ฉันพูดไปไม่รู้ว่าว่าคุณจะเชื่อไหม ฉันมาที่นี่เพื่อตามหาคน”
ดอกแก้วตอบปากคอสั่น
“โกหก” มาคัสจับปลายคางเล็กของดอกแก้วให้เชิดขึ้น “ใครส่งเธอมา”
“ฉันมาที่นี่เอง ไม่มีใครรู้เห็นด้วย”
ดอกแก้วโดนบีบปากจนรู้สึกเจ็บทำให้พูดไม่ถนัด
“ฉันให้เวลาเธออีก 5 นาที สารภาพมาให้หมด ถ้าไม่พูดเธอก็คงรู้จะว่าจะเกิดอะไรขึ้น”
มาคัสละมืออกจากปลายคางของดอกแก้ว เขารีบหันหลังไปสงบสติอารมณ์ที่กำลังเดือดพล่าน เขาชิงชังแววตาซื่อๆ ของเธอนัก เธอเป็นสปายที่ดีเยี่ยมแม้แววตาก็ไม่โกหก
ดอกแก้วไม่รู้จะพูดยังไงต่อเธอพยายามที่จะอธิบายให้มาคัสเข้าใจแต่ก็ยากเหลือเกินที่จะทำให้เขาเชื่อ
“ฉันมาตามหาคนจริงๆ ไม่ได้เป็นสปายให้ใคร”
“สรุปว่าเธอจะไม่พูดความจริงใช่ไหม”
“ฉันบอกว่าฉันทำคนเดียวฉันมาตามหาคน”
เรื่องนี้ไรท์จะทำเป็น Ebook นะคะ น่าจะเปิดขายช่วงต้นเดือนตุลาคม แต่ในเว็ปนี้ก็จะติดเหรียญและจะลงให้จนจบค่ะ เนื่องจากไรท์ไม่ค่อยได้ใช้เน็ต จึงไม่มีเวลาอัพโหลดให้อ่านในเว็ปเท่าไหร่ ถ้าใครชอบก็สามารถไปซื้อได้ที่เว็ป meb นะคะ
https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMjUzNTgzIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NjoiMTM0MjM2Ijt9
ขอบคุณทุกการติดตาม
กล้วยไม้ราตรี
Guest
