คำโปรย : "แกมันก็แค่ไอ้ลูกนอกคอกทำตัวเสเพลวันๆไม่ทำอะไรชอบไปมั่วสุมกับไอ้พวกขี้กุ้ยพวกเด็กเดนพวกนั้นเกิดเป็นหญิงซะเปล่าทำตัวโสมมเอาความรู้เอาวิชาไปใช้ในทางที่ผิดๆ"
"เฮ้ย! พ่อมาาา!!"
"รออะไรล่ะวิ่งดิว้ะไอ้เหี้ย!!"
"คิดยังไงถึงอยากดูดบุหรี่ว่ะพี่"
"เครียดว่ะ!"
"แต่ก่อนก็เครียดแต่ไม่เห็นจะอยากดูด"
"ถามมากว่ะไอ้เหี้ย รำคาญ.."
"เฮ้ย! จอดจอด จอดดิว้ะไอ้แกร๊ป!"
"ขอบใจนะ เชี้ย...หล่อชิบหาย"
"ไม่เป็นไรแต่เราคงโดนยกเลิกหลายออเดอร์เลยวันนี้"
"เนม!"
"ไม่ยักกะรู้ว่าเธอดูดบุหรี่ด้วย"
"อ๋อ.. เอ่อ เครียดๆน่ะ"
"เฮ้ย ทำไรน่ะ"
"เราจะขอให้เธอเลิกดูดบุหรี่เพื่อเราได้ไหมขนุน"
"................."
"ถ้าเครียดก็บอกเราเดี๋ยวเราจะช่วยผ่อนคลายให้ อย่าดูดบุหรี่เลยนะ เราเป็นห่วง"
"นะ..เนม อื้ออ คือเราา"
"เราไม่ไหวแล้วว่ะขนุนเราอยากทำมากกว่าจูบ.."
"แต่เรา..."
"ให้เราทำเถอะนะ"
"ไอ้หน้าติ๋มนี่ใครว้ะลูกพี่"
"................"
"รู้จักลูกพี่หนุนดีหรือยังถึงกล้ามาคบกับเจ้น่ะ!"
"หุบปากไอ้เด็กเวร!"
เรื่องย่อ : เมื่อการบริหารสถาบันครอบครัวล้มเหลวเด็กสาวเพียงหนึ่งเดียวของตระกูลมาเฟียใหญ่ในแถบเอเซียที่คิดว่าพ่อไม่ต้องการเพราะเขาไม่เคยมีเวลาและไม่เคยสนใจเธอเท่ากับพี่ชายเท่าไหร่
"เรื่องผิดพลาดเรื่องหนึ่งในชีวิตฉันก็คือแกนี่แหละขนุน"
เรามองหน้าผู้ที่มีพระคุณอย่างเจ็บจี๊ดในหัวใจดวงตาเราแดงก่ำเรากำกำปั้นแน่นจนเล็บจิกเข้าไปในเนื้อทั้งโกรธทั้งเสียใจ
"พูดออกมาจนได้สินะ ความจริงในใจของพ่อมันเป็นแบบนี้มาตลอดสินะ!"
ทนไม่ไหวแล้ว เราตะโกนออกไปเพราะฟิวขาดเต็มทนเหมือนโดนฟ้าผ่าลงมากลางใจ
"หัดทำตัวให้มันดีดีเหมือนลูกชาวบ้านไม่เป็นหรือไงลืมไปแล้วหรอว่าแกน่ะลูกใครจะขายหน้าขายตาฉันไปถึงไหน!"
"งั้นก็ไม่ต้องมีมันเลยสิไอ้ลูกชั่วๆแบบนี้!!"
"................"
จากวันนั้นเป็นต้นมาชีวิตเสเพลของขนุนเด็กสาวลูกมาเฟียใหญ่ก็ออกมาใช้ชีวิตข้างนอกผันตัวเองจากลูกสาวมาเฟียมาเป็นหัวหน้าแก๊งค์พวกหัวเกรียนยกพวกตีกันเสพสุราเมาหัวราน้ำเกือบทุกวันเธอทำงานเป็นการ์ดคุมผับของ นิกร เพื่อนชายสุดซี้ปึ๊กของเธอ
การใช้ชีวิตสุดโต่งของขนุนดำเนินไปเรื่อยๆจนกระทั่งวันดีคืนดีเธอได้พบกับ เนม นักศึกษาชายหรือคนขับแกร๊ปฟู้ดเนมเป็นผู้ชายนิสัยอ่อนโยนโชคชะตานำพาสองคนมาเจอกันครั้งแรกในตอนที่ขนุนกำลังวิ่งหนีตำรวจและเนมกำลังจะไปส่งอาหารให้ลูกค้า โบราณว่าไว้คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก ทั้งสองคนนั้นได้เจอกันบ่อยด้วยควาทบังเอิญจนรู้จักกันมากกว่าเดิม
"ถ้าเราจะขอเธอบ้างซักเรื่องเธอจะให้เราได้ไหมขนุน"
สายตาจริงจังนั่นถูกส่งมาให้เราที่กำลังเคี้ยวลูกชิ้นตุ้ยๆอยู่
"อยากขออะไรอ่ะ ถ้าให้ได้ก็จะให้"
เราพูดพร้อมกับมองตาเนมกลับมือดำๆที่เปื้อนน้ำมันเครื่องของเรานั่นกำลังจะหยิบผักเข้าปากแต่โดนเขาดึงไว้ก่อน
"ให้เราได้ดูแลเธอได้ไหม เราอยากดูแลเธอนะขนุน"
".............."
จะมีใครรู้ไหมว่าเรากำลังเขิน เรามองหน้าเนมที่จ้องเราไม่วางตามือที่สะอาดของเขาจ่อถั่วฝักยาวไว้ที่ปากเราก่อนที่เราจะงับมากินแต่โดยดี อะไรว้ะแม่งเอ้ยทำไมกูต้องเขินด้วย เราคิดในใจก่อนที่จะเสตาหลบเขาเพราะทนต่อสายตาหวานเชื่อมนั้นไม่ไหว
แต่โบราณก็ว่าไว้อีกว่า รักแท้ย่อมมีอุปสรรค เรื่องราวของทั้งสองคนจะเป็นยังไงขนุนจะยอมเลิกทำตัวเสเพลเพราะเนมได้ไหม ส่วนเนมจะทนกับขนุนและลูกน้องได้ซักกี่น้ำ ติดตามที่ เมียผมเป็นวิศวะ(มาเฟีย) 20+ เร็วๆนี้นะจ๊ะ
(แอบกระซิบเรื่องนี้มีNcนะคะ😳😆🥰)
ปล. บุคคลในภาพไม่เกี่ยวข้องใดใดทั้งสิ้นกับนิยายเรื่องนี้❌ ใช้เพื่อเป็นอรรถรสในการอ่านเท่านั้น
#ขออนุญาติเจ้าของภาพบุคคลในภาพด้วยนะคะ🙏
ปล2.นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตาการของนักเขียนถ้าเกิดว่านิยายเรื่องนี้ทำให้ใครไม่พอใจหรือกล่าวอ้างเขียนพาดพิงใดใดที่เกี่ยวกับบุคคลใกล้เคียงในเรื่องก็กราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะนิยายเรื่องนี้จะเล่นปัญหาครอบครัวที่สะท้อนในสังคมปัจจุบันขอให้ผู้อ่านจงเข้าใจสามารภติชมได้ถ้ารู้สึกว่ารุนแรงเกินไปำรท์จะยินดีแก้ให้ทันที 🙏💓
สำคัญ!!! นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบอยู่แทบทุกบรรทัดนักอ่านที่อายุต่ำกว่า18ควรได้รับคำแนะนำ เพื่ออรรถรสในการการถ้าใครรับได้และชอบแนวนี้ก็ตามไรท์มาเลยนะคะ🥰💓😍
Guest
