คิด(ไม่)ถึง...คะนึง(ไม่)หา

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะกับคนที่มีอารมณ์อ่อนไหว 

"เราเคยเจอกันมาก่อนไหมครับ" 

'เคยสิ ฉันรอคอยเธอมานาน...กว่าจะได้เจอ' 

คิด (ไม่) ถึง : คิดถึงอย่างไรก็คงไปไม่ถึง 

คะนึง (ไม่) หา : คิดถึงอย่างไรก็คงไม่ตามหา 

เพราะทุกอย่างมันควรสิ้นสุดตรงที่เขาต้องชดใช้กรรม และอยู่บนความทุกข์เช่นนี้ทุกชาติไป 

||| = ||| = ||| = ||| 

 หากจิตดวงนี้ต้องคำสาปแลไม่มีทางใดจะหลุดพ้นแล้วไซร้ 

ก็ขอตกเป็นทาสรักแก่คนที่มันผูกใจไว้คราแรกไม่ลืมเลือน 

แม้นมิได้ครองคู่ ก็ขอคิดถึงทุกลมหายใจที่ถูกจองจำ 

||| = ||| = ||| = ||| 

เรื่องราวความรักของชายคนหนึ่งที่ปักใจรักใครอีกคน แต่ตัวเองต้องคำสาปนิรันดร์ที่ไม่มีวันตาย 

ชาติอดีตที่เขาเก็บความทรงจำทุกอย่างไว้เพียงคนเดียว 

ชาติสุดท้ายที่เขายอมปล่อยวางเพื่อรอวันหลุดพ้นสักวันหนึ่ง 

นิยายเรื่องนี้แนวพีเรียด ย้อนอดีต มีเรื่องราวเกิดขึ้นต่างยุคสมัยกัน 

อีกทั้งมีความแฟนตาซีเล็กน้อยด้วย 

หากใครไม่ชอบแนวนี้กดปิดได้เลยค่ะ 

ผอบไม่เคยแต่งแนวนี้มาก่อนเลยอยากลองแต่งดู 

เนื่องจากชื่นชอบเพลงประกอบละครเพลงหนึ่งมานานมากจึงได้แรงบันดาลใจมา 

ขอฝากผลงานเรื่องใหม่ไว้ด้วยนะคะ