ฝนที่ตกลงมาทำให้ผิวเธอรู้สึกแสบร้อนยิ่งกว่าไฟไหนๆที่เธอเคยสัมผัส เธอรีบอุ้มอีกหนึ่งชีวิตที่โดนเจ้าฝนกรด หรือที่เรียกกันว่า แบล็คเรน (black rain) ยิ่งกว่าตัวเธอเข้ามาในห้องนอน
"แสบ..." เสียงครวญครางของคลาร์กทำให้เล็กซ่ายิ่งรีบออกคำสั่งให้คนเติมน้ำให้เต็มอ่าง เธอรีบแช่ร่างหญิงสาวลงไปในนั้นก่อนจะหันไปออกคำสั่งให้ผู้คุมทุกคนออกไปเพื่อที่เธอจะได้รีบถอดเสื้อผ้าของคลาร์กออกก่อนที่ผิวหนังเธอจะถูกทำลายไปมากกว่านี้
"รอเดี๋ยวนะ อดทนไว้ก่อน" เธอจัดแจงถอดทุกอย่างให้กับคลาร์กพร้อมทั้งขัดถูผิวหล่อนอย่างรวดเร็ว
แววตาเป็นห่วงจ้องมองใบหน้าที่บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด
"แล้วท่านล่ะ ท่านก็ต้องล้างตัว" คลาร์กที่อาการลุเลาลงบ้างจากการเจือจางของน้ำหันมาถามคนที่ช่วยเธอไว้
เล็กซ่าส่ายหัว "หัวตัวเองเถอะ ข้าไม่เป็นอะไร"
คลาร์กขมวดคิ้ว "มันจะไหม้ผิวท่าน ถอดเสื้อออกแล้วล้างตัวเดี๋ยวนี้"
น้ำเสียงของวาดเฮด้าจริงจัง บวกกับใบหน้าห่วงใยที่แสดงออกอย่างชัดเจนจนเกินไป ทำให้เล็กซ่าแอบยิ้มมุมปากเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนไปเป็นขรึมเพื่อไม่ให้เสียเชิง
"บอกแล้วไง ฝนพกวนี้ไม่ได้ทำร้ายข้า"
คลาร์กที่ยังไม่รู้เกี่ยวกับเลือดของไนท์บลัดที่สามารถต้านสารกัมมันตรังสีได้ยังคงดื้อด้าน เธอยืนขึ้นแบบเปลือยปล่าว ลืมความอายไปสิ้นเพราะความเป็นห่วงนั้นมีมากกว่า เธอตักน้ำจากอ่างล้างราดลงไปบนตัวของเล็กซ่า ก่อนจะดึงเสื้อผ้าคนตรงหน้าออกอย่างทุลักทุเล
แต่ก็ต้องหยุดเมื่อเห็นว่าผิวกายเธอมีแค่รอยแดงเพียงเล็กน้อย ส่วนใหญ่เริ่มจะหายแล้วด้วยซ้ำ
ส่วนเล็กซ่าก็กำลังอึ้งกับคนตรงหน้า แม้แต่หน้ากากที่ป้ายจากเลือดสีดำใบหน้าก็ไม่อาจซ่อนแก้มที่แดงระเรื่อได้
โชคดีที่แบล็คเรนทำให้มันดูเหมือนผิวแดงจากความแสบร้อน
"บอกแล้วว่าข้าไม่เป็นไร"
แต่ถึงแบบนั้นท่อนบนของเธอก็ได้เปลือยปล่าวด้วยฝีมือของวานเฮด้าเป็นที่เรียบร้อย
เล็กซ่าหันหลังไปหยิบเสื้อคลุมมาคลุมร่างกายของเธอ
"ล้างตัวเสร็จแล้วก็พักผ่อน ข้าจะเรียกประชุมผู้นำเผ่า" เธอพูดเรียบๆก่อนจะเดินไปทางประตู
คลาร์กที่นึกได้ว่าเธอเพิ่งล่อนจ้อนต่อหน้าเฮด้าผู้ยิ่งใหญ่รีบกลับลงไปนั่งในอ่าง
"ขอบคุณ ที่ช่วยข้า" เธอพูดออกมาเบาๆ
"ดีใจที่เจ้าปลอดภัย" เล็กซ่าพูดสั้นๆก่อนจะเดินออกไปจากห้องพร้อมสั่งให้สาวใช้เข้ามาช่วยเปลี่ยนน้ำและเปลี่ยนชุดให้กับเชลยของเธอ เชลยที่เธอเต็มใจปล่อยให้หนีไปแต่ก็ต้องวิ่งกระหืดกระหอบออกไปตามหาเพราะฝนดำที่ตกลงมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
Guest
