"แดดในฤดูร้อนนี่มันร้อนจริงๆ เลยน่อ"
เด็กสาววัย 16 เอ่ยขึ้นกับตัวเอง ขณะถือร่มสีม่วงคู่ใจเดินออกมาท่ามกลางแดดจัดๆในฤดูร้อน ร้อนก็ร้อน แต่สาหร่ายดองก็อยากกิน
"เฮ้อ~ ม่ายไหวแล้วน่อ~ ต้องรีบเดินแล้ว ไม่งั้นอั๊วะซี้อยู่ตรงนี้แน่ๆเลยน่อ~" ใกล้ถึงขีดจำกัดของเผ่าพันธุ์แล้วสิ ผิวขาวๆนั่น ทนแสงแดดแบบนี้ได้ที่ไหนกัน แล้วยังเป็นแดดจัดอย่างนี้ด้วย เธอจริงรีบจ้ำอ้าวไปให้ถึงร้านสาหร่ายดองโดยเร็ว
ฟรึ่บ!!!!
"เฮ้ๆ ดูสิ ชั้นเจอใครเนี่ย ยัยหมวยสาหร่ายดองนี่นา" ร่มของเธอถูกเขากระชากออกไปจากมือโดย อาตี๋ซาดิสม์ ชื่อที่เธอมักจะใช้เรียกเขาเสมอ
"เอาร่มอั๊วคืนมาน่อ" เธอพยายามจะดึงร่มในมือของเขาคืนมา แต่ด้วยความสูงที่น้อยกว่าเขาพอสมควรจึงทำให้ยื้อเท่าไรก็หยิบไม่ถึง อั๊วจะไม่ไหวแล้วน่อ
ใบหน้าของเธอตอนนี้ต้องรับกับแสงแดดโดยตรง ไม่มีทางที่เธอจะทนได้ไหว ถ้าไม่รีบหลบเข้าไปในร่มไม้ หรือชายคา …
"อยากได้ ก็มาแย่งไปให้ได้สิ ยัยหมวยอ่อนหัด ฮ่าๆๆๆๆ " เขายิ้มเยาะคนตรงหน้า แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ต้องการยื้อยุดฉุดกระชากเจ้าร่มนั่นอีกแล้ว
"เฮ้~ ไม่อยากได้แล้วหรอ ร่มเนี่ย งั้นชั้นขอน้า~" เธอยังยืนนิ่ง เหงื่อซึมซกใบหน้าและร่างกาย …เปลือกตาปรือๆเริ่มจะลืมตาไม่ขึ้นแล้ว
"อั๊วะ ม่ายไหวแล้วน่อ~" เด็กสาวคนที่เคยเป็นคู่ปรับฝีมือดีของเขา บัดนี้ แค่ยืนยังเซถลาลงจนเกือบจะล้มลง ยังดีที่เขาใช้มือข้างที่ไม่ถือร่มคว้าแขนเธอไว้ได้ ก่อนที่จะค่อยๆประคองให้หัวของเธอซบลงมาที่ไหล่ตัวเอง ทั้งที่ยังงุนงงกับคนตรงหน้า
"เฮ้!! ยัยหมวย!! เธอเป็นอะไรน่ะ ยัยหมวยยย!!!!"
จะสั้นไปไหน คือวันนี้มันคิดออกแค่นี้น่ะ แหะๆ 😜
Guest
