เเนะนำตัวละคร + คำโปรย
————————-
: นพ. พัชระ เกษมศานต์ [พัช] 28 ปี
ศัลยเเพทย์ทั่วไป
“ผู้หญิงร้าย ๆ อย่างเธอ มันไม่มีใครรักหรอก”
———————————
:พญ. อรอุมา ธนารัตน์ [อร] 28 ปี
อายุรกรรมเเพทย์ทั่วไป
“รักฉันให้ได้ครึ่งหนึ่งเหมือนที่รักเขา จะได้ไหม”
************************************************
“ของเคยค้า ม้าเคยขี่ ทำเป็นจำไม่ได้” พัชเอ่ยออกมาอย่างงัวเงีย เขากำลังเมา ใบหน้าของเขาเเดงก่ำ
“ทำไม ลืมเเล้วหรอ ผัวเก่าเธอน่ะ หึ” เขายังคงพร่ำไม่หยุด เเถมยังเน้นคำว่าผัวเก่าให้ฉันได้ยินชัด เคยเห็นฉันเป็นเมียด้วยหรอ มีอะไรกันครั้งเดียวฉันไม่ถือว่าเป็นผัวหรอกนะ ถึงฉันจะยังไม่ได้มีอะไรกับใครอีก เเต่เขามันก็เเค่คู่ซ้อมเท่านั้นเเหละ
“ไม่ตอบวะ อยากตายหรือไง!” เขาตวาดเสียงดังลั่นหลังจากที่เห็นฉันยืนนิ่งไม่พูดอะไร
“นายเมามากเเล้วนะ ถ้ายังไม่หยุดพร่ำ อะ จะทำอะไรน่ะ” ก่อนที่ฉันจะพูดจบ จู่ ๆ เขาก็เอื้อมมือมากระชากเเขนฉันให้ขยับเข้าไปใกล้เขามากกว่าเดิม หน้าฉันเเทบจะเเนบหน้าอกเขา
“ก็ ทำอะไรที่เคยทำยังไงล่ะ ชอบไม่ใช่หรอ ชอบฉันมากไม่ใช่หรอ หึ ถึงกับยอมเอาตัวเข้าเเรก เเต่ฉันก็ไม่ได้รักเธอ!” เขาขุดเรื่องเก่ามาพูดอีกครั้ง เรื่องเก่าที่ฉันอยากจะกลับไปเเก้ไข เรื่องมันตั้งเเต่ 5 ปีที่เเล้ว มันนานเเต่ฉันกลับจำมันได้ดี
“มันเป็นเพราะเธอ เพราะเธอคนเดียวทำให้ฉันต้องเลิกกับดา!” พัชยังคงตวาดด่าฉันไม่หยุด เเต่เขาก็ไม่ได้พูดผิดอะไร ฉันน่ะทำให้เขาต้องเลิกกับเเฟน ฉันมันนังตัวร้าย ตัวร้ายที่เผลอไปรักคนมีเจ้าของหน่ำซ้ำยังเป็นเพื่อนรักตัวเอง ใช่เเล้วล่ะ ฉันน่ะเเย่งเเฟนเพื่อน หึ ร้ายจริงไหมล่ะ
“ผู้หญิงร้าย ๆ อย่างเธอต้องเจอผู้ชายอย่างฉัน ผู้ชายที่จะทำร้ายเธอไปจนตาย” เเต่ผู้หญิงร้าย ๆอย่างฉันก็มีหัวใจ ทำไม ทำไมเขาเอาเเต่พูดว่ามันเป็นความผิดฉัน ทั้ง ๆที่เมื่อ 5 ปีที่เเล้วเขาเริ่มก่อนด้วยซ้ำ
“ทำไมไม่ตอบ ฉันถามไม่ได้ยินหรือไง หูหนวกหรือไงวะ” ไม่ทันที่ฉันจะได้ตอบอะไรเขา
พลั่ก!! เขาผลักฉันล้มอย่างเเรง ฉันหงายหลังอย่างตั้งหลักไม่ทัน ฉันนอนราบกับที่นอนขนาดใหญ่ ฉันกำลังจะยันตัวเองไปข้างหลังเเต่เขากลับ
กรี๊ดดดดด ฉันกรีดร้องทันทีที่เขาโน้มตัวมาจับที่ข้อเท้าฉันก่อนจะออกเเรงกระชากดึงฉันเข้าหาเขาอีกครั้ง ฉันดีดดิ้นไปมา
“จะหนีไปไหน ห๊า!!” เขาตวาดเสียงดังลั่น มือข้างหนึ่งของเขาจะเอื้อมไปถอดเข็มขัดออก ก่อนจะเอามันมามัดที่ข้อเท้าฉันไว้ เขาขึ้นคร่อมฉันทางด้านบน มือหนาข้างหนึ่งรวบมือทั้งสองข้างของฉันขึ้นเหนือหัว รุนเเรง รุนเเรงเกินไปเเล้วนะ
“อร…ไม่เจอกันนาน ฉันน่ะกลัวว่าเธอจะลืมบทรักอันเร่าร้อนของเรา ฉันว่าวันนี้เรามาทบทวนกันหน่อยดีไหม?” ฉันไม่มั่นใจว่านี่เป็นคำถามหรือว่าเขากำลังจะบังคับฉัน ฉันดิ้นไปมา
“อย่านะพัช นายไม่มีสติ นายกำลังเมา” ฉันเอ่ยบอกเขาพร้อมกับทำหน้าเชิงขอร้อง
“ก็ใช่ เพราะถ้าฉันไม่เมา ฉันไม่เอาเธอหรอก!!” พัชตวาดดังลั่นอีกครั้งก่อนที่เขาจะ…
ปล. เนื้อหาส่วนนี้เป็นส่วนหนึ่งในนิยาย
**************************************************************************
-เปิดตัวนิยายใหม่ในเซ็ท [The hospital] กับตัวร้ายของเรื่อง [The hospital] คุณหมอคะมีรักมาเสิร์ฟ
-เรื่องนี้จะดุดันมากค่ะถ้าเทียบกับเรื่องก่อน เนื้อหาทางการเเพทย์ก็ยังคงมีเยอะพอสมควร ถ้าหากผิดพลาดประการใดขอ อภัยด้วยนะคะ
-ไม่จำเป็นต้องอ่านทุกเรื่องในเซ็ทค่ะ ไรท์จะเขียนให้เข้าใจภายในเรื่อง ถ้าใครจะอ่านทั้งเซทก็ไม่ต้องกลัวว่าจะเล่าซ้ำเดิมหรือเปล่า ไม่ซ้ำเเน่นอนค่ะ
-ใครชอบเเนวตบจูบ ต้องมาเรื่องนี้เเล้วค่ะ เรื่องนี้ไม่อ่อนโยนหวานหยดเหมือนเรื่องก่อนนะคะ ส่วนใครไม่ชอบ…ก็เปิดใจให้ด้วยค่ะ เเหะๆ
-เหมือนเดิมค่ะ ขอสงวนลิขสิทธิ์ห้ามก๊อปปี้ใด ๆ
-คำเตือน นิยายเรื่องนี้มีคำหยาบ และเรื่องเกี่ยวกับเพศ ไม่เเนะนำให้น้อง ๆ หนูๆ อ่านนะคะ
-สุดท้ายนี้นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการจของผู้เขียนเท่านั้น
Guest
