ฮูหยินร้อนสวาท

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น 

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล 

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา 

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ 

………. 

นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนา 

ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ 

ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง 

ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง 

*เราเตือนท่านแล้ว 

“อ๊ายยยยย… แตกเถอะ อู้ว… อู้ว… รูข้าระบมหมดแล้ว… ” 

เยี่ยนเหนียงใกล้ถึงสวรรค์ 

“อีกนิด… รูเจ้ากระแทกมันดีเหลือเกิน ข้ายังไม่อยากแตก” 

เฉินลู่เสียงกระเส่า ไม่เคยเจอหญิงงามขนาดนี้มาก่อน เมื่ออ้อยเข้าปากช้างก็ทะลวงจนเยี่ยนเหนียงครางลั่น โพรงสวาทที่บีบกร็งและกลีบก้นกระตุกสั่นบ่งบอกให้รู้ว่านางใกล้ถึงสวรรค์อยู่รอมร่อ 

ก่อนที่ประตูห้องจะถูกผลักเข้ามาพร้อมกับร่างสูงใหญ่ของชายอีกสองคน 

“ว้าย… นั่นใคร… ” 

เยี่ยนเหนียงอุทานด้วยความตกใจ 

“ไม่ต้องกลัว ‘ต้าหลง’ กับ ‘เจิ้งเจียห้าว’ สองคนนี้เป็นสหายข้าเอง… รับรองว่าเจ้าจะชอบ… ” 

หลี่เค่อที่กำลังโก่งเอวกระแทกกระทั้นอยู่ตรงหว่างขาของเยี่ยนเหนียงขยับถอนแท่งเอ็นออกมา เพื่อเปิดทางให้ต้าหลงที่กำลังแก้ผ้า เข้ามามอบความซ่านเสียวให้นาง 

“โอ้ว... ของเจ้า… ใหญ่มาก… ” 

เยี่ยนเหนียงอุทานด้วยความตกใจ มองแท่งหยกแห่งความเป็นชายยาวใหญ่ราวกับท่อนแขนของนาง 

“เดี๋ยวเจ้าจะชอบ… ” 

ต้าหลงตาวาวมองถ้ำสวาทของเยี่ยนเหนียง รีบสอดมือรวบสะโพกของนาง ยกให้ร่องสวาทลอยร่อนขึ้นมารับท่อนเอ็นสีดำเลื่อม ทะลวงเข้าใส่รูเนื้อฟิตแน่นอย่างแรง 

ด้วยรูนั้นยังร้อนลื่นไปด้วยน้ำหล่อลื่นก่อนหน้า โดนกระเด้าพรวดเดียวก็มิดสุดลำเอ็น 

“โอ้วววว… อ๊อย... อูยยยยย” 

เยี่ยนเหนียงตัวอ่อนตัวงอ บิดตัวไปมาชั่วขณะสั้นๆ รู้สึกฝืดแน่นเต็มลำเต็มรูจนต้องผงกศีรษะขึ้นมองที่ง่ามขา 

“อู้ว… ใหญ่มากจริงๆ รูข้าปลิ้นหมดแล้ว” 

เยี่ยนเหนียงใจเต้นระทึก สุดเสียวซ่าน ตาเบิกโพลงมองแท่งหยกแห่งความเป็นชายของต้าหลง คัดแข็งและขรุขระไปด้วยเส้นเลือดลายเอ็นปูดนูนโอบรอบลำ กำลังทะลวงเข้าใส่รูสวาทของนางอย่างหน่วงหนัก 

ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ 

“อูยยยย... ซี้ดดด…” 

เยี่ยนเหนียงยังคงร้องครางเสียงลากยาว 

“มิดดุ้นเลยแม่นาง… ซี้ดดด… ของเจ้าดูดเอ็นข้าดีเหลือเกิน อ่า…” 

พูดไปครางไป ต้าหลงก้มมองแก่นกายสีดำ หัวเอ็นสีม่วงถอกบานเหมือนดอกเห็ดใหญ่ๆ อัดเข้าใส่โพรงสวรรค์ของเยี่ยนเหนียงอย่างดุดัน กระตุ้นความเสียวซ่านจนนางต้องแอ่นหนอกเนินร่อนรับลำเอ็นอย่างเมามัน ได้รับรู้รสชาติความดุดันของจับกังแบกข้าวสารก็วันนี้เอง 

“โอ้ววว… อูย… อูย… อูย… ไม่ไหวแล้ว รูข้าระบมหมดแล้ว” 

เป็นเสียงของเจียวเหม่ยที่กำลังโดนเฉินลู่กระแทกอยู่อีกเตียงข้างๆ