พร่างพราวเพชร
ใครๆต่างก็พูดกันว่า "กินเด็กแล้วเป็นอมตะ" แต่สำหรับ พร่างพราวเพชร แล้วนั้น คติประจำใจและสายตาพร้อมหัวใจมีแต่เพียง เพื่อนของพ่ออย่างคุณอา พัชระ เท่านั้น
"แก่แล้วไง ความรักไม่เกี่ยวกับกับอายุ เด็กก็รักเป็นไหมคะ"
พัชระ
ใครๆต่างก็พูดกันว่า "กินเด็กแล้วเป็นอมตะ" แต่สำหรับพัชระแล้ว จะให้เขาคิดอย่างนั้นกับยัยเด็กแก่แดดลูกสาวของเพื่อนสนิทที่มันดันไปทำแม่ของเด็กป่องตั้งแต่อายุ 18 ได้ยังไงละ เขาเห็นยัยเด็กนี่ตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย จู่ๆจะมารักมาชอบเชิงชู้สาวได้ยังไงละ จะบ้าตาย แต่ดูเหมือนยัยเด็กคนนี้จะไม่เข้าใจนะ เขานะอายุ 40 ย่าง 41 ส่วนยัยเด็กนั่นแค่ 23 ห่างกันตั้ง 18 ปี จู่ๆก็มาบอกว่าชอบแถมมาจีบเขาต้อยๆแบบนี้จะทำไงดี
"อาเข้าใจว่าหนูยังเด็กอยู่ ไปตั้งใจเรียนหนังสือ แล้วเรียนจบค่อยว่ากัน"ใครจะคิดว่าคำพูดส่งเดชในวันนั้นจะส่งผลอะไรบ้างในวันนี้
เปิดนิยายเรื่องใหม่จ้า ใครรออ่านเรื่องแนวนี้มั้ง กดหัวใจ เม้นท์ให้ไรท์หน่อยน้าา