วรรณนิการ์รู้สึกเหมือนตัวเองล่องลอยอยู่บนปุยเมฆสายไหม เป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่ไม่เคยสัมผัส จูบของเขาเริ่มต้นด้วยความหอมหวาน ก่อนแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนดุจเปลวเพลิง
สัมผัสนุ่มนวลทว่าดุดันทำให้เผลอปล่อยตัวตามการชักนำ ลืมแม้กระทั่งตอนนี้อยู่ในห้องทำงานที่ไม่ได้ล็อก คนด้านนอกสามารถเปิดเข้ามาเห็นได้ทุกเมื่อ
จวบจนอีกฝ่ายละจากเรียวปากบวมเจ่อนิด ๆ มายังซอกคอขาว ทั้งสูดกลิ่น ซุกไซ้ ขบเม้มหนักสลับเบาเป็นเหตุให้ผิวเนื้ออ่อนเกิดรอยแดงจางทั่วบริเวณ...หากมือใหญ่ซุกซนน้อยกว่านี้สักนิด สติสัมปชัญญะของเธอคงไม่คืน
“เดี๋ยวก่อนค่ะ” วรรณนิการ์เปล่งเสียงอย่างยากลำบาก ผลักอกแกร่งด้วยแรงทั้งหมดที่มี ทำให้เขาเซถอยหลังไปเล็กน้อย มือร้ายหลุดจากสะโพกกลมกลึงและตะขอบรา
ไอร้อนจากร่างสูงบ่งบอกความปรารถนา หากไม่ห้ามตอนนี้คงไม่มีโอกาสนั้นอีกต่อไป
นิรันกรระบายลมหายใจเบา ๆ เห็นอีกฝ่ายเสมองทางอื่นแล้วอดยิ้มไม่ได้ เชยคางมนให้สบตา หวังถ่ายทอดทุกสิ่งในใจ น้ำเสียงแหบพร่า “พี่จะตามใจวรรณทุกอย่างและจะทำให้ดีที่สุด มันจะต้องเป็นความทรงจำที่ดีของเรา”
################
ประกาศจ้าาาา
สำหรับผู้ที่ไม่ชอบการรอคอย (นิยายอัพวันเว้นวัน) ตอนนี้เอมมาลีนซ่อนรัก มีอีบุ๊กให้ดาวน์โหลดแล้วค่ะ
ทั้งใน MEB และของธัญวลัย
และหลังจากอัพจนจบเรื่องแล้ว (มี 28 ตอน) จะทำการปิดตอนติดเหรียญนะคะ
.jpg)
Guest
