วิวาห์ลวง

"คนเลว!" หญิงสาวพยายามจะลุกขึ้นมาหาเสื้อผ้าใส่ ก่อนที่เขาจะออกมาจากห้องน้ำ

พอใส่เสื้อผ้าเสร็จเธอก็พยายามพาร่างกายที่บอบช้ำลงมาข้างล่าง

"แล้วเราจะไปไหนได้" ออกมาถึงหน้าบ้านมองซ้ายมองขวามันมืดไปหมด ถ้าให้หนีออกไปจากที่นี้ก็คงไปตายกลางป่าแน่

"นึกว่าจะแน่" มันคือคำพูดของชายหนุ่ม พอเขาออกมาจากห้องน้ำแล้วไม่เจอเธออยู่ในห้องนั้น ก็ตกใจรีบวิ่งลงมาโดยที่ยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า ตอนนี้ร่างกายของเขามีแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวและน้ำที่ยังเกาะตามร่างกาย

"นายจะไปตายที่ไหนก็ไป! ไม่ต้องมาสนใจฉัน" หญิงสาวพูดออกมาโดยที่ไม่ได้มองหน้าชายหนุ่มเลย

"ยังปากดีได้อยู่อีก แสดงว่าเมื่อกี้ยังไม่จุใจพอหรือไง"

"ไปนะ!!" พอเขาเดินเข้ามาใกล้ตัวเธอหญิงสาวรีบลุกขึ้นแล้วถอยออกไป

"นั่นเธอจะไปไหน!" เท้าแกร่งรีบเดินตามไปคว้าตัวของเธอไว้ก่อนที่จะวิ่งเข้าไปในป่า

"ฉันจะไปไหนมันก็เรื่องของฉัน" เธอพยายามจะแกะมือเขาออก แต่เขาก็กำแขนเธอไว้แน่นจนเจ็บไปหมด

"ไม่กลัวตายหรือไง ถ้าหลงเข้าไปในป่าคงไม่พ้นคืนนี้ได้เป็นศพแน่"

เพี๊ยะ!! เธอตบเข้าไปที่ใบหน้าของเขาอย่างแรง "ฉันจะไปตายมันก็เรื่องของฉัน"

"อยากตายก็ไม่บอก มันมีหลายวิธีนะที่จะตาย.. ตายแบบนั้นมันจะไปสนุกอะไร"