การที่นางแต่งงานกับบุรุษที่อ่อนแอไม่ใช่ว่านางเป็นคนที่แข็งแกร่งมากขนาดนั้น เพียงแต่สามีของนางกลับเป็นบุรุษที่อ่อนแอเสียยิ่งกว่าอ่อนแอต้องคอยให้นางสั่งสอนอยู่ทุกวี่ทุกวันไม่ได้บิดามารดาต่างร่ำไห้ ในทุกครั้งที่ตัวของนางทุบตีสามี
"หลิวหยูเหยียนเจ้าเอาอีกแล้วนะเหตุใดจึงชอบทำตัวโง่เง่าเช่นนี้ขายของอย่างไรให้ขาดทุน!!"
"ฮูหยินที่รักข้าก็ขายของปกติไม่คิดเลยว่าจะกลายเป็นอย่างนี้"
ผั๊วะ!!!
"ขายของปกติ! ปกติที่ไหนกันขาดทุนจนร้านเจ้าจะไม่มีอะไรขายได้แล้ว!!"
"ฮูหยินที่รักอย่าตีข้าเลยนะ"
"เจ้านี้ไม่หลาบไม่จำข้าตีเจ้าทุกวันเจ้ายังไม่สำนึกหากวันใดข้าไม่อยู่ใครจะคอยทำงานให้กัน"
"ข้าผิดไปแล้วอภัยฝห้ข้าเถอะนะ"
"เจ้านี้มัน!!!"
"ฮือออๆท่านพ่อท่านแม่ช่วยข้าด้วย"
"หลิวหยูเหยียน!!!!!!"