บทนำ*
ณ ผับที่มีชื่อเสียง ที่มีวัยรุ่นหนุ่มสาวมากมายกำลังสนุกนานไปกับเสียงเพลงที่เร้าใจฉันที่กำลังนั่งดื่มกับเพื่อนสาวของฉัน จนสายตาไปสะดุดหนุ่มคนนึงขาวตี๋มาก และแน่นอนเขามองมาทางฉัน
"มึง วันนี้จะมีผู้หล่อๆล่ำๆ มาให้กูได้กินปะวะ"
"แหม่หิวเก่งจริงนะอียูน (ชื่อย่อของยูนะ) ระวังเอดส์แดกนะมึง"
"แรงจังนะอีรี่ ก็กูหิวนิช่วงนี้ไม่ได้ผู้ชายเลยตั้งแต่จริงจังกับการสอบเข้า ไม่งั้นมึงจะได้เจอกูไหม จริงปะอีแนน อีแนนคะได้ยินเพื่อนไหมคะ" จากนั้นเชอรี่ส์กับยูนะก็หันคอมองตามฉัน
" แหม่ (ผสานเสียง) เงียบแต่เสน่ห์ลอยไม่หยุดนะยะ"
" อะไรมึงก็แค่เผลอสบตาปะ เดี๋ยวกูมานะปวดฉี่อะ
" จ้าาาาเชื่ออ🙄 รำ
ฉันไม่สนใจมันสองคนหยิบแก้วเหล้าและรีบเดินมาทางหนุ่มตี๋คนนั้นแต่อยู่ดีๆ ฉันก็สะดุดน้ำหกใส่ผู้ชายคนหนึ่ง เขาหน้าตาดีมาก แนวแบดๆนิ่งๆ ทำเอาฉันเคลิ้ม
"โอ๊ย อะไรของเธอเนี่ยทำไมไม่ระวังซุ่มซ่ามจริง"
อีตาบ้านี่หน้าหล่อแต่ปากเสียฉันยังไม่ทันจะพูดก็โวยวายใส่ฉันใหญ่เลย ว่าจะขอโทษเจอแบบนี้ละก็หึ
" ก็คนมันไม่ได้ตั้งใจปะ ถ้าตั้งใจมันคงไม่โดนแค่เสื้อนายหรอก คงจะโดนหัวแทน
" นี่เธอ!! ทำคนอื่นเละแล้วยังไม่ขอโทษอีก ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้"
" ไม่!! นายพูดจาแย่ใส่ฉันก่อนเองนิช่วยไม่ได้ ฉันก็มีมารยาทกับคนที่มีมารยาทเท่านั้นแหละ"
พูดจบฉันก็หันหลังเตรียมเดิมกลับโต๊ะหมดอารมณ์อ่อยผู้ละ แต่อีตาบ้านั่นกลับลากจับแขนฉันให้หันไปเผชิญหน้ากับเขา
" ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้!!"
" ไม่ ไม่ ไม่!!"
" ฉันบอกให้..." ตื๊ดๆ จู่ๆเสียงโทรศัพท์ของอีตาบ้านั่นก็ดังขึ้น " ฮัลโหล ว่าไง อืม ได้จะไปเดี๋ยวนี้แหละโชคดีของเธอนะยัยซุ่มซ่าม ที่ฉันติดธุระด่วนไม่งั้นเธอไม่รอดแน่" พูดจบอีตาบ้านั่นก็เอาหน้ามาใกล้ฉันและเดินออกไปปล่อยให้ฉันยืนอึ้ง
" อร้ายย กล้าดียังไงเอาหน้าเน่าๆนั่นมาใกล้ฉัน กรี๊ด" อีเพื่อนทั้งสองของฉันตกใจรีบพาฉันกลับมันบอกให้ฉันเล่าแต่ฉันบอกไม่อยากเล่ามันเลยไม่สาวความต่อใครจะเล่าละว่ามีผู้ชายนิสัยแย่ๆเอาหน้ามาใกล้เกือบจะชิงจูบแรกของตัวเอง อย่าให้เจอนะตายแน่อีตาบ้า
แนะนำตัวละคร*
สวัสดีค่ะ ฉัน แนนซี่ ฉันเป็นสาวมหาลัยที่แซ่บ หมวย เอ็กซ์ ฉันขึ้นชื่อเรื่องความเริ่ดเชิด แต่เห็นแรดๆแบบนี้ฉันก็ยังไม่ผ่านมือชายไหนนะ อย่าเข้าใจผิดแค่คุยไม่ได้คบ ฉันมีเพื่อนอยู่ 2 คน คนแรก เชอรี่ส์ มันเป็นสาวสวยแซ่บผิวแทนสเปคฝรั่ง คนที่สอง ยูนะ แน่นอนมันเป็นสาวสอง สวยหน้าเหมือนชะนีแบบเราๆนี่แหละ เอาเป็นว่ารู้แค่นี้ดีกว่าเหนื่อยจะพูด.
สวัสดีครับผม ลีโอ ผมเป็นคนที่หน้านิ่ง มันเหมาะกับงานที่ผมทำคือประธานบริษัทที่พ่อแม่ของผมเป็นเจ้าของ แต่มันไม่ใช่งานที่ผมชอบหรอก ผมมีธุรกิจส่วนตัวคือผับ บาร์ต่างๆ ที่ชอบเพราะมันเลือกสาวง่าย ไม่ต้องผูกมัดด้วย ผมเกียจความรัก เพราะมันทำให้ผมอ่อนแอ ผมมีเพื่อนอยู่ 2 คน คนแรก ไอป็อก มันเป็นหนุ่มหน้าหวาน ที่ใช้อ่อยพวกผู้หญิง คนที่สอง ไอไมเคิล มันเป็นคนหน้าโหดแต่นิสัยกวนตีน ชอบทำตัวเปนเด็ก อ่อเด็กที่ร้องกินพี่สาวอะครับ เอาเป็นว่าผมไม่ใช่คนใจนิ่งและใจดี แถมขี้หงุดหงิดด้วย
**บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆทั้งสิ้น ใช้เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน**
**ขออนุญาติบุคคลในภาพด้วยค่ะ**
**สงวนสิทธิ์ห้ามก๊อปและดัดแปลง**
Guest
