เพื่อน....ที่รัก

บทนำ- แนะนำตัวละคร 

“ลิสทำพายเจ็บมั้ย” 

มือเรียวขาวบีบเค้นที่อกอูมพอดีมือของร่างบางที่นั่งอยู่บนตักของเขา เสื้อนักเรียนสีขาวถูกคนข้างล่างถอดกระดุมไปสามสี่เม็ด ยกทรงสีชมพูหวานของคนบนตักหมิ่นเหม่จะหลุด 

“อื้อ เราไม่เจ็บ แต่ใจเราเต้นมากเลยอิส “ 

ร่างเล็กบนตักสั่นไหว 

คนตัวสูงกว่าให้อีกคนนั่งบนตัก ตรงหน้าเป็นโต๊ะเขียนหนังสือที่มีโน้ตบุ๊คเปิดในโหมดพักหน้าจอ 

“งั้นเราขอบีบแรงกว่านี้นะ” 

เด็กสาวร่างสูงกว่าสะบัดหางม้า พร้อมขยับตัวกอดรัดร่างเล็กข้างบนให้ถนัดถนี่ยิ่งขึ้น อ้าขาออกกว้างจนกระโปร่งนักเรียนจีบรอบตัวร่นเกือบเลยเข่า 

“ลิส เราแฉะ” 

เสียงหวานเล็กกระเส่า แอ่นตัวรับแกะกระดุมเสื้อนักเรียนตัวเองเพิ่มอีก 

ส่วนคนข้างล่างก็ดึงกระโปรงของคนตัวเล็กกว่าข้างบนให้ร่นขึ้นจนถึงหน้าขาแล้วล้วงมือสอดเข้าไป เจอชั้นในตัวจิ๋ว จับสัมผัสตรงจุดเปียกแฉะผ่านเนื้อผ้าบาง แล้วแทรกนิ้วเล็กๆเข้าไปสัมผัส 

“แฉะมากเลยพาย” เสียงกระซิบของคนนั่งให้อีกคนซ้อนตักแหบพร่า ก่อนจะแหย่นิ้วเข้าไปตรงกลีบอูมแน่น 

“อ๊ะ เราไม่ไหวแล้วลิส” คนร่างเล็กอ้าขากว้างจนเข่าเบียดชิดโต๊ะเขียนหนังสือ 

คนข้างล่างยังบีบเค้นหน้าอกของคนตัวเล็กกว่า ตอนนี้ยกทรงสีชมพูหวานร่นเปิดเปลือยอกขาว เผยจุกสีชมพูไม่มีอาภรณ์ใดๆปิด 

“เราเข้าไปนะพาย” ร่างสูงกว่ากระซิบ อีกคนพยักหน้ารัวๆจนผมซอยสั่นแค่บ่าสะบัด แล้วคนตัวสูงกว่าก็สนองคำเชิญชวนอนุญาตเปิดทาง แทงนิ้วชี้เล็กๆเข้าไปช้าๆ กลัวอีกคนเจ็บ 

“อร๊าย ลิส พายจะตายแล้ว” 

“ไม่ตายๆ เราจะทำเบาที่สุด” แล้วคนร่างสูงกว่าก็ขยับชักนิ้วเข้าออก เสียงคนตัวเล็กกรีดร้องเบาๆ น้ำใสๆลื่นแฉะเต็มมือคนร่างสูงกว่า และยิ่งลื่นมือเท่าไหร่คนตัวสูงกว่ายิ่งเร่งความเร็ว 

“พาย ขยับมาคร่อมตัวเราได้มั้ย เราก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน” 

คนตัวเล็กที่บิดหน้าเหยเก แต่ยังมีสติได้ยินอีกคน เลยหมุนตัวหันเข้าหาคนตัวสูงกว่าที่จัดท่าทางด้วยการดึงกระโปรงนักเรียนของตัวเองร่นมาถึงเอว แล้วขยับให้กางเกงในตัวจิ๋วพ้นตัวลงต่ำ เปิดทางให้ส่วนกลางลำตัวได้แตะพอดีกับของอีกคน คนร่างเล็กข้างบนโถมลงมาตามสัญชาตญาณ 

“พาย ส่ายตัวหน่อยได้มั้ย เราจะดันตัวขึ้นเอง” 

ร่างเล็กเจ้าของชื่อพาย พยักหน้าอย่างมุ่งมั่น เสียดสีตัวเองใส่อีกคนที่ดันตัวแอ่นขึ้น โดยมีขาอีกข้างพยุงที่พื้นกันล้มหงายไปทั้งคู่ 

ส่วนกลางมาประกบเจอกันในองศาที่พอดี ทั้งคู่ก็โถมตัวใส่กันเกิดเป็นเสียงบดเบียดดังทั่วห้องเล็กสีขาวที่ปิดประตูล็อคแน่นและปิดม่านหน้าต่างจนทึบไม่ให้มีแสงเข้ามาได้ทั้งที่เป็นเวลากลางวัน 

เสียงเนื้อที่เสียดสีกันและเสียงครางของสาวน้อยสองคนดังแข่งกับเสียงแอร์ที่เยียบเย็นในห้อง 

“พาย เราจะถึงแล้วอ่า” ร่างสูงกว่าด้านล่างโยกสะโพกกับเก้าอี้จนขาเก้าอี้ไม้สั่นไหวไปตามแรงด้วย 

“อื้อ เราเสียวมาก ลิส”คนร่างเล็กกว่าบิดเร่ากระแทกสะโพกเล็กใส่เข้ามาเท่าที่แรงจะมีแล้วสองร่างก็ประกบแนบชิดสนิทจนกลมกลืนจะเป็นร่างเดียว หายใจหอบแรงด้วยกันทั้งคู่ 

ร่างเล็กด้านบนเข้าสวมกอดอีกคน เสื้อผ้าหลุดลุ่ย จนอกอวบเล็กแนบชิดอกนุ่มพอดีตัวของอีกคนที่เสื้อนักเรียนด้านบนยังติดกระดุมครบ แต่กระโปร่งนักเรียนยับร่นไม่เป็นท่า 

“เราทำมันแล้วลิส พายรู้สึกดีที่สุดเลย” ร่างเล็กกระซิบบอกแต่ร่างสูงกว่าได้แต่เพียงกอดกระชับแต่ไม่ได้พูดอะไรออกไป 

ใช่เราได้ทำมันไปแล้ว เรา...คือฉันกับเธอ “อลิส” และ”พะพาย” เพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่อนุบาล1 เราที่เป็นดาวเด่นตัวท้อปของโรงเรียนทั้งคู่ จากความสวยน่ารัก เรียนดี กิจกรรมเด่น และบ้านรวยมาก เราที่สนิทรู้ใจกันที่สุด และเพิ่ง”ได้” กันไปหมาดๆ โดยไม่เคยเป็นได้มากกว่า “เพื่อน” เลย 

…………………………………………………………………………………… 

เรื่องนี้ไรท์เน้นNC นะคะ เป็นNC ใสๆ ในแบบเพื่อนรัก ที่อยากมีสถานะเป็น “ที่รัก”