ปราบหัวใจยายตัวร้ายจอมพยศ

คำนำเรื่อง

  ชาเลอมาน แวมไพรหนุ่ม...  ไม่ต้องการให้หญิงสาวรู้ว่าตนไม่ใช่มนุษย์ ความปรารถนาเดียวที่มีตั้งแต่แรกพบเธอคือการปกป้องคุ้มครองเธอในฐานะของผู้ชายคนนึง                 หากแต่ยิ่งผ่านไปนานเท่าไหร่...ความต้องการที่จะครอบครองเรือนร่างขาวนวลเนียน หอมหวานของไอรินก็บีบคั้นให้สันชาติญาณนักล่าที่ซุกซ่อนอยู่ในร่างกายแล่นพล่าน รุ่มร้อน ทุรนทุราย เลือดในกายสาวก็หอมหวานเกินผู้หญิงคนใด ฉะไหนเล่าที่แวมไพรหนุ่มจะอดใจไหว

"นี่นายจะทำอะไรน่ะ...อ๊ะ!!..."

เสียงหายใจหอบเหนื่อยมอง ชาเลอมานอย่างไม่พอใจ       เรี่ยวแรงที่มีถูกเขาปล้นไปเกือบหมด                           เขาถอยใบหน้าออกห่างให้หญิงสาวได้หายใจตามต้องการ     "ปล่อยนะ"

ไอรินบอกเสียงแข็ง พร้อมสบัดตัวหลุดออกจากอ้อมกอดรีบวิ่งหนีไป มือข้างหนึ่งกำเสื้อไว้แน่น อีกข้างหนึ่งยกขึ้นเช็ดปากแรงๆ

"น่าเกลียดที่สุด"

ชาเลอมานเดินตามมาเลิกคิ้วด้วยมาดกวน

"แต่ฉันว่าเธอชอบมันนะ เมื่อครู่ยังดูดลิ้นฉันจนเจ็บไปหมด ฉันละกลุ้มใจจริงๆนะ"

เขาทำท่าเสียอกเสียใจ ก่อนจะกอดอกขมวดคิ้วทำเหมือนคิดหนัก ไอรินอายจนหน้าชา เดินก้มหน้างุดๆกลับห้องตัวเองไป

ฝากนิยายของไรทเตอร์ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจรีดเดอร์ด้วยนะคะ ถ้าชื่นชอบก็ กดไลท กดเม้น กดโหวต  เป็นกำลังใจให้ไรทเตอร์บ้างนะคะ...

   ขอบคุณค่ะ

น้ำหนึ่ง...