จำแลงรักมาเฟีย

จำแลงรักมาเฟีย

เพราะคีย์เวิร์คสุดท้ายก่อนหายตัวไปของพี่สาวคือนามที่ไม่เคยรู้จัก เดือนดาหลา พิริยะกร จึงต้องตกมาอยู่ในสภาพของจำเลยที่ต้องโทษด้วยข้อหานางนกต่อ และรองรับโทษทัณฑ์จากมาเฟียหนุ่มจอมโหดร้าย ที่รั้งแต่จะเค้นความจริงกับเธอบนเตียงไม่มีจบสิ้นอย่างเขา...เชส ดักเวิร์ธ

เชส ดักเวิร์ธ

“ถ้ายังไม่อยากกลายเป็นศพ ก็บอกมาว่าคุณทำงานให้ใครเดือนดาหลา”

‘เดือนดาหลา’ถ้อยคำอื่นๆของเขาลอยไปกับสายลม เมื่อในหูเดือนดาหลาตอนนี้ได้ยินแต่ชื่อของตัวเอง...

“คะ...คุณรู้จักชื่อฉัน...คุณรู้ได้ยังไง” ในเมื่อในคณะของมาดามแจ๊คกี้ยังไม่มีใครรู้จักชื่อนี้ของเธอเลย แม้แต่คราวเดีย หรือ...หรือว่า...เขารู้อยู่แล้วว่าเธอเป็นน้องสาวของพี่แพรว! “คุณรู้จักฉัน...งั้น...งั้นคุณก็เอาพี่...”

“ใช่ผมรู้จักคุณ และรู้จักดีด้วย ผมจึงรู้ไงว่าคุณมันนางนกต่อ” ไม่รอให้เดือนดาหลาได้แต่งนิทานอะไรมาหลอกเขาอีก เชสสวนเข้ามาด้วยแรงอารมณ์ “ผมรู้อยู่แล้วว่าคุณไม่ใช่คนของมาดาม เพราะมาดามเพิ่งจะบอกกับผมเมื่อกี้ว่าคนของเขาอยู่ครบ ทั้งๆที่คุณอยู่ที่นี่กับผม”

“ไม่จริง เป็นไปไม่ได้ มาดามจะพูดอย่างนั้นได้ยังไง ในเมื่อฉัน...ฉัน...”

“เลิกโกหกสักที คุณกำลังจะตายนะเดือนดาหลา หากคุณไม่ห่วงชีวิตตัวเองก็น่าจะห่วงความรู้สึกของพ่อแม่พี่น้องคุณบ้าง ว่าเขาจะเสียใจแค่ไหนถ้าจู่ๆ คุณก็หายไปตลอดกาล” เชสมองเธออย่างสมเพช ที่สุดท้ายก็หนีไม่พ้นที่จะทำงานเพื่อแลกเงิน โดยไม่คำนึงว่าใครจะมีการสูญเสียอะไรบ้างจากการกระทำของตัวเอง

“คุณจะฆ่าฉันหรอ” เดือนดาหลาเสียงสั่นทีเดียว นี่ใช่ไหมที่แอนนี่บอกเธอว่าเธอไม่มีวันทำได้ เธอไม่มีวันฆ่าคนอย่างเชส ดักเวิร์ธได้ แล้วนี่เธอก็กำลังถูกตัดหางปล่อยวัด กำลังจะถูกฆ่า!

“ผมฆ่าคุณแน่ ไม่ลังเลด้วยเดือนดาหลา ถ้าคุณยังไม่บอกมาว่าใครส่งคุณมาที่นี่” ร่างสูงใหญ่ก้าวอย่างองอาจจากปลายเตียงเข้าไปหาร่างระหงที่กระเสือกกระสนลนลานหนีกรงเล็บของเขา “คุณหนีผมไม่พ้นหรอก!” เชสคำรามใส่ใบหน้างดงามทันทีที่ฝ่ามือของเขารวบลำคอระหงของเธอแล้วรั้งร่างบอบบางให้กระเถิบเข้ามาจนชิดอกแกร่ง

“งั้นคุณก็ฆ่าฉันเลย ฆ่าฉันเลยสิ จะช้าอยู่ทำไม! ผู้ชายแบบคุณมันทำได้ทุกอย่างอยู่แล้วนี่ ถ้าไม่เพราะผู้ชายชั่วร้ายแบบคุณ ฉันก็คงไม่ต้องมาถึงที่นี่กับคณะของมาดามแจ๊คกี้ มาให้เกือบจะถูกข่มขืน แถมยังถูกตัดหางปล่อยวัดอีก เอาสิ...ฆ่าเลย เพราะไม่ว่ายังไงฉันก็ตอบคุณได้แค่...ฉันมากับมา-ดาม-แจ๊ค-กี้”

“เดือนดาหลา!” เชสอยากจะบีบคอเธอให้ตายคามือจริงๆ แล้วเขาก็ทำ...แต่ไม่ใช่บีบคอและยังไม่ถึงกับตาย “ได้ ถ้าคุณยืนยันแบบนั้น งั้นเรามาพิสูจน์กัน”

“นี่คุณ...อ๊ายยย ปล่อยนะ” เดือนดาหลาไม่ทันตั้งรับกับร่างสูงใหญ่ที่จู่ๆก็โถมลงมาทาบทับแล้วแหวกสาบเสื้อที่ขาดวิ่นแทบปกปิดอะไรของเธอไม่ได้ให้ขาดหมดสิ้นออกจากกันอย่างสิ้นเชิง “คุณจะทำอะไรน่ะ คุณเชส!”

“พิสูจน์ไงเดือนดาหลา ถ้าคุณยืนยันว่าคุณมากับมาดามจริงๆ คุณก็ต้องมีสัญลักษณ์ของมาดามอยู่ที่หน้าอกข้างซ้ายใต้ราวนม”

**************************************

ผลงานที่ผ่านมาของชาคริน

โซ่รักกำราบร้าย

เรื่องนี้ใช้นามปากกาแพรวโพยมนะคะ นามใหม่ค่ะ