ความสัมพันธ์ทางกาย ทำลายความชิงชังในหัวใจจนไม่หลงเหลือร่องรอยของความเกลียดชัง
ตัวอย่างความแซ่บ
“ชะ...เชนไม่เอา”
เธอห้าม แต่น้ำเสียงก็กระเส่าเสียเหลือเกิน แบบนี้...ไม่เอาคงไม่ได้แล้ว ชินวุฒิหยอกเย้าขบกัดลำคอขาวผ่อง ไล่เรื่อยไปถึงปากอวบอิ่ม มอบจุมพิตเร่าร้อนปนอ่อนหวาน
“ อื้อ ”
เธอจะพูด แต่เขาไม่ยอมให้พูดได้หรอก นาทีนี้สิ่งเดียวที่เขาอยากฟัง คือเสียงร้องของความสุขจากปากเธอมากกว่า มือหนาแสนร้ายกาจเริ่มเอาแต่ใจมากขึ้น ด้วยการสัมผัสแนบเนื้อ นอกจากเธอจะใส่ชุดนอนวาบหวิวแล้ว ยังไม่ใส่ชั้นในอีกต่างหาก ฉะนั้นแค่เลิกมันขึ้นก็เห็นไปถึงไหนต่อไหน
เขาลากมือไปกลางลำตัวสาว แตะนิ้วไปที่ดอกไม้แรกแย้ม คนถูกปลุกเร้าก็สะดุ้งเฮือก คว้ามือมาตะปบมันไว้ เพื่อหยุดยั้งไม่ให้ทุกอย่างเลยเถิดไปมากกว่านี้
“ หยุดนะ ”
หยุดเหรอ? เขาเงยหน้ามอง ทั้งที่มือเขาแตะมันอยู่เนี่ยนะ
ตัวอย่างความซึ้ง
“ ถ้ายูเหนื่อย แค่ยูหลับตาแล้วปล่อยทุกอย่างที่แบกไว้ทิ้งไป ตื่นมายูก็จะยิ้มได้ ”
“ไอทำไม่ได้
“ยูทำได้ อยู่ที่ว่าจะทำไหมก็เท่านั้น”
อัญรินผละจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม ลุกเดินไปหยุดยืนมองปลาคราฟในบ่อ พยายามตัดทุกอย่างตามที่เขาแนะนำ แต่...ก็ทำไม่ได้ ไมเคิลเดินไปโอบกอดเธอจากทางด้านหลัง เกยหน้าลงที่ไหล่มน
“ในวันที่ไอไม่เหลือใคร ไอยังเหลือยูใช่หรือเปล่า ยูจะไม่หักหลังไอ ใช่ไหมไมเคิล”
“ยูจะมีไออยู่ข้างๆ เสมอ”
เธอเชื่อในสิ่งที่เขาพูด เธอมั่นใจในตัวเขา เขาคืนคนที่จะพาเธอหลุดไปจากห้วงความเจ็บปวดนี้ เมื่อไหร่ที่เธอแต่งงานกับเขาแล้ว เธอจะไปจากที่นี่ ไปให้พ้นจากคนหลอกลวง ไปให้พ้นจากอดีตที่ขมขื่น...
ตัวอย่างความเศร้า
“ฉันผิดมาก ผิดอย่างไม่น่าให้อภัยเลยสักนิด ฉันเห็นแก่ตัว ไม่เคยคิดถึงใครเลยนอกจากตัวเอง ฉันโกรธเรื่องคุณกับบุษบา จึงดึงไมเคิลเข้ามาเพื่อทำให้คุณเจ็บเหมือนฉันบ้าง แต่ฉันลืมคิดไปว่าเขาก็มีหัวใจ มีความรู้สึก”
อัญรินร้องไห้ เสียใจที่สุดกับเรื่องนี้ ความรักและความดีที่เขามอบให้ มันมากเสียจนเธอไม่อาจทำลายมันได้ หากวันนี้ต้องเลือกระหว่างชินวุฒิกับไมเคิล
เธอ...ขอเลือกไมเคิล
“เชน ฉันทำผิดไปแล้ว และฉันจะไม่ทำผิดอีก คุณตัดใจจากฉันเถอะนะ”
ฝากติดตาม และเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ เวอร์ชั่นแรก เล่ห์ริษยา นางเอกร้าย แรงส์
เวอร์ชั่นนี้ กลเกมริษยา (เล่ห์ริษยา) หวานซ่อนแซ่บ ดุเด็ดเผ็ดมันส์
ใครชอบกดติดตาม และ คอมเม้นท์ให้กำลังใจไรท์ด้วยนะคะ
“ไม้ขีดก็เหมือนความรักที่ต้องเรียนรู้ ก้านแรงตั้งใจเกินไปเลยลงน้ำหนักมือเยอะ มันก็เลยหัก เปรียบเหมือนรักที่ทุ่มเทและคาดหวัง มันมากไปเลยทำให้พังคามือ
ก้านที่สองออกแรงน้อยไป มันก็เลยจุดไม่ได้เลยโยนมันทิ้ง
พอก้านที่สามถึงได้จุดติด เพราะรู้แล้วว่าต้องกะน้ำหนักมือประมาณไหน นั่นแหละคือความรักที่พอดี”