“ก็แค่ฝากให้อยู่ด้วยเท่านั้นเอง”
พี่ชายของเธอ เอริคพูดหน้าตาเฉย หลังเห็นเบลจ้องหน้าเขาและแสดงสีหน้าไปพอใจออกไป
“ทำไม พี่ไม่เก็บเขาไว้ใกล้ตัว”
“ก็พี่ไม่ไว้ใจมัน เลยต้องฝากไง”.
.
.
.
“พูดให้เยอะๆหน่อยสิ เด็กน้อย แบบนี้ไม่น่ารักเลยนะรู้ไหม”
คีธดึงเธอเข้าไปชิดตัวเขา ก่อนจะก้มลงมาพูดชิดใบหู ลมหายใจร้อนๆเป่ารดแก้ม
เบลลายอมรับว่าเขามีเสน่ห์เหลือร้าย
หากแต่เธอไม่ใช่เด็กน้อยที่จะตัวสั่นเป็นลูกนกเวลาที่ถูกชายหนุ่มใกล้ชิด
.
.
.
“ฉันยิ้มไม่เป็น”
“งั้นผมจะสอนคุณเอง”
“ทำแบบนี้” แล้วเขาก็ฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะเอียงหน้าแตะริมฝีปากของเขาลงบนกลีบปากของเธอ
.
.
.
"ถอดเสื้อซิคุณ"
"อะ อะไรคุณ ถอดเสื้ออะไร"
"ถอดเสื้อคุณไง อย่ามาทำอายน่า ตอนนั้นคุณยังกล้าถอดเลย เร็ว"
เบลลา รอคโค (25)
แค่เปิดใจยอมรับความจริง ในโลกนี้เป็นคนดีมันอยู่ไม่ได้หรอก
คีธ ฮาเปอร์ (29)
อย่ามองแบบนั้นนะคุณ มันจะทำให้ผมอดใจไม่ไหว