พวกคุณเคยตกหลุมรักใครสักคนที่ไม่เคยพบหน้าบ้างรึเปล่า...
เฮ้ออ...วันนี้วันที่เท่าไหร่แล้วที่เขาหายไป ผมนั่งจ้องมือถือตัวเองมาหลายวันแล้ว แต่ไม่ใช่ไม่ทำอะไรเลยนะ กลับมาจากโรงเรียนผมก็หยิบมือถือมาดูแล้วดูอีกนี่แหละ รอว่าคนๆนั้นเขาจะตอบเมื่อไหร่
ผมรู้จักเขาคนนี้จากเฟซบุค พอดีผมว่างๆอะฮะ เปิดดูอะไรเพลินๆ จนเจอคนนี้ ดูเป็นคนอัธยาศัยดี คุยสนุก เราคุยกันทางแชทมาเกือบปีแล้วฮะ เลยขอแลกไลน์ จะว่าไปผมก็ไม่เคยเจอตัวจริงเขาหรอก แต่คุยด้วยแล้วสบายใจดี เป็นพี่ที่พอจะให้คำปรึกษาได้ ( บางเรื่องเค้าก็ ตอบเอาฮาอ่ะ ) ก็ได้ๆ ไม่ต้องสงสัยหรอกผม...... ผมชอบผู้ชายฮะ ผมไม่ค่อยแน่ใจที่พี่เขาหายไปเป็นเพราะอะไร ใช่ตอนที่ผมเมาแล้ว ไลน์ไปว่า “ ผมชอบพี่” รึเปล่าที่ทำให้เค้าเงียบหายไปแบบนี้
5 /8
read BUTT : พี่ซอล ผมชอบพี่มานานแล้วฮะ เราคบกันมั้ย
6/8
read BUTT : พี่ซอล ฮะ คือว่าพี่โกรธ ผมรึเปล่าฮะ ผมขอโทษ
read BUTT : พี่ซอล พี่ตอบผมหน่อยสิ นะๆ
และอีกหลายๆข้อความที่ผมส่งไปหาพี่ซอล เขาแค่อ่านแต่ไม่ตอบกลับ ผมควรทำยังไงดี
ผมว่าเขาคงอึดอัด หรือไม่ก็โกรธจนไม่อยากคุยกับผมไปแล้วก็ได้นะ T_T
นี่ก็เป็นเดือนแล้ว ผมคงหมดโอกาสแม้แต่จะเป็นน้องแล้วละมั้ง จริงๆผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปชอบเขาตั้งแต่เมื่อไหร่
มันอาจจะเป็นเพราะพอมีอะไร เราคุยกับพี่เขาได้ และบางทีที่พี่เขามีอะไรเราก็ช่วยให้กำลังใจกัน มันคงคล้ายๆความผูกพันอะครับ
Status
BUTTER
1 min
ลืมมันไปก็ได้ ผมขอโทษนะครับ feeling sad
ตึ๊งงงง
โดเรมีฟาซอล like your status
เห้ยยยยยยยย
ไหนๆขยี้ตาอีกที เมื่อดูหน้าจอที่ปิดเฟซบุคไว้ ... โดเรมีฟาซอล like your status....
อร๊ากกกกกกกก พี่ซอล พี่ซอลจริงๆฮะ นี่พี่ซอลขาหายโกรธผมแล้วหรอ ตอนนี้ปากผมคงฉีกแล้วแน่ๆ
แล้วหัวใจผม มันจะทะลุออกมาข้างนอกหรือเปล่าฮะ
ตึ๊งงงง
Solll : เป็นอะไร?
read BUTT : พี่ซอล
Solll : ???
read BUTT : พี่หายโกรธผมแล้วใช่มั้ยฮะ
Solll : ไม่นะ
read BUTT : อ่าว หรอครับ
read BUTT : สติ๊กเกอร์หมีบราวน์ ร้องไห้
read BUTT : ผมขอโทษพี่อีกทีครับ มันจะไม่มีเรื่องแบบนี้อีก
Solll : เฮ้อ...
Rrrrrrrrrrrr
Solll โทรหาคุณ ( Call Line)
ผมควรจะรับดีไหม ถ้าเป็นเวลาอื่นผมคงจะดีใจกรี๊ดกร๊าดเหมือนสาวๆไปแล้วละฮะ แต่ตอนนี้พี่เขาคงโกรธมากจนอยากจะด่าผมแล้วมั้ง
แต่ลองดูสักทีก็ได้ อะไรๆที่ค้างคาจะได้จบ
“ สวัสดีฮะพี่ซอล “ ตอนนี้ใจผมมันเหี่ยวเป็นผักเน่าไปแล้วครับ
“ ตั้งแต่เมื่อไหร่ “ เสียงพี่ซอลดุมากเลยฮะ
“ ชอบพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ ไหนบอกพี่ซิ “
“เอ่อ...ผมก็ไม่รู้ครับ แต่อยู่ดีๆมันก็เหมือนไม่อยากให้พี่คุยกับคนอื่นแบบสนิทเกินไป”
“ หึ หึ”
“ ผมขอโทษครับพี่ ให้ผมขอโทษอีกกี่ครั้งก็ได้ แต่ผมอยากให้พี่หายโกรธผม พี่ลืมเรื่องที่ผมพูดไปก็ได้
แล้วผมจะไม่พูดเรื่องแบบนั้นอีก “
“ นายนี่ชอบคิดเองเออเองนะบัท “
“อะ อะไรนะฮะ คือ พี่หมายความว่ายังไง”
“ก็อยู่ๆ นายก็มาบอกว่าชอบ ทั้งที่จริงๆพี่ก็ไม่เคยคบกับผู้ชายมาก่อน มันทำตัวไม่ถูกว่ะ “
“อ่อ ฮะ “
“แต่พอนายหายไปบ้าง พี่ก็รู้สึกว่าอะไรมันขาดไป มันแปลกๆไม่มีคนมาอ้อนใส่ ไม่ชินเลย “
“เอ่อ “
“เราลองมาคุยกันดูก่อนดีมั้ยบัท “
“เห้ยย พี่ว่ายังไงนะฮะ “
“ผมฟังไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ ขออีกทีชัดๆ ดังๆเลยฮะ “ นี่ๆพวกคุณมีที่อัดเสียงรึเปล่าครับ อัดเสียงพี่ซอลให้ผมที
ตอนนี้ผมมือสั่นไปหมด นี่ผมฝันไปหรอ แต่ไอ้ที่พูดออกไปทำไมมันเหมือน อ่อยยย เลยหล่ะ
“5555555 เด็กเจ้าเล่ห์ “
“แล้วพี่จะไม่บอกอีกทีหรอครับ บอกบัทหน่อยนะฮะ พี่สุดหล่อ” ผมจเลิกอ่อยพี่เขาได้ยังไงฮะ ว๊า
“คบกันนะครับบัท “
สติที่มีน้อยนิดของผม มันหายไปกับคำพูดเมื่อตะกี๊ของพี่ซอลแล้วครับ
หลังจากนั้นผมกับพี่ซอลก็มาเจอกันบ่อยขึ้น ผมหมายถึงเจอกันตัวเป็นๆนี่แหละครับ
ไปกินข้าว ไปดูหนังตามประสา คู่รัก แต่ผมก็รำคาญสายตาของพวกผู้หญิงนะฮะ ทำไมชอบมองตานี่หวานเชียว
ผมมารู้ทีหลังว่า พี่ซอลเลิกกับแฟน ไปได้ซักพักก็ได้มาคุยกับผมนี่แหละ ตอนแรกเขาก็เสียใจมาก เพราะรักกันมาก จนเกือบจะแต่งงานกันแล้ว พี่ซอลเล่าให้ผมฟังว่า พี่เขาไม่อยากคบใครอีกเพราะกลัวจะเสียใจเหมือนคราวก่อน
แต่พอเราได้มาคุยกัน มันก็เริ่มผูกพัน จนพอตอนที่ผมบอกชอบพี่ซอลไป เค้าก็เหมือนต้องคิดหนักว่าจะเอายังไง ทั้งความรัก และก็ที่เราทั้งคู่เป็นผู้ชายเหมือนกัน เรื่องบางอย่างมันคงจะยาก แต่เราจะจับมือกันไว้ให้แน่นที่สุดเลยฮะ
“บัท บัท ครับ ตื่นได้แล้วนะ “ ทำไมขี้เซาขนาดนี้นะ
“พี่ซอล ขออีก 5 นาทีฮะ “ นั่นไงๆ มาสเตปเดิม
“ไม่ได้ครับ ที่รักไม่งอแงนะ “
“งั้นบัทขอ อีก 2 นาทีก็ได้นะ นะ “ 55555 ผิดจากทีผมคิดไว้เมื่อไหร่
“วันนี้เราจะไปบ้านพี่กันนะครับ “
“โอ๊ะ ใช่สิ งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะ ขอจุ๊บทีนึงก่อน” กระเด้งขึ้นมาจากเตียงเลย
วันนี้ผมกับน้องจะไปคุยพ่อแม่ของผมครับว่าเราคบกันมาก็ 2 ปีได้แล้ว อยากจะคุยให้เป็นเรื่องเป็นราวให้ผู้ใหญ่รับทราบ
หลังจากที่ผมกับน้องได้ไปคุยกับทางพ่อแม่ของน้องมาแล้ว ท่านน่ารักมากเลยครับ ท่านทราบว่าเราคบกัน ก็อยากให้ดูแลดีๆ วันนี้เลยเป็นของฝั่งพ่อแม่ผมบ้าง
จริงๆแล้วน้องก็เจอพ่อแม่ผมบ้างนะครับ แต่น้องค่อนข้างกลัวพ่อแม่ผมครับ วันนี้ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง
บนรถที่ตอนนี้มีแต่เสียงแอร์ดัง ผมเหลือบไปมองน้องที่นั่งอยู่ข้างๆ สงสัยคงจะกลัว
ผมเอื้อมมือไปจับมือน้องมากุมไว้ แล้วบีบเบาๆให้น้องสบายใจ
“ พี่ซอล เราแวะซื้อผมไม้ก่อนเข้าบ้านดีมั้ย “
“ ก็ดี เราจะได้ไม่เครียดด้วย “
ผมแวะซื้อผลไม้กับอาหารมาทานกันที่บ้านครับ ทานไปคุยไป ราบรื่นแน่ๆ ><”
พอถึงบ้านซอลก็ไม่ยอมลงจารถสักที ผมนี้ต้องลากลงมาจากรถเลยครับ
พ่อกับแม่ ที่แอบดูอยู่ที่หน้าต่างก็หัวเราะชอบใจ คงสนุกเขาหล่ะครับ
“สวัสดีครับ คุณพ่อ คุณแม่ “ น้องยกมือไหว้พ่อ แม่ ผม เหมือนจะไปประกวดมารยาทเลยครับ
“ อืมๆ แล้วไปไหนกันมาหล่ะ “ แหม พ่อก็ทำเสียงซะดุ เดี๋ยวตัวเล็กของผมก็ร้องไห้กันพอดี
“ผมสองคนก็ตั้งใจมาหาพ่อกับแม่แหละครับ เดี๋ยวผมให้ ป้าแจ่มไปตั้งโต๊ะก่อนแล้วกันนะครับ”
ระหว่างกินข้าว
“พ่อครับ แม่ครับ ผมมีเรื่องอยากจะบอกครับ “
“ อืมม เอาไว้หลังมื้อนี้ก่อน ค่อยคุย”
ผมแอบได้ยินเสียงถอนหายใจเบาๆมาจากคนข้าง สงสัยจะเกร็งมาก
“ เดี๋ยวแจ่มเอาน้ำกับขนมไปห้องนั่งเล่นด้วยนะ” แม่บอกกับป้าแจ่มคนดูแลบ้าน
“ ไปๆกัน ไปห้องนั่งเล่นแล้วค่อยคุย “
“ เอาหล่ะ มีอะไรก็ว่ามา “ คุณพ่อพี่ซอลจะยอมให้ผมกับพี่คบกันต่อไหมเนี่ย
“ พ่อ แม่ครับ ผมกับบัท เราเป็นแฟนกันครับ เอ่อผมเลยอยากน้องมาไหว้พ่อกับแม่ครับ “ พี่ซอลพูด
“ อืมมม นี่เจ้าบัท ไม่ต้องกลัวพ่อขนาดนั้น พ่อไม่ได้ว่าอะไร พ่อกับแม่ก็รู้มาสักพักแล้วล่ะ แต่อยากให้ดูๆกันก่อน
ตอนนี้ก็คงเหมาะแล้ว เอาหล่ะๆ พ่อแม่ก็ไม่ได้ห้ามอะไร ยังไงลูกทั้งสองคนก็ดูแลกันดีๆ เวลามีอะไรก็คุยกันนะลูกนะ”
ผมกับน้องที่น้ำตาคลอเข้าไปกราบตักพ่อกับแม่ ส่วนพ่อกับแม่ก็ลูบผมน้องอย่างเอ็นดู แล้วก็หยิบสร้อยและพระองค์เล็กๆ มาสวมให้ผมและน้อง
ช่วงเย็นๆผมพาน้องออกมาเดินเล่นที่สวน ดูน้องสดใสเหมือนเดิมแล้วและ ผมดีใจมากเลยครับวันนี้ ดีใจที่ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายยอมรับความรักของเราโดยไม่มีข้อแม้ และผมก็ดีใจที่มีน้องอยู่เป็นกำลังให้ผมอยู่ข้างๆเสมอจนถึงวันนี้
“ บัทพี่ขอบคุณนะครับ และ พี่สัญญาจะดูแลเราให้ดีที่สุด พี่รักบัทครับ “
“บัทก็รักพี่ซอลครับ “ เรากอดกัน เป็นกอดที่ผมรู้สึกดีและอบอุ่นที่สุดเลยครับ
.............ผมลองรักแล้ว พบความรักที่อบอุ่น สดใส แล้วคุณลองรักใครรึยัง.............
ปล. นิยายเรื่องนี้ไม่ได้สนับสนุนให้หาความรักจากโลกโซเชียล เรื่องทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องแต่งขึ้นเท่านั้น
ลองวางเครื่องมือสื่อสารแล้วออกไปพบกับคนที่มีตัวตน พูดคุยกัน ศึกษากัน คุณอาจจะพบว่าคนที่ “ใช่” เขาอยู่ตรงหน้าคุณแล้วก็ได้
-END-