สยบหัวใจยัยคิวปิด (ชื่อเดิม กามเทพพลั้งรัก) แก้ไขเนื้อหาใหม่

ตัวละครหลัก 

พี่รบ/ผู้กองรบ 

เรือโทรณกร อัศวกรโยธิน 

นายทหารหนุ่มผู้มีบุคลิกนิ่ง ๆ เงียบ ๆ แต่จริง ๆ แล้วเป็นผู้ชายหน้ามึนและขี้แกล้ง คนภายนอกมักจะเห็นเป็นผู้ชายนิ่ง ๆ ดุ ๆ ไม่ค่อนน่าคบแต่คนในบ้านเขาเป็นผู้ชายขี้แกล้ง งานถนัดคือแกล้งและแย่งของน้องสาว(นอกไส้) เป็นคนนิสัยหวงของ บางทีก็หน้าด้านหน้ามึน พูดเรื่องชวนเขินได้หน้าตาเฉย 

ไผ่/กิ่งไผ่ 

พรนับพัน ปัญจนวิโรชน์ 

นักเขียนนิยายช่างฝันวัย23ปี ใส ๆ โก๊ะ ๆ แต่ไม่ได้หน่อมแน้ม ตัวเล็กน่ารักดูเหมือนไม่มีพิษมีภัยช่างฝันช่างจินตนาการแต่จริง ๆ แล้วรู้ทันและขี้แกล้งไม่แพ้พี่ชาย(นอกไส้)แม้แต่น้อย ถูกสอนให้เป็นเสือรักสงบซ่อนเขี้ยวเล็บจะไม่เผยความสามารถใด ๆ ถ้าไม่ถึงที่สุดจริง ๆ  

ตัวอย่างบางช่วงตอน 

“ความจริงก็คือความจริง เธอเริ่มก่อน แล้วก็ได้พี่แล้ว เธอต้องรับผิดชอบ ถ้าคิดจะปัดความรับผิดชอบพี่จะบอกคุณแม่ ว่าเธอทำอะไรพี่” 

คำพูดทำนองนี้พรนับพันเพิ่งจะเข้าใจวันนี้เองว่าทำไมนางเอกในนิยายของรุ่นพี่ที่ชอบแต่งแนวที่พระนางมีวันไนท์สแตนด์กันถึงได้รู้สึกว่าพระเอกไร้ยางอายจนน่าข่วน ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนค้นพบโลกใหม่ เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกว่าพี่ชายหน้าด้านไร้ยางอายจนอยากจะข่วนให้เลือดซิก 

มีอย่างที่ไหนมาเรียกร้องความรับผิดชอบจากเธอ...ทำตัวดัดจริตซะจนเธอพูดไม่ออก 

พรนับพันจ้องร่างของคนไร้ยางอายก่อนจะส่งเสียงหึในลำคอ...ได้ เมื่อพี่ชายเล่นมุกตลาดที่ในนิยายชอบใช้ เธอก็มีทางแก้คืน 

รู้จักนักเขียนน้อยไปซะแล้ว!!! 

“ก็ใช่ ไผ่เริ่มก่อน ไผ่อาจจะข่มเหงรังแกพี่รบ แต่ไผ่ไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบ ไผ่ไม่ได้พรากซิงพี่รบสักหน่อย ผู้ชายสึกหรอแล้วอย่างพี่รบน่ะไผ่ไม่ต้องรับชอบหรอก” 

เจอการแก้คืนของน้องสาวเข้าไปคนคิดจะให้น้องสาวรับผิดชอบถึงกับพูดไม่ออก...ยัยเตี้ยปากร้ายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ใครสั่งใครสอนให้ปากร้ายแบบนี้กัน 

สึกรงสึกหรอเหรอพูดมาได้ยังไงกัน 

“ใครสั่งใครสอนให้ปากร้ายแบบนี้ฮะพรนับพัน” 

“ก็พี่รบนั่นล่ะสอน...ชัดเนาะ ถ้าชัดแล้ว เชิญ !!! ”  

ติดตามข่าวสารของเวณิตา ทอฝันได้ที่นี่... https://www.facebook.com/Venitatokhow1999/