เรื่อง ฉันมา...เพื่อเป็นนางบำเรอ
พีค พิพัฒน์พงษ์ วชิราพัฒน์! อายุ 28 ปี! นักธุรกิจหนุ่มเจ้าสเน่ห์เป็นที่หมายตาของสาวๆ แต่ใครจะไปคิด ว่าแท้จริงแล้ว เขาไม่ให้ชายแท้!
“พีค แม่ขอละ วิญญาณคุณพ่อจะต้องร้องไห้ถ้ารู้ว่าลูกชายเพียงคนเดียวเป็นเกย์น่ะ!”
“ผมเป็นผัวนะครับคุณแม่ ผมไม่ได้เป็นเมียจะอายทำไม สมัยนี้สังคมเปิดกว้าง ทำใจเถอะครับ เพราะผมไม่ชอบผู้ชาย”
เมื่อลูกชายคนเดียวไม่รักผู้หญิงแบบนี้ วงตระกูลจะเอาทายาทที่ไหนมาสืบทอดต่อ! คุณหญิงเพชรรุ่งจึงตัดสินใจขั้นเด็ดขาด! เพื่อให้วงตระกูลได้อยู่สืบต่อไป!
แสงระวี วิเศษไพฑูรย์ ชื่อของเธอคือ...ยืนหนึ่ง!
ใช่ค่ะ ยืนหนึ่ง คือชื่อของเธอ!
“หนึ่ง! ทำไมหนีเรียนอีกแล้ว!”
“ก็หนูบอกแล้วว่าหนูไม่อยากเรียนอะ ทำไมป้าต้องบังคับหนูด้วยอะ”
“ถ้ามึงไม่เรียน โตไปมึงจะเอาอะไรแดกห๊ะ!”
“ก็ให้ผัวเลี้ยงไงป้า เดี๋ยวหนูหาผัวรวยๆให้ ให้หนูลาออกเถอะนะ นะป้านะ”
“กูละเหนื่อยกับมึงจริงๆ เหนื่อทั้งมึง ทั้งแม่มึง! มึงจะเรียนไม่เรียนก็ช่างมึงเลย! กูไม่สนใจแล้วอย่านำความเดือดร้อนมาให้กูก็แล้วกัน!”
“เดี๋ยวหนูจะตั้งใจหาผัวรวยๆมาฝากป้าเลยค้า 😆”
“กูจะดูสิหนังหน้าอย่างมึงใครจะเอา!”
“ออกจะสวย!”
งืม...ถ้ามีรับสมัครนางบำเรอก็ดีเหมือนกันนะ