เสน่หาวิวาห์จำยอม

เริ่มอัพ15ต.ค.2558 

เมื่อคุณนายอุไรวรรณ เกิดอยากมีหลานไว้อุ้มชูเลี้ยงดูแก้เหงา  แต่เจ้าลูกชายกลับไม่มีแฟน หรือแม้แต่คนที่ชอบอกชอบใจ นั่นเพราะหัวใจของเขารักมั่นอยู่กันแฟนสาวที่เสียชีวิตไปอย่างกระทันหัน  เดือดร้อนคุณนายอุไรวรรณ เพราะนางไม่อยากแก่ตายคาเรือนไปก่อน เลยบีบน้ำตาออดอ้อนลูกชายคนเดียว จนยอมแต่งงานมีหลานให้ เพราะนางกลัวอีกไม่กีปีลูกชายจะไม่มีน้ำยา ทำลูกไม่ได้  นางจึงเร่งหาสะใภ้  ให้มาเคียงคู่กับลูกชาย  นางเกิดไปถูกอกถูกใจ ลูกสาวคุณวลัย ลูกหนี้วีไอพี ไม่เคยใช้ดอกใช้ต้น อะไรสักอย่างสักแดงเดียว  คุณวลัยจึงตกปากรับคำจะยกลูกสาวให้ใช้หนี้  แต่เรื่องกลับวุ่นวายเพราะคนที่ยกให้ไปแต่งงานคนละคนกันกับที่ตกลงไว้ ที่สำคัญเด็กกว่าลูกชายของคุณอุไรวรรณถึงสิบแปดปี แล้วที่นี้จะเกิดอะไรขึ้น 

_____________________ 

#สปอยในเรื่อง!! 

เพียงไม่กี่นาทีภายในห้องหอก็เกิดความเงียบ เจ้าสาวนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่อีกมุมนึงของห้องก้มหน้าก้มตา 

ไม่หันไปมองเจ้าบ่าว  เขาเดินมาทรุดตัวลงนั่งข้างๆร่างอรชร เจ้าบ่าวทอดสายตาคมกล้าไปที่เจ้าสาว เขาทาบฝ่ามือไปที่ลาดบ่าเล็ก ดึงสาวแรกรุ่นให้ลุกขึ้นมานั่งบนเตียงด้วยกัน 

" เธอ ชื่อนุชใช่มั้ย " 

" ค่ะ " 

" ต่อไปนี้แทนตัวเองว่านุชนะ เสียใจมั้ยที่ต้องแต่งงานกับคนอายุมากกว่า อย่างฉัน " 

"เอ่อ....ไม่ค่ะ " จะให้บอกไปว่าเสียใจได้ยังไง ถึงแม้จะถูกบังคับก็เถอะ 

" นุช รู้ใช่มั้ยว่าแต่งงานกันแล้วก็เป็นสามีภรรยากัน และหน้าที่ของภรรยา ก็ต้องทำให้สามีพอใจ พร้อมใช่มั้ย ถ้าฉันจะนอนด้วย "  เลือดในกายหนุ่มร้อนรุ่มตั้งแต่เห็นหน้า ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ค่อยชอบเด็กสาวเท่าไหร่ แต่สำหรับเธอคนนี้ ดันมาจี้จุด ฉุดความเป็นชายของเขาให้ตื่นได้ตลอดเวลา อยากจะสอนลีลารัก ให้กับเรือนร่างบางให้มีความสุขสมไปพร้อมกับเขาเหลือเกิน ให้ตายเถอะ 

" เอ่อ...คือว่านุช ..." ยังไม่ทันที่เจ้าสาวจะได้ปฏิเสธ  คนตัวใหญ่ดันร่างเล็กให้นอนราบไปบนเตียงที่โรยไปด้วยกลีบกุหลาบสีแดง แสงไฟส่องใบหน้าเจ้าสาวให้เห็นเด่นชัด นุชหายใจติดขัด สั่นไหวไม่คิดว่าจะถูกจู่โจมเร็วขนาดนี้ ไม่มีเวลาได้คิดเลย ตลอดสิบเก้าปีไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนนอกจากพ่อ 

นัยน์ตาสีเข้มส่อประกายแวววาว เขาค่อยๆเลื่อนมือลูบไล้เรือนร่างบอบบาง ริมฝีปากหยักทาบทับจูบปากจิ้มลิ้ม ชิมความหวาน ไม่ทันที่คนตัวเล็กจะได้หายใจ ใบหน้าหล่อเข้มฝังจมูกซุกไซร้ต้นคอขาว เขาเลื่อนไปกระซิบใกล้ใบหูเล็ก 

" คืนนี้ เป็นคืนวิวาห์ของเรา ให้ฉันเข้าไปในตัวเธอนะ นุช " น้ำเสียงพร่าตาหวานฉ่ำ 

คนแต่งขอจัดนิยายเรื่องนี้ละไว้ในฐานที่เข้าใจ สำหรับคนที่ชอบและใช่แนวนี้    อิอิ โคแก่กินหญ้าอ่อน อีกแล้ว 

*_______________________________________________________________________* 

อัศวิน กิตติทรัพย์  (วิน )เจ้าของธุรกิจรีสอร์ทที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัด และที่ดินอีกหลายร้อยไร่  อายุ 37 สูง185 ใบหน้าหล่อ สุขุม ชายหนุ่มที่สูญเสียแฟนสาวอันเป็นที่รักไปด้วยหัวใจล้มเหลว ก่อนวันแต่งงานเพียงไม่กี่วัน ตอนเขาอยู่ในช่วงวัย35 เวลาผ่านมาสองปี ถึงตอนนี้ เฮียแก37 ยังไม่มีแฟนและไม่คิดจะมี 

ปุญยนุช  ภูดินันท์ (นุช) สาวน้อยหัวอ่อนลูกเมียน้อยวัย 19 สูง162 อยู่กับบิดาที่เป็นอัมพฤกษ์และแม่เลี้ยง  เรียนจบแค่ม.3 เพราะไม่มีใครส่งเรียนต่อ ปัญหาด้านการเงินฝืดเคียงถึงขั้นไม่มีจะกิน  สาววัยแรกแย้มที่ถูกแม่เลี้ยงเปลี่ยนตัวให้ไปเป็นเจ้าสาว ของ อัศวิน 

คุณนายอุไรวรรณ  กิตติทรัพย์  (คุณวรรณ) มารดาผู้เป็นที่รักของ วิน วัย 62 อยากอุ้มหลานโดยเร็ว กลัวแก่ตายคาเรือนก่อนจะได้ชมเชยเลี้ยงดู 

คุณพรวลัย  ภูดินันท์ ( วลัย) แม่เลี้ยง ภรรยาหลวง ลูกหนี้คุณวรรณ  วัย56 รักลูกสาวดั่งดวงชีวา ไม่ว่าลูกอยากจะได้อะไรก็หามาให้  ไม่รู้จักผิดชอบชั่วดี ทั้งที่ไม่มีจะกิน เปลี่ยนตัวลูกเลี้ยงให้ไปเป็นเจ้าสาว แทนลูกตัวเอง 

คุณปองภพ ภูดินันท์ (คุณภพ) วัย 58 บิดาของนีและนุช   สามีของวลัย แต่งงานเพราะผู้ใหญ่ จนมีลูกสาวอย่างปาลินี แต่เมื่อเจอความรักเข้าจริงๆ เลยเกิดมีสัมพันธ์กับแม่ของนุช   นุชจึงเป็นลูกเมียน้อย 

ปาลินี  ภูดินันท์ (นี) พี่สาวลูกเมียหลวง อายุ23สูง165  เอาแต่ใจตัวเองเสมอ เธอผู้ที่ไม่อยากตกเป็นเมียของชายอายุมาก จึงบอกนางวลัยมารดาให้เปลี่ยนตัว และส่งลูกเมียน้อยไปแทน 

อานัท เกื้อกูล (นัท) ทำธุรกิจส่วนตัวด้านสปาหลายสาขา อายุ37 สูง182   เพื่อนสนิท เรียกว่าเคียงบ่าเคียงไหล่กันมาเลย เรียนด้วยกัน เปรี้ยวด้วยกัน แต่ดันชิ่งมีเมียก่อน 

**นิยายเรื่องนี้ไม่มีเนื้อหาสาระค่ะ แต่งตามจินตนาการ สถานที่บางแห่งถูกแต่งขึ้นนะคะ ไม่มีเหตุผล อ่านเพื่อความบันเทิง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 18++ขึ้นไปเจ้าค่ะ 

*บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับนิยาย เป็นเพียงจินตนาการไว้จิ้น  ขอบคุณเจ้าของภาพและกูเกิ้ลคะ