The blood war สงครามโลหิต

เพล้ง!

"เป็นอะไรอีกแล้วน่ะแก่น!" เสียงแก้วน้ำตกกระแทกกับพื้น ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาภายในห้องพัก เป้หยุดยืนมองรูมเมทร่างน้อยที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ เก็บเศษแก้วที่ตัวเองเพิ่งซุ่มซ่ามทำตกไป

"โถ่ เป้อ่ะ อย่าดุเราดิ เราขอโทษก็เราเป็นคนซุ่มซ่ามนี่นา" ร่างบางยู่ปาก

"เราไม่ได้ดุ แค่ตกใจเฉย ๆ เดี๋ยวเราช่วยเก็บ" ร่างสูงเดินเข้าไปก่อนที่จะก้มลงช่วยอีกคน

"ไม่เป็นไร เราทำเองได้"

"เออน่า เก็บช่วยกันจะได้เสร็จไว ๆ"

"อ้ะ!"

"เฮ้ย เป็นอะไรอีกล่ะ"

"แหะ ๆ เศษแก้วบาดนิ้ว" ร่างบางยิ้มแห้ง ๆ ให้อีกคน เลือดสีแดงสดค่อย ๆ ไหลออกมาจากแผลทีละน้อย ร่างสูงจึงห้ามไม่ให้เจ้าของแผลเก็บต่อและตนจะขอเป็นคนเก็บเองทั้งหมด แก่นจึงเดินเลี่ยงมาที่อ่างล้างหน้าก่อนจะเปิดก๊อกน้ำแล้วแช่นิ้วของตัวเองลงไป

มันเกิดขึ้นอีกแล้ว ทำไมเราเป็นแบบนี้อีกแล้ว เขาเป็นใครกัน ? นี่ครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะที่เราเห็นภาพแบบนี้ พอเดินอยู่ดี ๆ เราก็เห็นผู้ชายคนนั้นปรากฏตัวต่อหน้าเรา เขาเอาแต่พูดว่าคิดถึงเรา อยากกอดเรา...

ไม่ว่าจอมแก่นจะพยายามคิดยังไงเขาก็คิดไม่ออกเรื่องผิดปกตินี้เกิดขึ้นบ่อย ๆ ในชีวิตของเขา ร่างบางคิดว่าตัวเองคงเรียนหนักจนตาลาย แต่พักหลังมานี้ดูเหมือนมันไม่ใช่ ร่างบางเริ่มเห็นภาพของเขาคนนั้นชัดขึ้นและได้ยินเสียงนั้นชัดขึ้น นับวันมันยิ่งรุนแรงขึ้นทุกวัน

"แก่น เหม่ออะไรอีกแล้ว" เสียงของเป้ปลุกร่างบางให้ตื่นจากห้วงแห่งความคิด เขาหันไปยิ้มให้เพื่อนร่วมห้องของตัวเองน้อย ๆ

"เปล่า ไม่มีอะไร" พวกเขาทั้งสองคนย้ายเข้ามาพักที่หอพักเดียวกันได้ไม่นาน เพราะทั้งสองเป็นนักศึกษาปีหนึ่งกันทั้งคู่ ใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่เดือนพวกเขาก็ทำความรู้จักและสนิทกัน ด้วยความที่จอมแก่นนั้นเป็นคนเข้ากับคนง่ายและตัวของเป้เองก็เป็นคนสบาย ๆ เลยทำให้ทั้งคู่นั้นเข้ากันได้แบบไม่ยากเย็นอะไรนัก

"เดี๋ยวเราจะออกไปซื้อของที่เซเว่นใกล้ ๆ เป้จะเอาอะไรรึเปล่า ?"

"ไม่อ่ะ เรากินข้าวมาแล้ว"

"งั้นเรายืมเสื้อแขนยาวของเป้หน่อยนะ"

"อืม ตามสบายเลย"

"เป้ใจดีที่สุดเลย" ร่างบางยิ้มร่าออกมาอย่างดีใจซึ่งดูเหมือนว่าปกติเป้เองก็ไม่เคยปฎิเสธเขาอยู่แล้ว และออกจะเอ็นดูด้วยซ้ำ เมื่อเตรียมตัวเสร็จร่างบางก็เปิดประตูออกไป เสื้อตัวใหญ่ ๆ เมื่อถูกใส่ด้วยคนตัวเล็กมันกลับทำให้เขาดูน่ารักน่าเอ็นดูไม่น้อย แน่นอนว่าคนที่แอบมองตามร่างบางก็คิดเช่นนั้น

"ผู้ชายอะไร น่ารักเป็นบ้า" เป้พูดกับตัวเองเบา ๆ

ผิวก็ขาวเนียนกว่าผู้หญิง แถมเอวก็บางร่างก็เล็ก ไหนจะเสียงน้อย ๆ ที่ชอบอ้อนนั่นอีก ถ้าไม่ติดว่าไร้เดียงสาเกินไป เราคงไม่ปล่อยให้มายั่วกันเล่น ๆ แบบนี้หรอกนะ......