ปัจจุบัน
"ไอ่หนู อย่าหาว่าพี่สอนเลยนะ แต่เป็นเด็กเป็นเล็กควรที่จะเคารพผู้ใหญ่บ้าง" เสียงของชายหนุ่มร่างสูงอายุยี่สิบปลายๆ พูดขึ้นหลังจากที่เขาได้เจอหน้ากับผม
"หนูบ้านพี่สิ ผมจะเคารพเฉพาะคนที่ทำตัวน่าเคารพเท่านั้น" ผมพูดตอกกลับด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มหนาและสีหน้าที่นิ่งราวกับแม่น้ำเย็น
"หึ" อีกฝ่ายกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะมองผมด้วยแววตาที่เจ้าเล่ห์
"ถือว่าเข้าใจในสิ่งที่ผมพูดนะครับคุณเซียวจ้าน" ผมพูดพร้อมกับยักคิ้วข้างหนึ่งให้กับอีกฝ่าย
แต่อีกฝ่ายก็ยิ้มโชว์ฟันกระต่ายและทำสีหน้าที่ไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร
"ไอ่เด็กเมื่อวานซืน"
"อย่างน้อยไอ่เด็กเมื่อวานซืนคนนี้ก็ได้ตำแหน่งตัวเด่นในเวทีล่ะกัน ถึงจะเข้าวงการมาก่อนแต่ถ้าไม่มีความสามารถก็เป็นได้แค่แสตน เจอกันบนเวทีนะครับ มั๊วะ"
ว่าแล้วผมก็ส่งจุ๊บให้เขาทีหนึ่งเป็นการหยอกล้อ ก่อนจะเดินออกไปจากห้องแต่งตัวเพื่อไปยังเวที โดยที่ไม่หันไปมองอีกคนที่ยืนอยู่ข้างใน ป่านนี้คงจะเจ็บใจอยู่แน่ๆ
หึหึ อย่ามาเล่นกับสิงโตอย่างผมบอกแล้ว ศิลปินที่อายุเยอะแล้วไม่มีใครเขาสนหรอก