"ท่าน!!"
ภารดีตกใจมากเมื่อรู้ว่าถูกจับจ้อง สติวูบแรกผลักให้นางรีบทิ้งร่างลงน้ำทันทีเพื่อปกปิดสรีระตนเอง
"มาไม่ให้ซุ่มให้เสียง"
เสียงห้วนเอ่ยตำหนิพลางยกสองแขนปกปิดเรือนร่างท่อนบนไว้ ศวีระรีบดึงสติของตนกลับมาให้อยู่กับเนื้อกับตัว
"เจ้าเชื่องช้ามาก การให้ท่านพ่อรอเป็นสิ่งที่น่าติเตือน"
"ข้ากำลังจะเสร็จแล้ว หยิบ...หยิบผ้าให้ข้าที"
เสียงสั่นเอ่ยพลางส่งสายตาไปยังผ้าที่อยู่ไกลมือเล็กน้อย หากนางจะเอาคงจะต้องยืดกายอันเปลือยเปล่าขึ้นและยื่นมือไปคว้าซึ่งไม่กล้าพอเพราะถูกจับจ้องอยู่
ศวีระเดินตรงไปยังผ้า ก่อนจะหยิบมาส่งให้นาง เขาเบือนหน้าหนีเพื่อที่จะไม่มอง
ภารดีรับผ้ามาพันกาย ซึ่งผ้าผืนนั้นก็ใหญ่พอจะปกปิดเนื้อตัวตั้งแต่อกจนถึงเท้าได้ก่อนจะก้าวออกจากถังน้ำใหญ่แต่ยังไม่วายขุ่นเคืองผู้ที่เข้ามาอย่างไม่ถูกเวลา
"ดีที่ท่านเป็นพี่ชายข้า ไม่เช่นนั้นข้าคงโกรธเกลียดท่านมากที่ท่านแอบดูข้าอาบน้ำ!"
"ข้าเพิ่งเข้ามา และตั้งใจจะมาเร่งเจ้า ไม่ได้จะมาแอบดู"
ศวีระถกเถียงกลับแม้ในใจจะแอบรู้สึกว่าตนผิดอยู่เต็มประตู
"ข้าเป็นมนุษย์ ถูกเลี้ยงมาแบบมนุษย์ แม่ข้าสอนเสมอว่าให้รักนวลสงวนตัว"
ศวีระพยักหน้าเข้าใจ เขาคงไม่เข้าใจความเป็นไปของมนุษย์มากนัก
"เอาไว้ข้าจะระวังให้มากกว่านี้ รีบไปแต่งกาย อย่าให้ท่านพ่อต้องรอ"
ภารดีจึงหมุนตัวเดินออกไป ศวีระมองตามหลังนางไปจนลับตา นางเดินออกไปแล้ว แต่ความงามของนางที่เขาพิจารณาเมื่อครู่ยังไม่หายไปจากใจของเขาเลย
**************************************************************************************
มีฉบับebookวางขายที่เมพค่ะ
Guest
