เทพธิดาน้ำค้าง ซุกซนจนเกินเหตุ จนสลับตัวกับเจ้าสาวในคืนเข้าหอของอ๋องเยี่ยเหลียง !
เทพธิดาองค์น้อยจะทำเช่นไร เมื่อคนทั้งวังตราหน้าว่าเธอ คือ "นางมารร้าย!"
และความรักของนางจะลงเอยเช่นไร (อ่านฟรี หลังอัพเดท)
1. ธิดาน้ำค้าง : "เซี่ยะเหลียน"
2. อ๋องเยี่ยเหลียง
ท่านหญิงชิงชิง / พระชายา
.............................................
แก๊ก
เสียงประตูห้องเปิดออก พร้อมกับเสียงฝีเท้าหนัก ๆ เดินเข้ามาในห้อง มือน้อย ๆ ของเซี่ยะเหลียนเท้าโต๊ะเพื่อพยุงตนเองขึ้นหมายจะหลบออกไปก่อนที่จะมีคนเข้ามา
แต่เมื่อนางลุกขึ้นก็ดูเหมือนว่าห้องจะหมุนได้
“โอ๊ะ ไม่ไหว ไม่ไหว”
เท้าน้อย ๆ สะเปะ สะปะสุดท้ายก็พันกันจนหัวทิ่มไปด้านหน้า
“ว้าย !”
ฝ่ามือใหญ่คว้าตัวคนในชุดเจ้าสาวเอาไว้ก่อนที่ใบหน้าที่งดงามนั้นจะกระแทกพื้น ร่างเล็กปะทะเข้ากับแผงอกกว้างของบุรุษ
ดวงตาคมเข้มของเขาสบเข้ากับดวงตาฉ่ำเยิ้มไปด้วยฤทธิ์สุราของนาง แก้มป่อง ๆ แดงระเรื่อขึ้นฉับพลัน หัวใจดวงน้อยเต้นระทึกอยู่ในอกเทพธิดาองค์น้อย
“นี่ข้าเป็นอะไรไป ทะ ท่านเป็นใคร?”
ปากเล็ก ๆ พึมพำคล้ายคนละเมอ
บุรุษหนุ่มถึงกับขมวดคิ้ว เมื่อเจ้าสาวที่เพิ่งจะเข้าพิธีกับเข้าไปหมาด ๆ กลับถามว่าเขาเป็นใคร
“นี่เจ้าเมาจนจำอ๋องเยี่ยเหลียงเจ้าบ่าวของเจ้าไม่ได้รึ”
เสี่ยงทุ้มของบุรุษในชุดเจ้าบ่าวถาม ถึงนางไม่ตอบเขาก็รู้จากอาการของนางดี โดยทั่วไปแล้ววันนี้เจ้าบ่าวควรจะเมามายด้วยความดีใจ แต่กลับเป็นเจ้าสาวที่เมาจนทรงตัวไม่อยู่
“เจ้าบ่าว ?”
เซี่ยะเหลียนเหมือนจะเพิ่งนึกได้ ว่าตนกำลังอยู่ในห้องหอของคนอื่น และสวมรอยเป็นเจ้าสาวของเขา !
“อื้อ ปล่อยข้า ข้ายืนเองได้ !”
มือน้อย ๆ ของเซี่ยะเหลียนดันอกบุรุษออกห่าง นางต้องรีบออกจากห้องนี้ให้ไวที่สุด และรู้สึกหายใจติดขัดอย่างไรไม่รู้เมื่ออยู่ในอ้อมกอดเขา
บุรุษหนุ่มปล่อยมือ ร่างน้อย ๆ พละออกไปเดินไม่ถึงครึ่งก้าวก็จะล้มไปข้างหน้า
“ระวัง !”
“วะ ว้าย”
เจ้าบ่าวหมายจะคว้าเอวเจ้าสาวเอาไว้ กลับกลายไปทั้งคู่ล้มไปกองกับพื้นด้วยกัน ร่างใหญ่ทาบทับร่างเล็กไว้กับพื้น ปากร้อนระอุของบุรุษจุมพิตลงบนกลีบปากบางของคนใต้ร่างอย่างเหมาะเจาะ
ร่างน้อยปรือตาหวาน แล้วหลับพริ้มลง กลับเป็นเขาเสียเองที่พละออก เบิกตากว้าง หัวใจเต้นระทึกอยู่ในอกเมื่อสัมผัสกับริมฝีปากที่แสนหวานนั่น
เซี่ยะเหลียนลืมตาขึ้น เมื่อความอบอุ่นที่ริมฝีปากจางหายไป นางมองใบหน้าที่หล่อเหลาตรงหน้าอย่างเคลิบเคลิ้ม เหตุใดนางจึงรู้สึกว่าเขาน่าหลงใหลยิ่งนัก ทั้ง ๆ ที่เทพบนสวรรค์ที่นางเคยพบหล่อกว่าเขาตั้งมากมาย ยิ่งมองที่ริมฝีบาง เม้มสนิทของเขาแล้วนึกถึงไออุ่นเมื่อครู่ นางก็รู้สึกโหยหาอย่างประหลาดจนต้องบอกเขาออกไปดั่งใจนึก
“ท่านอ๋อง ข้าอยากกินปากท่าน”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
ประโยคของนางเมื่อครู่ ทำให้อ๋องเยี่ยเหลียงอึ้งไปชั่วขณะ และท้ายที่สุดก็หัวเราะออกมาเต็มเสียง นี่หรือบุตรีของราชครูที่เป็นที่กล่าวขวัญว่า กิริยางดงามเพียบพร้อมและหยิ่งในศักดิ์สมกับเป็นพระชายา เหตุไฉนกลับดูเหมือนดรุณีน้อยที่เพิ่งผลิกลีบแรกแย้ม หรือจะเป็นเพราะฤทธิ์เหล้ามงคลที่มักจะผสมยาปลุกกำหนัดเอาไว้
..............................................................................................
เรื่องนี้ มี E-book แล้วนะคะ
สามารถอ่านรายละเอียด ได้ที่ "บทสุดส่งท้ายคร่า"