คำเตือน!!!!!!!!!!!!
เรื่องนี้เป็น Yaoi หรือ ชายรักชาย
หากรับไม่ได้ มุมบนขวามีกากบาทอยู่ เชิญกดได้เลยค่ะ
นี่เป็นเรื่องแรกของเราเอง ติชมแบบสุภาพตามสบายค่ะ ^^
***เราแก้งานบ่อย เนื่องจากเป็นช่วงๆแรกเริ่มแต่งนิยาย ขออภัยด้วยค่ะ***
เฉ่าเทียนคง โดนดูถูกมาตลอดว่าเป็นโอตาคุน่ารังเกียจ จนวันหนึ่งเขาโดนคนมากระแทกใส่จนฟิกเกอร์สุดหวงกระเด็นออกจากถุง ในขณะที่กระโดดไปคว้าไว้นั่นเอง
....สิ่งสุดท้ายที่เห็นคือแสงจ้าสุดแสบตา และความเย็นถึงขั้วหัวใจ...
เฟิ่งเยี่ยนนายน้อยคนเล็กของตระกูลเฟิ่ง ผู้แสนจะธรรมดา และ จำเรื่องราวก่อนจะมาเป็นตัวเขาในตอนนี้ได้ทั้งหมด ได้รับความรักมากมายจากครอบครัว และคำนินทาลับหลังของชาวบ้าน ตอนนี้กำลังเผชิญกับหมาสีดำตัวใหญ่ในสวนหลังบ้านของตัวเอง
"เจ้าเป็นหมาพูดได้รึ?"
"สามหาว ข้าเหมือนหมาที่ตรงใดกัน"
"งั้นเจ้าชื่ออะไร?"
"..."
"ช่างเถอะ งั้นข้าทำแผลให้นะลูลู่"
เขาหูฝาดหรือเสียเลือดมากไปกันแน่นะ นอกจากเจ้าเด็กนี่จะไม่มีท่าทีกลัวเขาแล้ว ยังตั้งชื่อสุดแสนน่าเกลียดให้อีกต่างหาก!!
Guest
