Don't be shy โปรดอย่าอายถ้าอยากได้ความรัก!

สวัสดีทุกคนนะค่าาาาาO3o

นี่เป็นนิยายเรื่องที่สองของเค้าเลย^_____^ เรื่องแรกก็เรื่อง My(love)brother ใครยังไม่เคยอ่านก็กดเลยจ้า

จิ้มเลยยย

ตอนนี้เรื่องแรกอาจจะเขียนยังไม่จบ แต่เพราะความว้อนท์มากกกก บวกกับอยากลองเขียนสไตล์รักวัยนักเรียนดูบ้าง ชีวิตนักเรียนมัธยมเป็นอะไรที่สนุกโคตรๆเลยใช่มั้ยล่ะคะ เคยมั้ยวิ่งหนีฝ่ายปกครองบ้าง แย่งข้าวเพื่อนบ้าง สามัคคีกันแชร์งาน(ภาษาง่ายๆก็ลอกแหละ555)บ้าง ได้ใช้เวลาอยู่กับเพื่อน ไปเที่ยวเฮฮาไปไหนด้วยกันแบบนี้ เรียกว่าเป็นช่วงเวลาร่วมทุกข์ ร่วมสุขกันอย่างเอาเป็นเอาตายเลยสินะวัยรุ่น!

แต่ก็น้าาา...ช่วงเวลาแบบนี้จะพลาดไปได้ไงกับรักแรกพบสบตาวิ๊งค์ๆ *////* รักเพื่อนสนิท รักรุ่นพี่ รักรุ่นน้อง อะไรก็ตาม แต่รับรองเลยว่ามีครบรสแน่นอนค่ะ

ติชมได้ตามสบายเลยนะคะไม่ว่ากัน ชอบเวลาเห็นไรท์เตอร์อินอ่ะ555555 มันรู้สึกแบบ เฮ้ย ดีอ่ะ มีคนคล้อยตามไปกับสิ่งที่เราตั้งใจเขียนขึ้นมาด้วย ถ้าชอบก็ฝากคอมเม้นท์หรือให้คะแนนหน่อยนะก๊าบบบบบ รักจุงเบย^^

บทนำ...

ฮัลโหลว! สวัสดีค่ะทุกคนU_U ในฐานะที่ตอนนี้ฉันเป็นเด็กมัธยมวัยรุ่นเอ๊าะๆอยู่ ฉันกล้าพูดเลยว่ายังไงสักครั้งในชีวิตเธอๆทั้งหลายต้องเคยแอบรัก แอบชอบกันใช่มั้ยล้าาาาา ไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่ รุ่นน้อง รุ่นเพื่อน รุ่นลุง เอ่อ...เหมือนจะไม่ใช่นะ แต่ช่างมันเถอะ!

นี่!! ไม่ต้องปากแข็งหรอก ฉันรู้แล้วเถอะ^O^ อย่าถามนะว่าฉันไปเอาความมั่นใจมาจากไหนถึงกล้าพูดได้ขนาดนี้...

ก็เพราะฉันกำลังเป็นอยู่น่ะสิ!!!

'สตาร์!!! ฉันบอกแกแล้วว่าให้เขียนชื่อเอาไว้ เห็นมั้ยพี่เขาเลยเข้าใจว่ายัยแอปเปิ้ลเป็นคนให้เลยเนี่ย!'

'แกชอบพี่เขาก็บอกไปสิวะ กลัวอะไรเนี่ย หา!'

'มัวแต่อายเดี๋ยวก็อดหรอก-_-;;'

'พวกแกนี่นะ ไปว่าเพื่อน โธ่ๆ ดาวซินโดมน้อยของฉัน ไม่น่าต้องมาขึ้นคานเพราะอายดำอายแดงเลยT^T'

ดูเพื่อนแต่ล่ะคนว่าบาปฉันกันสิ มันน่าน้อยใจมั้ยล่ะ ฮือออออ ช่างเป็นบุคคลที่ไม่เคยทำความเข้าใจเลยว่าฉันกลายเป็นโรคที่กลัวการชอบใครสักคนไปแล้ว :(

มันก็ตั้งแต่... สามเดือนก่อน

ฉันเคยชอบรุ่นพี่อยู่คนนึง เขาชื่อพี่แบงค์ เป็นรุ่นพี่ฉันอยู่ปีนึง พี่แบงค์ไม่เหมือนกับผู้ชายคนอื่นๆเท่าไหร่ เพราะฮีจะไม่ชอบทำตัวเด่นหรือมีสังคมมากนัก หมกอยู่แต่กับเพื่อน มีโทรศัพท์มือถือเป็นอาวุธใช้สำหรับต่อกรเวลาขี้เกียจพูดล้วนๆคือถ้าไม่รู้จักเพื่อนเขาจริงๆก็ไม่มีทาง ได้รู้กระทั่งชื่อหรอกนะ

แต่มันเป็นโชคดีของฉันส่วนนึง=_=ที่เคยอยู่ชมรมเดียวกันเลยรู้ชื่อจากตอนแนะนำตัวทีล่ะคน หลังจากนั้นฉันก็พยายามแอบมองเขาเงียบๆ แต่!!!พวกเพื่อนตัวดีของฉันดันจับได้ว่าฉันแอบชอบพี่แบงค์เนี่ยสิTOT เลยช่วยกันดันกันเชียร์ฉันสุดกำลังแรง ฉันที่ตอนนั้นบ้าเสียงเชียร์เข้าขั้นมากเลยบอกเพื่อนพี่แบงค์คนนึงไปตรงๆว่าชอบพี่แบงค์มาก ขอไลน์พี่แบงค์หน่อยได้มั้ยคะ

รู้มั้ย มันเหมือนความฝันเลยที่เพื่อนพี่แบงค์ให้ฉันมาง่ายมากกก ไม่ทักไม่ถามอะไรเลย แต่มันไม่สำคัญหรอก ฉะนั้นข้ามๆๆๆ มันสำคัญตรงที่ว่า พอได้ไลน์มาฉันก็ทักไปด้วยสติ๊กเกอร์เพราะความสิ้นคิดที่ว่าไม่รู้จะทักอะไรดี

พี่แบงค์อ่านแล้ว! แต่เขาไม่ตอบฉันอ่ะ TOT แงๆๆ

'ไม่เป็นไรนะสตาร์ เอาใหม่อีกครั้งก็ไม่เสียหายหรอกเนอะ'

ฉันพยายามปลอบตัวเองแบบนี้ และตัดสินใจทักไปใหม่ คิดว่าถ้าพี่แบงค์ตอบกลับมาหรืออ่านแล้วฉันจะบอกความรู้สึกของตัวเองทันที แหม จะให้บอกต่อหน้าฉันก็ไม่กล้านี่นาY_Y แบบนี้คงจะเวิร์กสุดสำหรับฉันน่ะ

แต่!!!รู้อะไรมั้ย... ตั้งแต่วันนั้นวันที่ฉันทักไปอีกรอบ จนวันนี้เขาไม่อ่านแล้วก็ไม่ตอบไลน์ฉันเลย โอ๊ยยยยย TwT

ฉันรอวันแล้ววันเล่าหวังให้พี่แบงค์แค่อ่านเหมือนครั้งแรกที่ฉันทักไปก็ยังดี แต่นี่ไม่มีแม้แต่แก่ใจอยากจะกดอ่านข้อความไลน์ฉันเลยหรือไงกัน

ฉันรอมาจนถึงวันนึงเป็นวันที่ทำให้ฉันเข้าใจทุกอย่างได้เป็นอย่างดี เพราะเป็นวันที่พี่แบงค์คุยกับเพื่อนอยู่แต่ฉันดันหูไวได้ยินทุกอย่างรวมถึงตอนที่พี่แบงค์พูดว่าไม่อยากมีแฟนที่หน้าตาแบบฉันด้วย และไม่จำเป็นต้องเสวนาอีก!

ฉันเสียสูญเหมือนโดนยิงกลางกระบาลแตก ร้องไห้หนักมาก ข้าวปลาไม่อยากจะกิน เอาแต่ส่องกระจกแล้วบอกตัวเองไม่สวย พยายามหาจุดที่ด้อยของตัวเอง กระเสือกกระสนทำทุกวิถีทางเหมือนคนบ้าเพื่อให้ตัวเองดูดี เพราะแบบนั้นฉันขาดเรียนไปสองอาทิตย์เต็มๆจนทำให้บรรดาเหล่าเพื่อนรักของฉันต้องตามมาลากคอทุบห้องด่าเตือนสติฉันเลยเชียว=_= แต่ก็ต้องขอบใจพวกมันถ้าไม่ได้พวกมันป่านนี้ฉันคงอาจเป็นบ้าตายเพราะอยากสวยจัดก็เป็นได้

นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ฉันกลัวและไม่อยากจะชอบใครอีกแล้ว เพราะฉันกลัวเวลาที่ฉันจะบอกมันออกไป ถึงจะว่ากาก ว่าป๊อด ขี้ขลาดอะไรฉันไม่เจ็บ ไม่สะท้าน แต่ที่ฉันกลัวคือฉันกลัวแค่คำตอบกลับมา กลัวว่าตัวเองจะได้คำตอบที่ไม่ตรงกับที่คาดหวังนั่นแหละ และอีกอย่างฉันกลัวว่าฉันจะเจอเคสแบบพี่แบงค์อีก หลังจากนั้นไม่ว่าใครฉันพยายามปิดใจมาตลอดไม่เคยเปิดใจให้ใคร จนกระทั่ง...วันที่ความรู้สึกนั้นมันกลับมาอีกครั้ง

กับผู้ชายอีกคน...

นี่ฉัน...ต้องกลับไปรู้สึกบ้าๆอีกครั้งเหรอเนี่ย! TOT