น้องคนนั้น... คนที่น่ารักๆ น่ะครับ

เด็กคนหนึ่ง...ที่ผมไม่เคยรู้จักและไม่คิดว่าจะมีโอกาสได้รู้จัก 

วันหนึ่งโชคชะตากลับสร้างสถานการณ์ให้ผมได้ช่วยเหลือน้อง ได้พูดคุย ปลอบ และยิ้มให้ 

พอได้รู้จักจึงรู้ว่าชีวิตน้องช่างน่าสงสาร เด็กตัวเล็กคนหนึ่งกำลังแบกรับกับสภาวะครอบครัวที่ไม่อบอุ่น 

ตัวผมที่อยากมีน้องมากแต่แม่ไม่สามารถมีให้ได้จึงรู้สึกเอ็นดู เห็นใครก็อยากได้มาเป็นน้องเสียหมด  

ที่ผ่านมาเลี้ยงหลานคนเล็กจนเติบโต แล้วก็เพิ่งมาถูกชะตากับเด็กน้อยคนนี้อีกครั้ง 

เรื่องราวระหว่างพวกเราเกิดขึ้นมากมายจนครอบครัวทั้งสองสนิทกัน  

ตัวน้องถูกนำมาฝากเลี้ยงที่บ้านผมบ่อยครั้ง พ่อแม่ของผมก็รักน้องเหมือนเป็นลูกเป็นหลานอีกคน 

ทุกอย่างทำให้ผมรู้สึกว่าเราเติบโตไปด้วยกันได้ คงเป็นแบบนี้ไปเรื่อย ๆ 

กระทั่งน้องเติบโตเข้าวัยมัธยม ความรู้สึกที่มีมันเปลี่ยนไป  

ขอบเขตที่วางไว้กำลังจะถูกทำลาย ทำให้เราสองคนห่างกันไปหลายปี 

แยกย้ายกันไปใช้ชีวิตแล้วคิดให้ตกผลึก 

เมื่อบรรลุนิติภาวะแล้วให้คิดทบทวนใหม่อีกครั้งว่าระหว่างพวกเราควรเป็นอย่างไรต่อไป 

คำเตือน 

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหา พฤติกรรม คำพูด หรือความคิดที่ไม่เหมาะสม ตัวละครมีอายุต่างกันมาก แต่ไม่ได้มีเจตนาให้ออกมาในทางล่วงละเมิดในเด็กหรืออะไรทั้งนั้น ทางนักเขียนต้องการเล่าเรื่องว่าตัวละครเติบโตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก พระเอกอยากมีน้องชายแต่แม่ไม่สามารถมีน้องให้ได้ เขาชอบเลี้ยงเด็กอยู่แล้ว ก่อนเจอนายเอกก็เลี้ยงหลานคนเล็กของตระกูลอย่างประคบประหงมเพราะอยากมีน้อง  

ซึ่งพระเอกและนายเอกได้คบกันตอนโต ตอนที่นายเอกบรรลุนิติภาวะไปแล้ว แต่ก่อนที่จะไปถึงตรงนั้นตัวละครค่อนข้างสับสนนะคะ ซึ่งพอรู้ตัวว่ากำลังจะคิดเกินขอบเขตจึงหยุดแล้วแยกย้ายกันไปเติบโต รอเวลาอีกหลายปีกว่าจะคิดให้ตกตะกอนแล้วถึงลงเอยกัน 

เพราะตัวละครอายุต่างกันมากทำให้เนื้อหาค่อนข้างอ่อนไหว เจตนาที่เขียนแนวนี้เพียงต้องการเล่าเรื่องว่าตัวละครเติบโตมาด้วยกันอย่างไร เจอปัญหาใดมาบ้าง ผูกพันธ์กันแค่ไหนเท่านั้น นอกเหนือจากความสัมพันธ์ของตัวละครหลัก ยังพูดถึงปัญหาครอบครัวอีกหลายแง่มุมด้วย